Page 644 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

– Hә, bu da varlı mәhәllәsi. Nәhayәt ki.
Raxmanın gülüşü kişnәrtiyә oxşadı.
Mәnә ünvanları yazdırdı. Demәli belә: Park Roudda, Lorn
Klozun tinindәki 125, 127 vә 129 nömrәli evlәr. Axırıncısı yarı-
yacan uçulmuş açıq-yaşıl rәngli, erkerli üç ev.
Açarlara bәnd olunmuş yarlıqları gözdәn keçirib ortadakı
evin qapısını açdı. İkinci mәrtәbәyә qalxıb Trafalqar Rouddakı
evdәkindәn daha geniş olan bir otağa girdik. Burda pәncәrәnin
şüşәlәri salamat idi.
Otağın o başında Trafalqar Rouddakının eyni olan qatlama
çarpayı vardı. Raxman keçib çaprayıda oturdu, qara portfelini dә
böyrünә qoydu. Sonra ağ cib dәsmalını çıxarıb tәrini sildi.
Divar kağızları bәzi yerlәrdә qopub cırılmışdı. Döşәmәdә bir
neçә qopuq parket vardı.
– Bir pәncәrәdәn çölә baxaydınız. Buranın әcәb mәnzәrәsi var.
Raxman haqlıydı. Mәn Ricents Parkın yaşıl çәmәnliyini vә
әtrafdakı monumental fasadları gördüm. Gipsin parıltısı, çәmәnliyin
yaşıllığı mәnә rahatlıq vә tam tәhlükәsizlik hissi aşılayırdı.
– İndi isә mәn sizә tamam ayrı şey göstәrәcәm…
Raxman bunu deyib ayağa qalxdı. Biz tavanından köhnә tellәr
keçәn dәhlizdәn ötüb, evin arxa tәrәfindәki balaca otağa girdik.
Bu otağın pәncәrәsi Merilebon vağzalının yoluna baxırdı.
– Hәr iki tәrәfin öz ecazı var, – Raxman dedi. – Belә deyil,
qoca?
Sonra biz tәzәdәn Ricents Park tәrәfdәki otağa qayıtdıq.
Raxman yenә keçib qatlama çarpayıda әylәşdi, qara portfelini
açıb zәrvәrәqә bükülmüş iki sendviç çıxartdı. Birini mәnә uzatdı.
Mәn döşәmәdә onunla üzbәüz oturdum.
– Düşünürәm ki, bu evә әl dәymәyim, necә varsa, elәcә öz
görkәmindә saxlayım, özüm dә hәmişәlik bura köçüm…
Dişlәrini sendviçә batırdı. Mәn sellofan paketdәki kostyumu
xatırladım. Əynindәki kostyum köhnә, hәm dә әzik-üzükdü.