Page 96 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

nürdü. Boynu yarısına kimi ayıdöşәyi yarpaqlarıyla örtülüydü,
qulaqlarında sırğa vardı. Arxa planda ağacdan yonulmuş bir
mәlәk fiquru görünürdü. Aşağıda, sol küncdә qara boleronun fo-
nunda seçilәn xırda qırmızı hәrflәrlә bunlar yazılmışdı: “Jan-
Mişel Mansurun fotosu”

– Nәsә içirsiniz? – deyә soruşdu.
– Yox, sağ olun.
– Onda elә hesab edin ki, sizi qәhvәyә qonaq etdim.
– Tәşәkkür edirәm, çox lütfkarsınız.
Mәn jurnalı әlimdәn buraxmadan ayağa qalxdım. O irәlidә
gedәrәk mәnә yol açırdı – piştaxta qarşısında adam xeyli artmışdı.
Onlara flamand dilindә nәsә dedi. Şüşәli giriş qapısına çәtinliklә
yetişdik. Qapını açıb üzünün tәrini sildi.
– Qaytarmaq yadınızdan çıxmasın, yaxşı? – deyә jurnala işarә
edәrәk dillәndi.
Küçәyә mәnimlә çıxıb qapını örtdü.
– Baxın... onlar yuxarıda... üçüncü mәrtәbәdә yaşayırdılar... –
Pәncәrәlәrdә işıq yanırdı. Otaqlardan birinin içәri tәrәflәrindә
gözüm tündrәngli ağacdan bir şkaf seçdi. – İndi orda başqa sa-
kinlәr yaşayır...
– Bәs siz hansı otaqda şam edirdiniz?
– Soldakında...
– Bәs Denizin otağı?
– O biri tәrәfә baxırdı... Hәyәtә...
Dәrin xәyala dalıb durmuşdu. Nәhayәt, әlimi ona uzatdım.
– Salamat qalın... Görüşәnәdәk. Jurnalı gәtirәcәm.
– Görüşәnәdәk.
O, kafeyә qayıtdı. İri, qırmızı sifәtini şüşәyә dirәyib, mәnә
baxırdı. Qәlyan, siqaret tüstüsü piştaxta yanındakı insanları sarı
dumana bәlәyir vә bu qırmızı, iri sifәt dә getdikcә daha solğun,
pozuq olurdu, çünki nәfәsindәn soyuq şüşә tәrlәyirdi yavaş-yavaş.