Page 68 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

dairәvi meydançalar, düzbucaqlı, dalğavari döngәlәr, növbәnöv
dalanlar vә vәlәslәrin altındakı yaşıl, ağac skamya...

Yәqin, uşaq olanda ya babamla, ya da dostlarımla burda çox
gizlәnpaç oynamışam, özü dә heç şübhәsiz, hәmin bu tilsimli
“labirint”dә – qurdbağrı vә şam ağacı qoxusu verәn bu mәkanda
bәlkә dә ömrümün әn dәyәrli anlarını keçirmişәm. Biz çıxanda,
özümü saxlaya bilmәdim:

– Qәribәdir... Bu labirint mәnә nәyisә xatırladır...
Amma o, deyәsәn, heç mәni eşitmirdi... Çәmәnliyin qırağında
köhnә, paslı bir turnikdәn asılmış iki yellәncәk dururdu.
– İcazә verin...
O, yellәncәyә oturdu vә yenә qәlyanını fısıldatdı. Mәn dә
onun yanında, ikinci yellәncәkdә oturdum. Batan günәş kolları,
çәmәni zәrif narıncı rәngә qәrq edirdi. Vә qәsrin boz daşları
başdan-ayağa narıncı sayrışmalar içindә idi.
Burda mәn ona Gey Orlova, qoca Corcadze vә özüm olan
şәkli göstәrdim.
– Siz bu şәxslәri tanıyırsınız?
O, qәlyanını ağzından çıxarmadan, fotoşәklә uzun-uzadı baxdı.
– Qızı yaxşı tanıyırdım... – O, barmağını Gey Orlovanın
üzünә toxundurdu. – Rusdur.
Bunu bir az düşünәrәk, bir az da şәn söylәdi.
– Gәl bir tanımayım bu rus qızını...
İstehzayla dedi:
– Son illәr Freddi bura tez-tez onunla gәlirdi... Qiyamәt qız
idi... Sarışın... Amma sizә deyim ki, yaman içәn idi, ha... Onu
tanıyırdınız?
– Hә, – dedim. – Mәn onu Freddi ilә elә Amerikada görmüşәm.
– Belә çıxır ki, rus qızıyla Amerikada tanış olub?
– Hә.