Page 658 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 658
Ïàòðèê Ìîäèàíî
– Yәqin, yazmaq maraqlı әylәncәdir, elәmi?
Hәr şeydәn göründüyü kimi, müsahibi ilә belә ciddi mövzularda
üzbәsurәt söhbәtlәrә çox da vәrdiş elәmәmişdi.
– Deyәsәn, sizi yubadıram axı, – dedim. – Mәnә elә gәlir ki,
qonaqlarınız mәnim ucbatımdan dağılışmağa başlayıblar.
Hәqiqәtәn dә, qonaq otağında vә eyvanlarda demәk olar ki,
heç kәs yox idi.
Darius astadan güldü:
– Yox, nә danışırsız… Onlar terrasa qalxıblar…
Qonaq otağında daha bir neçә adam vardı; onlar üzbәüz
divarın yanındakı divanda oturmuşdu – mәnim Dariusla oturduğum
ağ rәngli eyni cür divanda.
– Sizinlә tanış olmağıma ürәkdәn şadam, – o dedi.
Sonra divanda oturmuş o biri qonaqların yanına getdi: bayaq
söhbәt elәdiyi sarışın qadın vә liftdә birgә qalxdığım pencәyinin
düymәlәri qızılı rәngdә olan kişi dә ordaydı.
– Necә bilirsiniz, musiqimiz az deyil ki? – Darius uca sәslә
qonaqlardan soruşdu; o, sanki vәzifәsi dostları әylәndirmәkdәn
ibarәt olan bir adamın rolunu oynayırdı. – Val qoyacam.
Vә qonşu otağa keçib gözdәn itdi. Bir dәqiqәdәn sonra hansısa
müğәnninin sәsi eşidildi.
Sonra gәlib divanda, o birilәrin yanında oturdu. Mәni artıq
yaddan çıxartmışdı.
Mәn gәrәk gedәydim, di gәl ki, terrasdan gәlәn sәs-küy vә
gülüşlәri, Dariusun vә onun orda, divanda oturmuş qonaqlarının
bәrkdәn eşidilәn sәslәrinә qulaq asmaqdan vaz keçә bilmirdim.
Onların nә danışdıqlarını aydın eşitmirdim. Valda oxunan mahnı
mәnә layla çalırdı.
Qapının zәngi basıldı. Darius qalxıb qabaq otağa yönәldi.
Yolüstü mәnә baxıb gülümsәdi. Qalanlar söhbәtlәrinә davam
elәdilәr. Söhbәtin qızğın yerindә qızılı düymәli pencәkdә olan
– Yәqin, yazmaq maraqlı әylәncәdir, elәmi?
Hәr şeydәn göründüyü kimi, müsahibi ilә belә ciddi mövzularda
üzbәsurәt söhbәtlәrә çox da vәrdiş elәmәmişdi.
– Deyәsәn, sizi yubadıram axı, – dedim. – Mәnә elә gәlir ki,
qonaqlarınız mәnim ucbatımdan dağılışmağa başlayıblar.
Hәqiqәtәn dә, qonaq otağında vә eyvanlarda demәk olar ki,
heç kәs yox idi.
Darius astadan güldü:
– Yox, nә danışırsız… Onlar terrasa qalxıblar…
Qonaq otağında daha bir neçә adam vardı; onlar üzbәüz
divarın yanındakı divanda oturmuşdu – mәnim Dariusla oturduğum
ağ rәngli eyni cür divanda.
– Sizinlә tanış olmağıma ürәkdәn şadam, – o dedi.
Sonra divanda oturmuş o biri qonaqların yanına getdi: bayaq
söhbәt elәdiyi sarışın qadın vә liftdә birgә qalxdığım pencәyinin
düymәlәri qızılı rәngdә olan kişi dә ordaydı.
– Necә bilirsiniz, musiqimiz az deyil ki? – Darius uca sәslә
qonaqlardan soruşdu; o, sanki vәzifәsi dostları әylәndirmәkdәn
ibarәt olan bir adamın rolunu oynayırdı. – Val qoyacam.
Vә qonşu otağa keçib gözdәn itdi. Bir dәqiqәdәn sonra hansısa
müğәnninin sәsi eşidildi.
Sonra gәlib divanda, o birilәrin yanında oturdu. Mәni artıq
yaddan çıxartmışdı.
Mәn gәrәk gedәydim, di gәl ki, terrasdan gәlәn sәs-küy vә
gülüşlәri, Dariusun vә onun orda, divanda oturmuş qonaqlarının
bәrkdәn eşidilәn sәslәrinә qulaq asmaqdan vaz keçә bilmirdim.
Onların nә danışdıqlarını aydın eşitmirdim. Valda oxunan mahnı
mәnә layla çalırdı.
Qapının zәngi basıldı. Darius qalxıb qabaq otağa yönәldi.
Yolüstü mәnә baxıb gülümsәdi. Qalanlar söhbәtlәrinә davam
elәdilәr. Söhbәtin qızğın yerindә qızılı düymәli pencәkdә olan