Page 13 - pryaxin
P. 13
Xəzər yuxuları
katerin quduz çılğınlığı ilә müqayisә etmәk olmaz. Katerin burnu
hәr dәfә әks tәrәfә axan çaya çırpıldıqca fontan kimi şahә qalxan
suyun zәrbәsi mәhz şüşәyә dәyir, sonra damcılar göz yaşı kimi
aşağıya sürüşmәyә başlayırdı. Bütün bu baş verәnlәrdәn ikisi dә
(xüsusәn dә Nәcib) payını alırdı. Әfqanın qıvrım saçlarına elә bil
almaz tozu bulaşmışdı, o isә bu tozu tәmizlәmәyә tәlәsmirdi.
Sanki bu möcüzәvi-nәmli yükün ağırlığından Nәcibin iri başı
arxaya әyilir, bu zaman Sergeyә elә gәlirdi ki, damlaların ani,
çılğın sayrışmasında gördüyü bu mәnzәrә, Allah bilir, hansı
vaxtlarınsa dumanlı xatirәsi, reminissensiyasıdır.
Sergey başını qolunun üstünә qoyub uzanmışdı, ancaq dәnәvәr
su topaları onu da rәncidә etmişdi. Sürәtli, sovrulan damcılar
onların üz-gözünә çırpıldıqdan sonra bir qәdәr yavaşıyır vә sanki
stәkanlara süzülmüş arağı soyutmaq üçün ulduz axını kimi Anton
Petroviçin hakimi-mütlәq olduğu yerә – katerin arxa hissәsinә
doğru istiqamәtlәnirdi.
Sergey gözlәrini qıyıb baxır, su topasını çәhrayı, mavi, yaşıl
rәnglәrdә görürdü. Damcılar havalandıqdan sonra qütb parıltısı
zәrif tovuzquşu quyruğu kimi yenidәn yığılıb dәnizә tökülürdü.
Bu gün özü dә uçurdu, Volqa çayından (Rusiyanın әsas yolu)
toz kimi qalxan kiçicik su damcılarının zәrbәsini görünmәyәn,
islanmayan qanadlarında hiss edirdi.
Elә bil sinәsi qırov bağlamışdı.
***
Volqa çayı ilә Hәştәrxan vilayәtinә sarı üzürdülәr, ancaq
Sergeyә elә gәlirdi ki, çayın özü onlara tәrәf şığıyır, sanki çoxdan
görmәdiyi övladlarına sarılmaq istәyirdi. Әl-ayağını iynәcә kimi
yanlara açıb uzanmışdı, tәrpәnmәyә heyi yox idi. İrәliyә şütüyәn
katerin üstündә uzanmış Sergey uçan inәyi xatırladırdı, elә bil
hansısa qarşısıalınmaz qüvvә onu havaya atmışdı. Dodaqlarında
şirin suyun qәribә soyuqluğunu hiss edirdi. Sergeyә elә gәlirdi
ki, onun görünmәyәn qanadları gurultuyla suların bulanıq
köpüklәrini havaya sovurur vә onu harasa içәrilәrә doğru aparır –
13
katerin quduz çılğınlığı ilә müqayisә etmәk olmaz. Katerin burnu
hәr dәfә әks tәrәfә axan çaya çırpıldıqca fontan kimi şahә qalxan
suyun zәrbәsi mәhz şüşәyә dәyir, sonra damcılar göz yaşı kimi
aşağıya sürüşmәyә başlayırdı. Bütün bu baş verәnlәrdәn ikisi dә
(xüsusәn dә Nәcib) payını alırdı. Әfqanın qıvrım saçlarına elә bil
almaz tozu bulaşmışdı, o isә bu tozu tәmizlәmәyә tәlәsmirdi.
Sanki bu möcüzәvi-nәmli yükün ağırlığından Nәcibin iri başı
arxaya әyilir, bu zaman Sergeyә elә gәlirdi ki, damlaların ani,
çılğın sayrışmasında gördüyü bu mәnzәrә, Allah bilir, hansı
vaxtlarınsa dumanlı xatirәsi, reminissensiyasıdır.
Sergey başını qolunun üstünә qoyub uzanmışdı, ancaq dәnәvәr
su topaları onu da rәncidә etmişdi. Sürәtli, sovrulan damcılar
onların üz-gözünә çırpıldıqdan sonra bir qәdәr yavaşıyır vә sanki
stәkanlara süzülmüş arağı soyutmaq üçün ulduz axını kimi Anton
Petroviçin hakimi-mütlәq olduğu yerә – katerin arxa hissәsinә
doğru istiqamәtlәnirdi.
Sergey gözlәrini qıyıb baxır, su topasını çәhrayı, mavi, yaşıl
rәnglәrdә görürdü. Damcılar havalandıqdan sonra qütb parıltısı
zәrif tovuzquşu quyruğu kimi yenidәn yığılıb dәnizә tökülürdü.
Bu gün özü dә uçurdu, Volqa çayından (Rusiyanın әsas yolu)
toz kimi qalxan kiçicik su damcılarının zәrbәsini görünmәyәn,
islanmayan qanadlarında hiss edirdi.
Elә bil sinәsi qırov bağlamışdı.
***
Volqa çayı ilә Hәştәrxan vilayәtinә sarı üzürdülәr, ancaq
Sergeyә elә gәlirdi ki, çayın özü onlara tәrәf şığıyır, sanki çoxdan
görmәdiyi övladlarına sarılmaq istәyirdi. Әl-ayağını iynәcә kimi
yanlara açıb uzanmışdı, tәrpәnmәyә heyi yox idi. İrәliyә şütüyәn
katerin üstündә uzanmış Sergey uçan inәyi xatırladırdı, elә bil
hansısa qarşısıalınmaz qüvvә onu havaya atmışdı. Dodaqlarında
şirin suyun qәribә soyuqluğunu hiss edirdi. Sergeyә elә gәlirdi
ki, onun görünmәyәn qanadları gurultuyla suların bulanıq
köpüklәrini havaya sovurur vә onu harasa içәrilәrә doğru aparır –
13
