Page 208 - pryaxin
P. 208
rgi Pryaxin
Düz xәtt üzrә, quş uçuşu ilә daxmadan (o vaxtlar buradan
çox uzaqlaşmağı ağlına da gәtirmirdi) vur-tut yüz kilometr
uzaqlıqda olan Maşuk vә ya Beştau bir yana, Kazbeki dә açıq-
aydın görür, istiqamәtini dәqiq göstәrirdi.
Üstәlik, nәzәrә alın ki, kәnddә әn uca dam onlarınkı deyildi.
Hәlә boyunu demirәm, onda yeddi yaşlı oğlanın barmaq boyda
boyu vardı…
Gecәlәr ulduzları seyr etmәyi xoşlayırdı. Nikolada ulduzlara
baxmağı hamı xoşlayır, çünki hava qaralandan sonra baxmağa
heç nә qalmır, yalnız onlara baxmalı olursan. Gecәlәr Nikolada
hәr şey zülmәtә qәrq olur, sanki yoxa çıxırdı. Az vә ya çox
dәrәcәdә geometrik tikililәr dә o cümlәdәn – burada hәr şey
ümumi tәsәvvür olmadan, layihәsiz-filansız tikilirdi. Kәnddә sәs-
sәmir dә kәsilirdi, buranın şorgöz itlәri sahibindәn әvvәl yuxuya
gedirdi. Cәnub gecәsi heç nәyi vecinә almayan sәlәfinin taxtına
әylәşәn kimi, Nikolanın özü dә yavaş-yavaş işıqlı dünyadan
görünmәyәn qaranlıq yeraltı sәltәnәtә varid olurdu. Sovxozun
әvәzolunmaz qoca mexaniki, bir azdan araq stәkanını başına
çәkmәyin şövqü ilә artezian quyusunun üstündәki iki dizel gene-
ratorunu söndürәndәn sonra kәnddә hәyat dayanırdı. Bu motorlar
Nikolanı tәkcә suyla yox, hәm dә “gün işığı” ilә tәmin edirdi.
Düzdür, elektrik lampaları insan kimi göz vura-vura yanırdı,
amma Tanrının da yaddan çıxardığı bu yerlәrdә belә şeylәri heç
kәs eyninә almırdı.
Sәssiz ulduzlar, yanğından çıxmış sirli mәxluqlar Nikolaya
yerlәşir, sәhәrәcәn burada hökmranlıq edirdilәr.
Dizel generatorunu işlәdәn, hәmişә zaman vә faydalılıq
barәdә şәxsi tәsәvvürlәrinә әsaslanan Yakov Timofeyeviçin
ardınca digәrlәrinin dә gözlәri yumulur, yalnız bu zaman
ulduzlardan gözlәrini çәkirdilәr.
Qadınların gözü bir az gec yumulurdu, çünki axşam qayğıları
daha çox olurdu. Әrlәri isә Yakov Timofeyeviçin gündüzdәn
qopardığı vә ya borc aldığı hәr dәqiqәdәn sәmәrәli istifadә
etmәyә çalışırdılar. Lakin çox zaman o qәdәr yorgun olurdular
ki, qadınlarının gәlib çıxmasını gözlәmәdәn yumşaq yataqda
208
Düz xәtt üzrә, quş uçuşu ilә daxmadan (o vaxtlar buradan
çox uzaqlaşmağı ağlına da gәtirmirdi) vur-tut yüz kilometr
uzaqlıqda olan Maşuk vә ya Beştau bir yana, Kazbeki dә açıq-
aydın görür, istiqamәtini dәqiq göstәrirdi.
Üstәlik, nәzәrә alın ki, kәnddә әn uca dam onlarınkı deyildi.
Hәlә boyunu demirәm, onda yeddi yaşlı oğlanın barmaq boyda
boyu vardı…
Gecәlәr ulduzları seyr etmәyi xoşlayırdı. Nikolada ulduzlara
baxmağı hamı xoşlayır, çünki hava qaralandan sonra baxmağa
heç nә qalmır, yalnız onlara baxmalı olursan. Gecәlәr Nikolada
hәr şey zülmәtә qәrq olur, sanki yoxa çıxırdı. Az vә ya çox
dәrәcәdә geometrik tikililәr dә o cümlәdәn – burada hәr şey
ümumi tәsәvvür olmadan, layihәsiz-filansız tikilirdi. Kәnddә sәs-
sәmir dә kәsilirdi, buranın şorgöz itlәri sahibindәn әvvәl yuxuya
gedirdi. Cәnub gecәsi heç nәyi vecinә almayan sәlәfinin taxtına
әylәşәn kimi, Nikolanın özü dә yavaş-yavaş işıqlı dünyadan
görünmәyәn qaranlıq yeraltı sәltәnәtә varid olurdu. Sovxozun
әvәzolunmaz qoca mexaniki, bir azdan araq stәkanını başına
çәkmәyin şövqü ilә artezian quyusunun üstündәki iki dizel gene-
ratorunu söndürәndәn sonra kәnddә hәyat dayanırdı. Bu motorlar
Nikolanı tәkcә suyla yox, hәm dә “gün işığı” ilә tәmin edirdi.
Düzdür, elektrik lampaları insan kimi göz vura-vura yanırdı,
amma Tanrının da yaddan çıxardığı bu yerlәrdә belә şeylәri heç
kәs eyninә almırdı.
Sәssiz ulduzlar, yanğından çıxmış sirli mәxluqlar Nikolaya
yerlәşir, sәhәrәcәn burada hökmranlıq edirdilәr.
Dizel generatorunu işlәdәn, hәmişә zaman vә faydalılıq
barәdә şәxsi tәsәvvürlәrinә әsaslanan Yakov Timofeyeviçin
ardınca digәrlәrinin dә gözlәri yumulur, yalnız bu zaman
ulduzlardan gözlәrini çәkirdilәr.
Qadınların gözü bir az gec yumulurdu, çünki axşam qayğıları
daha çox olurdu. Әrlәri isә Yakov Timofeyeviçin gündüzdәn
qopardığı vә ya borc aldığı hәr dәqiqәdәn sәmәrәli istifadә
etmәyә çalışırdılar. Lakin çox zaman o qәdәr yorgun olurdular
ki, qadınlarının gәlib çıxmasını gözlәmәdәn yumşaq yataqda
208
