Page 648 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 648
Ïàòðèê Ìîäèàíî
Korvizar stansiyasında vaqondan çıxdı. Mәn platforma uzunu
onun arxasınca düşüb gedirdim. Sol әlindә әrzaq zәnbili vardı;
yorğun addımlarla, az qala, büdrәyә-büdrәyә yeriyirdi. Qabaqlar
onun yerişi tamam ayrı cür idi. Bilmirәm niyә, amma son vaxtlar
yaman tez-tez yuxuma girirdi: mәn onu Aralıq dәnizindәki balaca
balıqçı limanında görürdüm. Jaklin quru torpağın üstündә oturub
yorulmaq bilmәdәn gün altında elә hey nәsә toxuyurdu. Yoldan
ötәnlәr onun böyründәki kasaya dәmir pul atırdılar.
O, Opost Blanki bulvarını keçib Korvizar küçәsiylә irәlilәmәyә
başladı. İndi mәn onun arxasınca üzüaşağı gedirdim. Baxdım ki,
әrzaq dükanına girdi. Ordan çıxanda isә, yerişindәn başa düşdüm
ki, çantası ağırlaşıb.
Bağın önündәki balaca meydanda adı “Müskade Junior” olan
bir kafe var. Mәn çöl tәrәfdәn pәncәrәyә baxdım. O, piştaxtanın
yanında dayanıb çantasını yerә qoymuşdu vә pivә içirdi. Qәrara
gәldim ki, onunla danışmayım vә ardınca burdan o yana getmәyim;
ünvanını da öyrәnmәyim. Qorxurdum ki, üstündәn bu qәdәr vaxt
keçәndәn sonra o mәni yerli-dibli xatırlamasın.
Bu gün, payızın ilk bazar günü mәn metroda yenә hәmin
xәtlә gedirәm. Qatar Sen-Jak bulvarındakı ağacların üzәriylә
gedir; budaqlar birbaşa relslәrin üstünә sallanır. Mәndә belә
tәәssürat yaranır ki, sanki yerlә göyün arasındayam; indidәn, öz
hazırkı hәyatımdan qaçıram. Mәni daha heç nә heç nәyә bağlamır.
Bir neçә dәqiqәdәn sonra, öz şüşәli damının ucbatından eynәn
әyalәt vağzalına oxşayan Korvizar stansiyasının çıxışında mәn
sanki zamanın qara dәliyinә girib hәmişәlik yoxa çıxacam. Küçә
boyunca üzüaşağı gedәcәm vә ola bilsin, onu görmәk sәadәti
mәnә nәsib olacaq – o, yәqin ki, hardasa bu yaxınlıqda yaşayır.
Yaxşı xatırlayıram ki, eyni ovqat mәndә on beş il qabaq da
yaranmışdı. Avqust ayı idi, bir dәfә Paris әtrafındakı Bulon-Bi-
yankur meriyasına, doğum şәhadәtnamәsini götürmәyә getmişdim.
Port d.Oteydәn keçib ippodromu vә Bulon meşәsini dövrәlәyәn
Korvizar stansiyasında vaqondan çıxdı. Mәn platforma uzunu
onun arxasınca düşüb gedirdim. Sol әlindә әrzaq zәnbili vardı;
yorğun addımlarla, az qala, büdrәyә-büdrәyә yeriyirdi. Qabaqlar
onun yerişi tamam ayrı cür idi. Bilmirәm niyә, amma son vaxtlar
yaman tez-tez yuxuma girirdi: mәn onu Aralıq dәnizindәki balaca
balıqçı limanında görürdüm. Jaklin quru torpağın üstündә oturub
yorulmaq bilmәdәn gün altında elә hey nәsә toxuyurdu. Yoldan
ötәnlәr onun böyründәki kasaya dәmir pul atırdılar.
O, Opost Blanki bulvarını keçib Korvizar küçәsiylә irәlilәmәyә
başladı. İndi mәn onun arxasınca üzüaşağı gedirdim. Baxdım ki,
әrzaq dükanına girdi. Ordan çıxanda isә, yerişindәn başa düşdüm
ki, çantası ağırlaşıb.
Bağın önündәki balaca meydanda adı “Müskade Junior” olan
bir kafe var. Mәn çöl tәrәfdәn pәncәrәyә baxdım. O, piştaxtanın
yanında dayanıb çantasını yerә qoymuşdu vә pivә içirdi. Qәrara
gәldim ki, onunla danışmayım vә ardınca burdan o yana getmәyim;
ünvanını da öyrәnmәyim. Qorxurdum ki, üstündәn bu qәdәr vaxt
keçәndәn sonra o mәni yerli-dibli xatırlamasın.
Bu gün, payızın ilk bazar günü mәn metroda yenә hәmin
xәtlә gedirәm. Qatar Sen-Jak bulvarındakı ağacların üzәriylә
gedir; budaqlar birbaşa relslәrin üstünә sallanır. Mәndә belә
tәәssürat yaranır ki, sanki yerlә göyün arasındayam; indidәn, öz
hazırkı hәyatımdan qaçıram. Mәni daha heç nә heç nәyә bağlamır.
Bir neçә dәqiqәdәn sonra, öz şüşәli damının ucbatından eynәn
әyalәt vağzalına oxşayan Korvizar stansiyasının çıxışında mәn
sanki zamanın qara dәliyinә girib hәmişәlik yoxa çıxacam. Küçә
boyunca üzüaşağı gedәcәm vә ola bilsin, onu görmәk sәadәti
mәnә nәsib olacaq – o, yәqin ki, hardasa bu yaxınlıqda yaşayır.
Yaxşı xatırlayıram ki, eyni ovqat mәndә on beş il qabaq da
yaranmışdı. Avqust ayı idi, bir dәfә Paris әtrafındakı Bulon-Bi-
yankur meriyasına, doğum şәhadәtnamәsini götürmәyә getmişdim.
Port d.Oteydәn keçib ippodromu vә Bulon meşәsini dövrәlәyәn