Page 152 - Stiven Kinq
P. 152
ven Kinq
yarısında isә biz nahar edirik. Sәni nahara dәvәt edirәm, amma
xәbәrdar edirәm: mәnim hazırladığım әsas yemәk – fransız-
amerikan spagettisidir.
Sara güldü:
– Dәvәt qәbul olunur. Haçan gәlsәm yaxşıdır?
– Sabah vә ya birisi gün olsa, pis olmaz.
– Sabah mәnә әl verir, – Sara güclә sezilәn tәrәddüddәn son-
ra cavab verdi, – elә isә, hәlәlik.
– Sağ ol, Sara.
– Sәn dә sağ ol.
Sәbәbsiz-filansız ehtirasa gәlmiş vә eyni zamanda özünü
günahkar kimi hiss edәn Conni fikirli halda dәstәyi yerinә qoydu.
Fikirlәrә hökm edә bilmәzsәn. Onun fikirlәri indi onların
görüşlәrinin mümkün nәticәlәri әtrafında dolaşırdı ki, hazırda bu
barәdә düşünmәsә yaxşıydı.
O, indi hәr şeyi bilir. “Atamın evә haçan gәldiyindәn dә
xәbәrdardır – әn vacibi dә elә budur.” – Conni fikirlәşdi.
Xәyalәn öz-özündәn soruşdu: “Sara sәhәr-sәhәr gәlsә, sәn
neylәyәcәksәn?”
“Heç nә,” – özünә cavab verdi, baxmayaraq ki, buna o
qәdәr dә inanmırdı. Sara, onun dodaqlarının büküklәri, yaşıl
qıyıq gözlәri haqqında düşünәrkәn, o, özünә inamsızlıq, zәiflik,
hәtta ümidsizlik girdabına düşürdü.
Conni mәtbәxә keçib, tәlәsmәdәn axşam yemәyi üçün әn
adi yemәklәrdәn birini hazırlamağa başladı. Onlar qadınsız
yaşayırdılar. Birtәhәr keçinirdilәr. Conni yavaş-yavaş әtә-qana
dolurdu. Onlar Connidәn yan keçmiş dörd il yarım haqqında
danışır, Vera barәsindә söhbәtlәşirdilәr. Vera haqqındakı mövzuya
onlar spiralın üstü ilә gedirmiş kimi, yavaş-yavaş, ehtiyatla
yanaşırdılar. Onlar üçün Veranın başına gәlәnlәri anlamaqdan
daha çox, hansısa ümumi razılığa gәlmәk lazım idi. Yox, işlәr elә
dә pis getmirdi. Sanki hәr şeyә, bir növ, yekun vurulurdu. Onların
hәr ikisi üçün. Conni yanvardan başlayaraq, Klivs-Millsdә dәrs
demәyә başlayacaq, yeni hәyata qәdәm qoyacaqdı. O, artıq Deyv
Pelsendәn yarımillik müqavilә almış, onu imzalayıb geri
göndәrmişdi. O işlәmәyә başlayanda atası neylәyәcәk? “Hәr şey
olduğu kimi davam edәcәk,” – Conni düşünürdü. İnsanlar adәt-
152
yarısında isә biz nahar edirik. Sәni nahara dәvәt edirәm, amma
xәbәrdar edirәm: mәnim hazırladığım әsas yemәk – fransız-
amerikan spagettisidir.
Sara güldü:
– Dәvәt qәbul olunur. Haçan gәlsәm yaxşıdır?
– Sabah vә ya birisi gün olsa, pis olmaz.
– Sabah mәnә әl verir, – Sara güclә sezilәn tәrәddüddәn son-
ra cavab verdi, – elә isә, hәlәlik.
– Sağ ol, Sara.
– Sәn dә sağ ol.
Sәbәbsiz-filansız ehtirasa gәlmiş vә eyni zamanda özünü
günahkar kimi hiss edәn Conni fikirli halda dәstәyi yerinә qoydu.
Fikirlәrә hökm edә bilmәzsәn. Onun fikirlәri indi onların
görüşlәrinin mümkün nәticәlәri әtrafında dolaşırdı ki, hazırda bu
barәdә düşünmәsә yaxşıydı.
O, indi hәr şeyi bilir. “Atamın evә haçan gәldiyindәn dә
xәbәrdardır – әn vacibi dә elә budur.” – Conni fikirlәşdi.
Xәyalәn öz-özündәn soruşdu: “Sara sәhәr-sәhәr gәlsә, sәn
neylәyәcәksәn?”
“Heç nә,” – özünә cavab verdi, baxmayaraq ki, buna o
qәdәr dә inanmırdı. Sara, onun dodaqlarının büküklәri, yaşıl
qıyıq gözlәri haqqında düşünәrkәn, o, özünә inamsızlıq, zәiflik,
hәtta ümidsizlik girdabına düşürdü.
Conni mәtbәxә keçib, tәlәsmәdәn axşam yemәyi üçün әn
adi yemәklәrdәn birini hazırlamağa başladı. Onlar qadınsız
yaşayırdılar. Birtәhәr keçinirdilәr. Conni yavaş-yavaş әtә-qana
dolurdu. Onlar Connidәn yan keçmiş dörd il yarım haqqında
danışır, Vera barәsindә söhbәtlәşirdilәr. Vera haqqındakı mövzuya
onlar spiralın üstü ilә gedirmiş kimi, yavaş-yavaş, ehtiyatla
yanaşırdılar. Onlar üçün Veranın başına gәlәnlәri anlamaqdan
daha çox, hansısa ümumi razılığa gәlmәk lazım idi. Yox, işlәr elә
dә pis getmirdi. Sanki hәr şeyә, bir növ, yekun vurulurdu. Onların
hәr ikisi üçün. Conni yanvardan başlayaraq, Klivs-Millsdә dәrs
demәyә başlayacaq, yeni hәyata qәdәm qoyacaqdı. O, artıq Deyv
Pelsendәn yarımillik müqavilә almış, onu imzalayıb geri
göndәrmişdi. O işlәmәyә başlayanda atası neylәyәcәk? “Hәr şey
olduğu kimi davam edәcәk,” – Conni düşünürdü. İnsanlar adәt-
152
