Page 603 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 603
Óíóäóëìàíûí ÿí äÿðèí ãàòûíäàí 603
pәncәrәnin böyründәki dәmir şkafı açdım. Şkafın rәfindә hәqiqәtәn
dә dәmir çamadan vardı – belәsini, adәtәn mәzuniyyәtә gedәn
әsgәrlәr götürürlәr.
Çamadanı qapıb yenidәn dәhlizә çıxdım. Dantist kabineti ilә
üzbәüzdә gözlәmә otağı vardı. Düymәni burub işığı yandırdım –
çilçıraq işıqlandırdığı otaqda mәxmәr üzlü yaşıl kreslolar gözümә
dәydi. Jurnal mizinin üstündә bir topa jurnal vardı.
Qәbul otаğından keçib yığışdırılmamış dar çarpayının olduğu
balaca yataq otağına girdim. Gecә masasının üstündәki lampanı
yandırıb baxdım.
Balışın üzәrindә bükülüb atılmış әzik-üzük pijama vardı,
dolabdakı asılqanlardan isә bir cüt kostyum asılmışdı: Küjas
küçәsindә olarkәn Kartonun әynindә gördüyüm boz kostyumun
eynisi idi – rәngi dә, tikilişi dә.
Hә, bax bu da Kartonun yataq otağı. Toxunma zәnbilin içindә
mәn Jaklinin çәkdiyi “Ruayal” siqaretinin boş qutusunu gördüm.
Yәqin, dünәn axşam Karto ilә burda olarkәn çәkib atmışdı. Mәn
qeyri-iradi gecә masasının siyirtmәsini çәkib açdım: siyirtmә
yuxu dәrmanları vә aspirin qutularıyla doluydu; bir dә üzәrindә
Pyer Rob, dantist, Osman bulvarı, ev 160, telefon Vaqram 13-18
yazılmış vizit kartları vardı.
Çamadanın ağzı açarla bağlıydı. Qıfılı qırmaq istәmirdim.
Ağır deyildi – heç şübhәsiz ki, içindәkilәr pul vә әsginaslar
olacaqdı.
Kostyumların ciblәrini eşәlәyәndә әlimә qara pulqabı keçdi,
içindә – bir il qabaq Pyer Kartonun adına verilmiş şәxsiyyәt
vәsiqәsi vardı: 15 iyun 1963-cü ildә Bordoda, Jironda
Departamentindә doğulan, Paris, Osman bulvarı, ev 160 ünvanında
yaşayan Pyer Karto.
Karto burda әn azı bir il yaşamışdı… Amma bura hәm dә
hansısa Pyer Robun, dantistin yaşayış yeri idi. Konserjyedәn
pәncәrәnin böyründәki dәmir şkafı açdım. Şkafın rәfindә hәqiqәtәn
dә dәmir çamadan vardı – belәsini, adәtәn mәzuniyyәtә gedәn
әsgәrlәr götürürlәr.
Çamadanı qapıb yenidәn dәhlizә çıxdım. Dantist kabineti ilә
üzbәüzdә gözlәmә otağı vardı. Düymәni burub işığı yandırdım –
çilçıraq işıqlandırdığı otaqda mәxmәr üzlü yaşıl kreslolar gözümә
dәydi. Jurnal mizinin üstündә bir topa jurnal vardı.
Qәbul otаğından keçib yığışdırılmamış dar çarpayının olduğu
balaca yataq otağına girdim. Gecә masasının üstündәki lampanı
yandırıb baxdım.
Balışın üzәrindә bükülüb atılmış әzik-üzük pijama vardı,
dolabdakı asılqanlardan isә bir cüt kostyum asılmışdı: Küjas
küçәsindә olarkәn Kartonun әynindә gördüyüm boz kostyumun
eynisi idi – rәngi dә, tikilişi dә.
Hә, bax bu da Kartonun yataq otağı. Toxunma zәnbilin içindә
mәn Jaklinin çәkdiyi “Ruayal” siqaretinin boş qutusunu gördüm.
Yәqin, dünәn axşam Karto ilә burda olarkәn çәkib atmışdı. Mәn
qeyri-iradi gecә masasının siyirtmәsini çәkib açdım: siyirtmә
yuxu dәrmanları vә aspirin qutularıyla doluydu; bir dә üzәrindә
Pyer Rob, dantist, Osman bulvarı, ev 160, telefon Vaqram 13-18
yazılmış vizit kartları vardı.
Çamadanın ağzı açarla bağlıydı. Qıfılı qırmaq istәmirdim.
Ağır deyildi – heç şübhәsiz ki, içindәkilәr pul vә әsginaslar
olacaqdı.
Kostyumların ciblәrini eşәlәyәndә әlimә qara pulqabı keçdi,
içindә – bir il qabaq Pyer Kartonun adına verilmiş şәxsiyyәt
vәsiqәsi vardı: 15 iyun 1963-cü ildә Bordoda, Jironda
Departamentindә doğulan, Paris, Osman bulvarı, ev 160 ünvanında
yaşayan Pyer Karto.
Karto burda әn azı bir il yaşamışdı… Amma bura hәm dә
hansısa Pyer Robun, dantistin yaşayış yeri idi. Konserjyedәn
