Page 135 - pryaxin
P. 135
Xəzər yuxuları
nәnәm Aleksandra Antonovnanın qәbri dә oradadır. Bu zaman o,
artıq mülkәdar sayılırdı: Noqay çölündә yağ daşıyan arabalara
rәhbәrlik edirdi. Cökә ağacından düzәldilmiş çәllәklәrdә yağ
Svyatoy Krest şәhәrciyinә, әn yaxın dәmiryolu stansiyasına
daşınır, oradan relslәrlә şimala – Peterburq, Berlin vә Parisә
aparılırdı. On sәkkizinci ildә Şan-Gireyin özü dә tәlәsik yır-yığış
elәyib, Parisә qaçdı. O, nağd pula çevirә bilmәdiyi hәr şeyi
binәva işlәr müdirinin öhdәsinә buraxdı vә başını götürüb getdi.
İyirmi üç yaşlı, yaraşıqlı, zәrif qadın olan nәnәm (onun
vücudu sanki apardığı inәk yağından düzәldilmişdi) irәlidә
faytonçu ilә yanaşı otururmuş. Babam isә araba karvanının
arxasında gәlir, әlindә qamçı, hәr şeyә göz-qulaq olurmuş.
Knyaz Şan-Girey sata bilmәdiyi bütün әmlakını Vladimir
Longinoviçә tapşırmışdı, mәnim cavan nәnәm Aleksandra isә
fürsәti tövtә vermәyib cilovu öz әlinә götürmüşdü. Babam da vә-
zifәsinin artırılmasına razılaşmamış yaxşı-yaxşı fikirlәşmәliydi.
Hәm dә tәkcә alovlanmaqda olan inqilab haqqında yox.
Babama daha uzun qamçı lazım idi.
Aleksandra nәnәmin Mariya vә Yelka adlı iki bacısını mәn
dә görmüşәm. Mariya böyük bacıydı, Yelka isә bacıların әn
kiçiyi. Mariya çox yaxşı insan idi. Dolğunbәdәnli olsa da,
topuqları qız topuğu kimi nazikdi, başına hәmişә kiçik şal bağla-
yırdı. Kiçik bacısı kimi, o da tәpәnin o üzündә, çaylaqda yerlәşәn
kәnddә yaşayırdı. O vaxtlara görә varlı adam sayılırdı. Dolama
su kanalına doğru uzanan böyük bir bağı vardı. Әri dülgәr
Konstantin Petroviç Brixuntsov (Çexovun qәhrәmanının soyadına
oxşayır, amma bu, onun öz soyadı idi) can-başla bağa qulluq
elәyirdi. Brixunets (çoxdanışan adam olmasa da, kәnddә onu
belә çağırırdılar) eşşәyә minib çöllük әrazilәrdә yerlәşәn, suyu
az olan kәndlәri gәzir, kiçik arabaya yüklәdiyi meyvәlәri, üzüm
salxımlarını yerlilәrә satırdı. Onun yetişdirdiyi xoş әtirli, Kuma
suyu kimi mis rәnginә çalan, şirәli muskat üzümünün şöhrәti hәr
yana yayılmışdı. O, arabir bizә dә baş çәkir, mәni dә özüylә
götürürdü. Düzdür, mәni satmaq fikrindә deyildi – onun sәyyar
XTNS-ı xatırladan, Miçurinin bütün nailiyyәtlәrini özündә ehtiva
135
nәnәm Aleksandra Antonovnanın qәbri dә oradadır. Bu zaman o,
artıq mülkәdar sayılırdı: Noqay çölündә yağ daşıyan arabalara
rәhbәrlik edirdi. Cökә ağacından düzәldilmiş çәllәklәrdә yağ
Svyatoy Krest şәhәrciyinә, әn yaxın dәmiryolu stansiyasına
daşınır, oradan relslәrlә şimala – Peterburq, Berlin vә Parisә
aparılırdı. On sәkkizinci ildә Şan-Gireyin özü dә tәlәsik yır-yığış
elәyib, Parisә qaçdı. O, nağd pula çevirә bilmәdiyi hәr şeyi
binәva işlәr müdirinin öhdәsinә buraxdı vә başını götürüb getdi.
İyirmi üç yaşlı, yaraşıqlı, zәrif qadın olan nәnәm (onun
vücudu sanki apardığı inәk yağından düzәldilmişdi) irәlidә
faytonçu ilә yanaşı otururmuş. Babam isә araba karvanının
arxasında gәlir, әlindә qamçı, hәr şeyә göz-qulaq olurmuş.
Knyaz Şan-Girey sata bilmәdiyi bütün әmlakını Vladimir
Longinoviçә tapşırmışdı, mәnim cavan nәnәm Aleksandra isә
fürsәti tövtә vermәyib cilovu öz әlinә götürmüşdü. Babam da vә-
zifәsinin artırılmasına razılaşmamış yaxşı-yaxşı fikirlәşmәliydi.
Hәm dә tәkcә alovlanmaqda olan inqilab haqqında yox.
Babama daha uzun qamçı lazım idi.
Aleksandra nәnәmin Mariya vә Yelka adlı iki bacısını mәn
dә görmüşәm. Mariya böyük bacıydı, Yelka isә bacıların әn
kiçiyi. Mariya çox yaxşı insan idi. Dolğunbәdәnli olsa da,
topuqları qız topuğu kimi nazikdi, başına hәmişә kiçik şal bağla-
yırdı. Kiçik bacısı kimi, o da tәpәnin o üzündә, çaylaqda yerlәşәn
kәnddә yaşayırdı. O vaxtlara görә varlı adam sayılırdı. Dolama
su kanalına doğru uzanan böyük bir bağı vardı. Әri dülgәr
Konstantin Petroviç Brixuntsov (Çexovun qәhrәmanının soyadına
oxşayır, amma bu, onun öz soyadı idi) can-başla bağa qulluq
elәyirdi. Brixunets (çoxdanışan adam olmasa da, kәnddә onu
belә çağırırdılar) eşşәyә minib çöllük әrazilәrdә yerlәşәn, suyu
az olan kәndlәri gәzir, kiçik arabaya yüklәdiyi meyvәlәri, üzüm
salxımlarını yerlilәrә satırdı. Onun yetişdirdiyi xoş әtirli, Kuma
suyu kimi mis rәnginә çalan, şirәli muskat üzümünün şöhrәti hәr
yana yayılmışdı. O, arabir bizә dә baş çәkir, mәni dә özüylә
götürürdü. Düzdür, mәni satmaq fikrindә deyildi – onun sәyyar
XTNS-ı xatırladan, Miçurinin bütün nailiyyәtlәrini özündә ehtiva
135
