Page 645 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 645
Óíóäóëìàíûí ÿí äÿðèí ãàòûíäàí 645
Pencәyinin bir-iki düymәsi çatışmırdı, çәkmәlәri dә çirkaba bu-
laşmışdı. Belә bir tәmizkar adam, sәliqә-sahmana bu dәrәcәdә
riayәt edәn vә mikroblara qәnim kәsilmiş kişi… amma hәrdәn elә
tәәssürat yaranırdı ki, tәslim olub vә yavaş-yavaş sәfilә çevrilir.
Sendviçi yeyәndәn sonra çarpayıya sәrәlәnib gәrnәşdi. Sonra
әlini döşәmәyә qoyduğu qara portfelin içinә soxdu, bir az qurda-
lanıb açar topasını tapıb çıxartdı, açarlardan birini dәstdәn ayırıb
mәnә uzatdı.
– Götürün bunu… Bir saatdan sonra mәni oyadarsınız.
İstәyirsiz, gedin Ricents Parkda bir az gәzişin.
Yanpörtü uzanıb üzünü divara çevirdi, dәrindәn köks ötürdü…
– Mәslәhәtdir zooparka baş çәkәsiniz. Burda yaxınlıqdadır.
Onun yuxuya getdiyini görәnә qәdәr bir müddәt pәncәrәnin
yanında, gün işığının altında dinmәzcә durub gözlәdim.
***
Bir dәfә axşamdan xeyli ötmüş biz Jaklinlә Çepstous Villasa
qayıdanda Lindanın qapısının altından gәlәn işıq zolağını gördük.
Bizim bu evә köçdüyümüz ilk günlәrdә olduğu kimi yenә uzun
müddәt Yamayka musiqisi eşidildi vә hind çәtәnәsinin iyi otağı
başına götürdü.
Peter Raxman Dolfin Bağdakı öz subay mәnzilindә, Temzanın
sahilindәki yaşayış massivindә әylәncә axşamı düzәltmişdi, Linda
da bizi ora apardı. Biz orda yenidәn Maykl Savundra ilә rastlaşdıq.
Heç demә, Londonda yoxmuş, Parisә gedibmiş, öz prodüserinin
yanına. Ssenari Pyer Rustanı bәrk maraqlandırmışdı. Pyer Rustan.
Mәnim yaddaşımda üzәn daha bir sifәtsiz ad. Amma onun әks-
sәdasını, iyirmi yaşında eşitdiyim bütün ad-soyadlar kimi, hәlә
dә hafizәmdә qoruyub saxlayıram.
Raxmanın әylәncә axşamlarında әn müxtәlif adamlar bir yerә
yığışırdı. Bir neçә aydan sonra London sәrinliyә bürünәcәk vә
Pencәyinin bir-iki düymәsi çatışmırdı, çәkmәlәri dә çirkaba bu-
laşmışdı. Belә bir tәmizkar adam, sәliqә-sahmana bu dәrәcәdә
riayәt edәn vә mikroblara qәnim kәsilmiş kişi… amma hәrdәn elә
tәәssürat yaranırdı ki, tәslim olub vә yavaş-yavaş sәfilә çevrilir.
Sendviçi yeyәndәn sonra çarpayıya sәrәlәnib gәrnәşdi. Sonra
әlini döşәmәyә qoyduğu qara portfelin içinә soxdu, bir az qurda-
lanıb açar topasını tapıb çıxartdı, açarlardan birini dәstdәn ayırıb
mәnә uzatdı.
– Götürün bunu… Bir saatdan sonra mәni oyadarsınız.
İstәyirsiz, gedin Ricents Parkda bir az gәzişin.
Yanpörtü uzanıb üzünü divara çevirdi, dәrindәn köks ötürdü…
– Mәslәhәtdir zooparka baş çәkәsiniz. Burda yaxınlıqdadır.
Onun yuxuya getdiyini görәnә qәdәr bir müddәt pәncәrәnin
yanında, gün işığının altında dinmәzcә durub gözlәdim.
***
Bir dәfә axşamdan xeyli ötmüş biz Jaklinlә Çepstous Villasa
qayıdanda Lindanın qapısının altından gәlәn işıq zolağını gördük.
Bizim bu evә köçdüyümüz ilk günlәrdә olduğu kimi yenә uzun
müddәt Yamayka musiqisi eşidildi vә hind çәtәnәsinin iyi otağı
başına götürdü.
Peter Raxman Dolfin Bağdakı öz subay mәnzilindә, Temzanın
sahilindәki yaşayış massivindә әylәncә axşamı düzәltmişdi, Linda
da bizi ora apardı. Biz orda yenidәn Maykl Savundra ilә rastlaşdıq.
Heç demә, Londonda yoxmuş, Parisә gedibmiş, öz prodüserinin
yanına. Ssenari Pyer Rustanı bәrk maraqlandırmışdı. Pyer Rustan.
Mәnim yaddaşımda üzәn daha bir sifәtsiz ad. Amma onun әks-
sәdasını, iyirmi yaşında eşitdiyim bütün ad-soyadlar kimi, hәlә
dә hafizәmdә qoruyub saxlayıram.
Raxmanın әylәncә axşamlarında әn müxtәlif adamlar bir yerә
yığışırdı. Bir neçә aydan sonra London sәrinliyә bürünәcәk vә
