Page 628 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 628
Ïàòðèê Ìîäèàíî
baxırdı. Döşәmәdә çox yekә, nataraz bir döşәk vardı. Qonşu otaq
vanna otağıymış.
– Burda sizinçün yaxşı olacaq, – Linda dedi.
Pәncәrәdәn baxanda Raxmanın maşınını – әksi gölmәçәyә
düşmüş gün altındakı “Yaquar”ı gördüm.
– Siz çox xeyirxah adamsınız, – mәn Lindaya dedim.
– Yox, bunlar hamısı Peterin işlәridir… Mәnzil onunkudur…
Onun bu cür bir yığın evi var…
Sonra Linda bizә öz otağını göstәrdi – pillәkәn meydanındakı
digәr qapı onun mәnzilinin qapısıydı. Çarpayının üstünә vә
parket döşәmәyә xeyli val sәpәlәnmişdi. Hәr tәrәfdәn eynәn
mehmanxanadakına oxşar qoxu gәlirdi, amma ordakından bir
qәdәr yumşaq idi: hind çәtәnәsinin qoxusu.
– Sәliqәsizliyә fikir vermәyin, – Linda dedi. – Mәndә hәmişә
belәdir.
Raxman maşından çıxıb giriş qapısının önündә dayanmışdı.
O yenә ağ cib dәsmalıyla alnını vә boynunu silirdi.
– Sizә әlbәttә ki, cibxәrcliyi lazımdır.
Bunu deyib bizә mavi rәngli bir zәrf uzatdı. Mәn ağzımı
doldurmuşdum deyәm ki, bizә pul lazım deyil, amma Jaklin
mәni qabaqlayıb heç bir tikә dә utanıb çәkinmәdәn konverti
ondan aldı; sanki bu adi qayda idi vә belә dә olmalıymış.
– Minnәtdaram sizә, – dedi, – Çalışarıq ki, bacardıqca tez
qaytaraq.
– Ümidvaram ki, qaytaracaqsız, – Raxman cavab verdi. –
Özü dә faiziylә… Uzaqbaşı bәdәnlә ödәyәrsiniz.
Vә şaqqanaq çәkdi.
Linda bir cüt açarı mәnә uzadıb dedi:
– Bunların biri giriş qapısınındır, o biri mәnzilin.
İkisi dә maşına әylәşdi. Linda şüşәni aşağı salanda Raxman
artıq maşını yerindәn tәrpәtmәkdәydi.
baxırdı. Döşәmәdә çox yekә, nataraz bir döşәk vardı. Qonşu otaq
vanna otağıymış.
– Burda sizinçün yaxşı olacaq, – Linda dedi.
Pәncәrәdәn baxanda Raxmanın maşınını – әksi gölmәçәyә
düşmüş gün altındakı “Yaquar”ı gördüm.
– Siz çox xeyirxah adamsınız, – mәn Lindaya dedim.
– Yox, bunlar hamısı Peterin işlәridir… Mәnzil onunkudur…
Onun bu cür bir yığın evi var…
Sonra Linda bizә öz otağını göstәrdi – pillәkәn meydanındakı
digәr qapı onun mәnzilinin qapısıydı. Çarpayının üstünә vә
parket döşәmәyә xeyli val sәpәlәnmişdi. Hәr tәrәfdәn eynәn
mehmanxanadakına oxşar qoxu gәlirdi, amma ordakından bir
qәdәr yumşaq idi: hind çәtәnәsinin qoxusu.
– Sәliqәsizliyә fikir vermәyin, – Linda dedi. – Mәndә hәmişә
belәdir.
Raxman maşından çıxıb giriş qapısının önündә dayanmışdı.
O yenә ağ cib dәsmalıyla alnını vә boynunu silirdi.
– Sizә әlbәttә ki, cibxәrcliyi lazımdır.
Bunu deyib bizә mavi rәngli bir zәrf uzatdı. Mәn ağzımı
doldurmuşdum deyәm ki, bizә pul lazım deyil, amma Jaklin
mәni qabaqlayıb heç bir tikә dә utanıb çәkinmәdәn konverti
ondan aldı; sanki bu adi qayda idi vә belә dә olmalıymış.
– Minnәtdaram sizә, – dedi, – Çalışarıq ki, bacardıqca tez
qaytaraq.
– Ümidvaram ki, qaytaracaqsız, – Raxman cavab verdi. –
Özü dә faiziylә… Uzaqbaşı bәdәnlә ödәyәrsiniz.
Vә şaqqanaq çәkdi.
Linda bir cüt açarı mәnә uzadıb dedi:
– Bunların biri giriş qapısınındır, o biri mәnzilin.
İkisi dә maşına әylәşdi. Linda şüşәni aşağı salanda Raxman
artıq maşını yerindәn tәrpәtmәkdәydi.
