Page 101 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Qaranlûq dökanlar kö÷ÿsi 101

– Onun şәklini sonralar bir dә çәkmәmişәm... Hә, indi
xatırladım o qızı... Onu çox vaxt Hoyningen-Hunne çәkirdi...

– Kim?
– Hoyningen-Hunne, alman fotoqrafı... Hә dә... Əlbәttә... O,
Hoyningen-Hunne ilә çox işlәyib...
Mansur hәr dәfә şar kimi girdә vә bir az da şikayәtli sәslәnәn
bu adı çәkәndә, mәn Denizin açıq-mavi gözlәrini üzәrimdә gәzәn
hiss edirdim – hәmin o ilk axşamda olduğu kimi.
– Mәndә onun o zamankı ünvanı var, әgәr sizә maraqlıdırsa,
әlbәttә...
– Çox maraqlıdır, – deyә titrәk sәslә dillәndim.
– Roma küçәsi 97, Paris, 18-ci dairә. Roma küçәsi 97...
O, qәflәtәn başını qaldırıb mәnә baxdı. Üzünә bir ölü bәyazlığı
çökdü, gözlәri geniş açıldı....
– Roma küçәsi, 97...
– Nә oldu sizә? – soruşdum.
– İndi mәn bu qızı doğrudan xatırladım... Mәnim bir dostum
onunla bir binada yaşayırdı...
Mәnә şübhәylә baxdı vә elә bil Kustu küçәsindә, Jermen-
Pilonadakı döngәdә düşdüyü vәziyyәti yaşayırdı.
– Qәribә tәsadüfdür... Əla yadımdadır... Mәn Roma küçәsinә
onun şәklini çәkmәk üçün getmişdim, amma fürsәtdәn istifadә
edib, dostuma da baş çәkdim... Bir mәrtәbә yuxarıda yaşayırdı...
– Onun evindә olmusunuz?
– Hә, amma şәkillәri dostumun mәnzilindә çәkdim... O da
bizimlә idi...
– Sizin o dostunuz kimdir?
Rәngi bir az da qaçdı. Deyәsәn, canına әmәlli-başlı qorxu
düşmüşdü.
– Mәn... mәn izah edәrәm sizә... amma әvvәlcә gәrәk bir şey
içim... özümә gәlmәk üçün...