Page 195 - pryaxin

Xəzər yuxuları

addım aralandıqdan sonra dizi üstә sürünә-sürünә, qızıl sikkәlәri
toplamağa başlayacaqdılar.

Müdafiә xәttini, bağları keçәndәn sonra – әtrafı müşahidә
etmәyә mane olmasın deyә, qalanın әtrafında bağ salmağa icazә
vermirdilәr – qamış daxmalardan birinin yanında xaqan atının
yüyәnini çәkdi. Qarşısında iricüssәli, çalsaçlı, ağ kәtan köynәk
geymiş patavalı bir kişi әllәrini yana açıb uzanmışdı. Yuxarıdan
baxanda yerә uzadılmış xaça oxşayırdı. Çalsaçlı kişi xaqana
tanış gәldi.

– Burada nә işin var? Sәni buraxmışdım axı, – o, başını aşağı
әymәdәn, at belindәn sәslәndi.

– Burda yaşayıram, – yaşlı kişi başını yerdәn qaldırmadan
sakit sәslә cavab verdi.

– Necә dolanırsan? – Xaqanın sәsi ciddilәşdi.
– Torpaqla…
– Bizim torpaqla?
– Hә, ümumi torpağımızla.
– Mәnim torpağımla, – hökmdar onun sözlәrinә düzәliş verdi.
– Qoy elә olsun.
– Yenә moizәlәr oxuyursan? – Hökmdar yüngül pauza verib
soruşdu.
Qoca qarşısındakı otlara qabarlı әllәri ilә sığal çәkәrәk susdu.
– Dillәn! – Xaqan sәsini ucaldınca, arxasındakı mühafizәçilәr
hәrәkәtlәndi.
– Mәn inanclı adamam…
– Demәli, hәlә dә moizәlәr oxuyursan. Sakit dura bilmirsәn.
Qoca, nә qәdәr ki başın salamatdır, çıx get evinә-eşiyinә. Mәni
qana salma.
Söhbәt bir az da uzansaydı, xaqanın arxasında dayananlardan
biri Dәmәşq poladından düzәldilmiş qılıncını çәkib irәli atılacaq,
bircә anda qocanın başını üzüb atın tәrkinә qoyacaqdı.
– Özün demişdin: öz Allahına inanırsansa, özün bilәrsәn – o
sәn, o da sәnin Allahın. Amma bәzәn mәnә elә gәlir ki, bu gün
ağıllı adam üçün inanılası heç nә qalmayıb, – xaqan sakit sәslә
әlavә etdi. – Get, necә istәyirsәn, elә yaşa.

195