Page 109 - Stiven Kinq
P. 109
Ölü zona
Aparıcı dörd yüz funt marixuana tapmış polis iti haqqında
danışmağa başladı. Veyzak bayıra çıxdı vә qayıdanda xәbәr verdi
ki, hәlә reportaj tamamlanmamış xәstәxananın telefonları Conni
Smitlә danışmaq istәyәnlәrin zәnglәrindәn susmaq bilmirmiş.
Bir neçә dәqiqә sonra tibb bacısı әlindә dava-dәrman, içәri girdi
vә Conni bildi ki, Sem tibb bacılarının yanına yalnız televiziya
tamaşaçılarının reaksiyasını öyrәnmәk üçün getmәyibmiş.
Bu mәqamda telefon zәng çaldı vә Veyzak güclә eşidilәcәk
bir tәrzdә donquldandı:
– Axı onlara demişdim ki, birlәşdirmәsinlәr. Cavab vermәyin,
Conni. Mәn...
Amma Conni artıq dәstәyi götürmüşdü. O, bir qәdәr dinlәyib,
başını yellәdi:
– Hә, tamamilә doğrudur, – o, әliylә dәstәyin mikrofonunu
örtdü, – bu, atamdır, – deyәrәk yenidәn dәstәyi qulağına tutdu, –
salam, ata. Sәn, әlbәttә... – o, qulaq kәsildi. Üzündәki gülüş yox
oldu vә dәhşәt ifadәsi ilә әvәzlәndi. O, sәssizcә dodaqlarını
tәrpәtdi.
– Conni, nә olub? – Veyzak tәlәsik soruşdu.
– Yaxşı, ata, – Conni az qala pıçıltıyla dedi, – hә, Kamberlend
terapevtik... onun harada yerlәşdiyini bilirәm. Yerusәlim çöllüyünün
yanında. Yaxşı. Ata...
Onun sәsi qırıldı. Gözlәri yaşarmasa da, bәbәklәri par-par
yanırdı.
– Bilirәm, ata. Mәn dә sәni çox istәyirәm. Hә, bu dәhşәtdir.
Yenә dinlәdi.
– Hә, belә şey olub, – Conni dedi, – hәlәlik, ata. Hә. Sağ ol.
O, dәstәyi yerinә qoyub әllәriylә üzünü örtdü.
– Conni, – Sem qabağa әyilib onun bir әlini üzündәn gö-
türdü, – ananızın başına bir iş gәlib?
– Hә. Anam.
– İnfarkt olub?
– İnsult, – Conni dedi vә Veyzak tәәssüflә fit çaldı, – onlar
xәbәrlәrә baxırmışlar... heç kim gözlәmirmiş... birdәn mәni
görürlәr... bu an onu insult vurur. İlahi! O, indi xәstәxanadadır.
İndi atamın da başına bir iş gәlsә, o, sayca üçüncü qurban olacaq, –
Conni isterik gülüşlә vәhşiyana baxışlarını gah Semin, gah da
109
Aparıcı dörd yüz funt marixuana tapmış polis iti haqqında
danışmağa başladı. Veyzak bayıra çıxdı vә qayıdanda xәbәr verdi
ki, hәlә reportaj tamamlanmamış xәstәxananın telefonları Conni
Smitlә danışmaq istәyәnlәrin zәnglәrindәn susmaq bilmirmiş.
Bir neçә dәqiqә sonra tibb bacısı әlindә dava-dәrman, içәri girdi
vә Conni bildi ki, Sem tibb bacılarının yanına yalnız televiziya
tamaşaçılarının reaksiyasını öyrәnmәk üçün getmәyibmiş.
Bu mәqamda telefon zәng çaldı vә Veyzak güclә eşidilәcәk
bir tәrzdә donquldandı:
– Axı onlara demişdim ki, birlәşdirmәsinlәr. Cavab vermәyin,
Conni. Mәn...
Amma Conni artıq dәstәyi götürmüşdü. O, bir qәdәr dinlәyib,
başını yellәdi:
– Hә, tamamilә doğrudur, – o, әliylә dәstәyin mikrofonunu
örtdü, – bu, atamdır, – deyәrәk yenidәn dәstәyi qulağına tutdu, –
salam, ata. Sәn, әlbәttә... – o, qulaq kәsildi. Üzündәki gülüş yox
oldu vә dәhşәt ifadәsi ilә әvәzlәndi. O, sәssizcә dodaqlarını
tәrpәtdi.
– Conni, nә olub? – Veyzak tәlәsik soruşdu.
– Yaxşı, ata, – Conni az qala pıçıltıyla dedi, – hә, Kamberlend
terapevtik... onun harada yerlәşdiyini bilirәm. Yerusәlim çöllüyünün
yanında. Yaxşı. Ata...
Onun sәsi qırıldı. Gözlәri yaşarmasa da, bәbәklәri par-par
yanırdı.
– Bilirәm, ata. Mәn dә sәni çox istәyirәm. Hә, bu dәhşәtdir.
Yenә dinlәdi.
– Hә, belә şey olub, – Conni dedi, – hәlәlik, ata. Hә. Sağ ol.
O, dәstәyi yerinә qoyub әllәriylә üzünü örtdü.
– Conni, – Sem qabağa әyilib onun bir әlini üzündәn gö-
türdü, – ananızın başına bir iş gәlib?
– Hә. Anam.
– İnfarkt olub?
– İnsult, – Conni dedi vә Veyzak tәәssüflә fit çaldı, – onlar
xәbәrlәrә baxırmışlar... heç kim gözlәmirmiş... birdәn mәni
görürlәr... bu an onu insult vurur. İlahi! O, indi xәstәxanadadır.
İndi atamın da başına bir iş gәlsә, o, sayca üçüncü qurban olacaq, –
Conni isterik gülüşlә vәhşiyana baxışlarını gah Semin, gah da
109
