Page 107 - Stiven Kinq
P. 107
Ölü zona
üstündә çoxlu adam toplaşmışdı, onların ayaqları qәfildәn bitәn
meşәyә oxşayırdı. Veyzak yanında peyda olub, ona oturmağa
kömәk etdi.
– Conni, necәsiniz? O, sizi bәrk vurdu?
– Mәnim onu vurduğumdan zәif vurdu. Hәr şey yaxşıdır. –
Conni ayağa qalxmağa çalışdı. Kimsә ona kömәk elәyirdi. O
sәndirlәyir, ürәyi bulanırdı; belә davam etsәydi, az qala ödü
ağzına gәlәcәkdi. Sәhvә yol verilmişdi, dәhşәtli yanlışlıq olmuşdu.
Demokratlar haqqında soruşan gonbul qadın qulaqbatırıcı
sәslә çığırdı. Düsso onun güllü bluzunun qolundan yapışaraq
dizi üstә çökdü vә yorğun-arğın can atdığı qapının önündәki
kafelin üzәrinә sәrәlәndi. Üstündә müqәddәs Xristoforun tәsviri
olan medal hәlә dә onun әlindәydi.
– Huşunu itirdi, – kimsә dedi, – özündәn getdi.
– Günah mәndәdir, – Conni, Sem Veyzaka dedi. – Peş-
mançılıqdan ağlayıb bayıldı, – bunun tәqsiri mәndәdir.
– Yox, – Sem dedi, – elә deyil, Conni.
Conni Veyzakın әlindәn çıxıb, küt nәzәrlәrlә tavana baxaraq
yavaş-yavaş özünә gәlәn vә gözünü tez-tez açıb-yuman Düssoya
tәrәf getdi. Ona iki hәkim dә yaxınlaşdı.
– Ona nә olub? – Conni soruşdu. O, şalvarlı kostyum geymiş
reportyor qadına sarı çevrildi, amma qadın qorxu içәrisindә
ondan kәnara çәkildi.
Conni başqa sәmtә – qәzadan әvvәl dә ondan öncәgörmә
qabiliyyәtinin olub-olmamasını soruşan reportyora sarı çevrildi.
O, qәfildәn kimәsә burada baş verәnlәri mütlәq izah etmәk
ehtiyacı hiss etmişdi.
– Mәn onun әzab çәkmәsini istәmirdim, – o dedi, – inanın
mәnә, istәmirdim. Mәn bilmirdim ki...
Telereportyor daldalı pillәkәnә doğru getdi.
– Əlbәttә, – o dedi, – әlbәttә ki, siz bilmirdiniz. Onun özün-
dәn oldu, bunu hamı gördü. Yalnız... mәnә toxunmayın, yaxşı?
Conninin dodaqları әsdi, küt nәzәrlәri reportyorun üzünә
zillәndi. O, hәlә dә şokdaydı, amma artıq bәzi şeylәri anlamağa
başlayırdı. Telereportyor gülümsәmәyә çalışdı, amma çәnәsi ölü
çәnәsi kimi sallandı.
– Mәnә toxunmayın, Conni, xahiş edirәm.
107
üstündә çoxlu adam toplaşmışdı, onların ayaqları qәfildәn bitәn
meşәyә oxşayırdı. Veyzak yanında peyda olub, ona oturmağa
kömәk etdi.
– Conni, necәsiniz? O, sizi bәrk vurdu?
– Mәnim onu vurduğumdan zәif vurdu. Hәr şey yaxşıdır. –
Conni ayağa qalxmağa çalışdı. Kimsә ona kömәk elәyirdi. O
sәndirlәyir, ürәyi bulanırdı; belә davam etsәydi, az qala ödü
ağzına gәlәcәkdi. Sәhvә yol verilmişdi, dәhşәtli yanlışlıq olmuşdu.
Demokratlar haqqında soruşan gonbul qadın qulaqbatırıcı
sәslә çığırdı. Düsso onun güllü bluzunun qolundan yapışaraq
dizi üstә çökdü vә yorğun-arğın can atdığı qapının önündәki
kafelin üzәrinә sәrәlәndi. Üstündә müqәddәs Xristoforun tәsviri
olan medal hәlә dә onun әlindәydi.
– Huşunu itirdi, – kimsә dedi, – özündәn getdi.
– Günah mәndәdir, – Conni, Sem Veyzaka dedi. – Peş-
mançılıqdan ağlayıb bayıldı, – bunun tәqsiri mәndәdir.
– Yox, – Sem dedi, – elә deyil, Conni.
Conni Veyzakın әlindәn çıxıb, küt nәzәrlәrlә tavana baxaraq
yavaş-yavaş özünә gәlәn vә gözünü tez-tez açıb-yuman Düssoya
tәrәf getdi. Ona iki hәkim dә yaxınlaşdı.
– Ona nә olub? – Conni soruşdu. O, şalvarlı kostyum geymiş
reportyor qadına sarı çevrildi, amma qadın qorxu içәrisindә
ondan kәnara çәkildi.
Conni başqa sәmtә – qәzadan әvvәl dә ondan öncәgörmә
qabiliyyәtinin olub-olmamasını soruşan reportyora sarı çevrildi.
O, qәfildәn kimәsә burada baş verәnlәri mütlәq izah etmәk
ehtiyacı hiss etmişdi.
– Mәn onun әzab çәkmәsini istәmirdim, – o dedi, – inanın
mәnә, istәmirdim. Mәn bilmirdim ki...
Telereportyor daldalı pillәkәnә doğru getdi.
– Əlbәttә, – o dedi, – әlbәttә ki, siz bilmirdiniz. Onun özün-
dәn oldu, bunu hamı gördü. Yalnız... mәnә toxunmayın, yaxşı?
Conninin dodaqları әsdi, küt nәzәrlәri reportyorun üzünә
zillәndi. O, hәlә dә şokdaydı, amma artıq bәzi şeylәri anlamağa
başlayırdı. Telereportyor gülümsәmәyә çalışdı, amma çәnәsi ölü
çәnәsi kimi sallandı.
– Mәnә toxunmayın, Conni, xahiş edirәm.
107
