Page 158 - pryaxin
P. 158
rgi Pryaxin
dan-altdan, ifadәli baxışlarla Sergeyi süzürdü: sәrxoş olub ağzından
söz qaçırmayıb ki?
Tatyana sәhәr tezdәn, alaqaranlıqdan onun cibinә tәzә bir
әsginas qoyub (buna Sergeyin bu evdә olduğunu bildirәn arayış
da demәk olardı) yola saldı: yaxşı ki, evdәki milisioner, “qohum”un
sәnәdlәri vә soyadı ilә maraqlanmadı, yoxsa neylәyәrdilәr, nә
cavab verәrdilәr?
Sergey dayı min bir әziyyәtlә gәlib tapdığı hәmin avtobus
stansiyasına doğru addımlayarkәn fikirlәşirdi ki, yox, ola bilmәz,
bir qayıqda olasan, bilmәyәsәn? Yadında deyil, yoxsa özünü o
yerә qoymur? Milisdәn nә desәn gözlәmәk olar. Digәr tәrәfdәn,
hiylәgәr, diribaş Tatyana kişinin başını elә piylәyib, elә bişirib
ki, yazıq bildiklәrini dә yaddan çıxarıb. Atı yağışda, arvadı
bayramda seçmә. Burada isә hәr şey üst-üstә düşmüşdü – yağış
da, bayram da. Necә başını itirmәyәsәn, necә yadından çıxarma-
yasan? Qızla harada yatağa uzanırsan-uzan, fәrqi yoxdur, bir
qayda olaraq, qalxanda başın ağrıyacaq. Nә isә, dayım özünü işә
salmaqdan qorxduğu üçün bir daha Tatyanagilә getmәdi.
Әlli altıncı ildә mәhbuslara bәraәt verildi, amma bunun
Tatyanaya istisi-soyuğu yox idi, çünki günahsız insanın bağışlan-
mağa ehtiyacı yoxdur…
***
Krasnoye sәfәrindәn qayıdanda hәmin köhnә şәkli özümlә
götürdüm. Danışdığım dramatik hadisәlәrdәn әvvәlki vaxtlarda
çәkilmiş ailә fotosu. Doğrudur, bütün ailәnin şәkli deyil, yalnız
onun yarısı, Aleksandra nәnә tәrәfdәn olan qohumlardır. Mәrkәzdә
arıq-quru qarının özü oturub, yuxarı qaldırılmış şәhadәt barmağına
oxşayır. Oturanda da hamıdan hündür görünür, hәtta bir az aralıda
dayanıb daz başını Mariyanın çiyninә söykәmiş Kostikdәn dә.
Bәlkә dә, hәlә evlәnmәyiblәr, amma, deyәsәn, artıq qadının
saqqızını oğurlayıb. Özü dә sәyyar fotoqrafın obyektivi önündә
qarının razılığı olmadan, Mariyanın xahişi ilә dayanıb – qız
158
dan-altdan, ifadәli baxışlarla Sergeyi süzürdü: sәrxoş olub ağzından
söz qaçırmayıb ki?
Tatyana sәhәr tezdәn, alaqaranlıqdan onun cibinә tәzә bir
әsginas qoyub (buna Sergeyin bu evdә olduğunu bildirәn arayış
da demәk olardı) yola saldı: yaxşı ki, evdәki milisioner, “qohum”un
sәnәdlәri vә soyadı ilә maraqlanmadı, yoxsa neylәyәrdilәr, nә
cavab verәrdilәr?
Sergey dayı min bir әziyyәtlә gәlib tapdığı hәmin avtobus
stansiyasına doğru addımlayarkәn fikirlәşirdi ki, yox, ola bilmәz,
bir qayıqda olasan, bilmәyәsәn? Yadında deyil, yoxsa özünü o
yerә qoymur? Milisdәn nә desәn gözlәmәk olar. Digәr tәrәfdәn,
hiylәgәr, diribaş Tatyana kişinin başını elә piylәyib, elә bişirib
ki, yazıq bildiklәrini dә yaddan çıxarıb. Atı yağışda, arvadı
bayramda seçmә. Burada isә hәr şey üst-üstә düşmüşdü – yağış
da, bayram da. Necә başını itirmәyәsәn, necә yadından çıxarma-
yasan? Qızla harada yatağa uzanırsan-uzan, fәrqi yoxdur, bir
qayda olaraq, qalxanda başın ağrıyacaq. Nә isә, dayım özünü işә
salmaqdan qorxduğu üçün bir daha Tatyanagilә getmәdi.
Әlli altıncı ildә mәhbuslara bәraәt verildi, amma bunun
Tatyanaya istisi-soyuğu yox idi, çünki günahsız insanın bağışlan-
mağa ehtiyacı yoxdur…
***
Krasnoye sәfәrindәn qayıdanda hәmin köhnә şәkli özümlә
götürdüm. Danışdığım dramatik hadisәlәrdәn әvvәlki vaxtlarda
çәkilmiş ailә fotosu. Doğrudur, bütün ailәnin şәkli deyil, yalnız
onun yarısı, Aleksandra nәnә tәrәfdәn olan qohumlardır. Mәrkәzdә
arıq-quru qarının özü oturub, yuxarı qaldırılmış şәhadәt barmağına
oxşayır. Oturanda da hamıdan hündür görünür, hәtta bir az aralıda
dayanıb daz başını Mariyanın çiyninә söykәmiş Kostikdәn dә.
Bәlkә dә, hәlә evlәnmәyiblәr, amma, deyәsәn, artıq qadının
saqqızını oğurlayıb. Özü dә sәyyar fotoqrafın obyektivi önündә
qarının razılığı olmadan, Mariyanın xahişi ilә dayanıb – qız
158
