Page 553 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 553
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 553
pulu heç vaxt adama elә-belә, havayı yerә vermirlәr. Görәsәn, bu
Jenevyeva Perro da “Barker”in sahibi kimi tәlәbkar olmayacaq ki?
– Siz götürmәlisiniz. Bu, Jenevyevanın sizә olan inamının bir
nümunәsidir.
Mәn zәrfi cibimә soxaraq, içimdә bir yüngüllük hiss etdim.
Demәli, mәni qәyyumluğa götürmәk istәyirlәr... Parisdәn Londona
yola düşmәk әrәfәsindә mәn dәhşәtli dәrәcәdә tәnha idim, sonra
da Londonda, Rene gedәndә... Bundan savayı Jenevyeva Perro
üçün makinada nәsә çap etmәk, mәni “Barker”dә işlәmәkdәn
qat-qat az narahat edirdi.
– Mәn sizә hәm dә doktor Bodun kitabını gәtirmişәm... Siz
ingilis dilindә oxuyursunuz?
– Bәli.
O, karton cildli kitabı mәnә uzatdı; üzlüyündә oxudum: V.Bod.
In Search of Light and Shadow (“İşıq vә kölgә axtarışında”).
Üz qabığında yaşı qırxa yaxın, qarasaç vә aydın baxışlı bir
insanın şәkli vardı – onu mәn dә mәhz belә tәsәvvür edirdim.
– Bu, әvvәlki iki mәtndәn qat-qat asan oxunur. Gәrәk bu
kitabı sizә birinci verәydim. Burda doktor Bod sadә sözlәrlә
özünün hәyat yolundan danışır…
O, üzümә gülümsünürdü. Vә Parisә gәlişimdәn bәri ilk dәfә
olaraq, özümdә böyük bir rahatlıq hiss etdim. İndi bircә hadisәlәrin
axarına özünü tәslim edib yola düşmәk kifayәt idi. Vә bunu
özümә daha tez-tez söylәmәliydim ki, artıq mәnә yaxşılıq
arzulayan insanlar tapmışam vә onlara arxayın olmaq olar. Onlar
mәnә mәslәhәtlәrini verәcәklәr. Vә mәn nә tәklikdәn küncә
sıxılaraq әzab çәkәcәm, nә dә sәs-küylü yolayrıclarında qorxudan
ölәcәm. Onlar mәnә tәskinlik verәcәk. Onlar mәnә yol göstәrәcәk.
Bax, mәnim әn böyük ehtiyacım da elә buna idi – kiminsә
himayәsinә ehtiyacım vardı.
pulu heç vaxt adama elә-belә, havayı yerә vermirlәr. Görәsәn, bu
Jenevyeva Perro da “Barker”in sahibi kimi tәlәbkar olmayacaq ki?
– Siz götürmәlisiniz. Bu, Jenevyevanın sizә olan inamının bir
nümunәsidir.
Mәn zәrfi cibimә soxaraq, içimdә bir yüngüllük hiss etdim.
Demәli, mәni qәyyumluğa götürmәk istәyirlәr... Parisdәn Londona
yola düşmәk әrәfәsindә mәn dәhşәtli dәrәcәdә tәnha idim, sonra
da Londonda, Rene gedәndә... Bundan savayı Jenevyeva Perro
üçün makinada nәsә çap etmәk, mәni “Barker”dә işlәmәkdәn
qat-qat az narahat edirdi.
– Mәn sizә hәm dә doktor Bodun kitabını gәtirmişәm... Siz
ingilis dilindә oxuyursunuz?
– Bәli.
O, karton cildli kitabı mәnә uzatdı; üzlüyündә oxudum: V.Bod.
In Search of Light and Shadow (“İşıq vә kölgә axtarışında”).
Üz qabığında yaşı qırxa yaxın, qarasaç vә aydın baxışlı bir
insanın şәkli vardı – onu mәn dә mәhz belә tәsәvvür edirdim.
– Bu, әvvәlki iki mәtndәn qat-qat asan oxunur. Gәrәk bu
kitabı sizә birinci verәydim. Burda doktor Bod sadә sözlәrlә
özünün hәyat yolundan danışır…
O, üzümә gülümsünürdü. Vә Parisә gәlişimdәn bәri ilk dәfә
olaraq, özümdә böyük bir rahatlıq hiss etdim. İndi bircә hadisәlәrin
axarına özünü tәslim edib yola düşmәk kifayәt idi. Vә bunu
özümә daha tez-tez söylәmәliydim ki, artıq mәnә yaxşılıq
arzulayan insanlar tapmışam vә onlara arxayın olmaq olar. Onlar
mәnә mәslәhәtlәrini verәcәklәr. Vә mәn nә tәklikdәn küncә
sıxılaraq әzab çәkәcәm, nә dә sәs-küylü yolayrıclarında qorxudan
ölәcәm. Onlar mәnә tәskinlik verәcәk. Onlar mәnә yol göstәrәcәk.
Bax, mәnim әn böyük ehtiyacım da elә buna idi – kiminsә
himayәsinә ehtiyacım vardı.
