Page 548 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 548
Ïàòðèê Ìîäèàíî
– Lakin mәn istәmirәm ki, siz pulsuz çalışasınız.
O, qoltuq cibindәn pulqabısını çıxardı, Branson küçәsinin
alverçilәrininki kimi qalın deyildi vә mәnә dörd qatlanmış yüzfranklıq
әsginas uzatdı. Götürmәyә cәsarәt etmәdiyimdәn lәngiyirdim.
– Bu mәnim pulum deyil, – dedi. – Onu sizin üçün bir
tanışımız yollayıb; onun evindә yığışırıq hәmişә. Mәn ona sizin
haqqınızda danışmışam.
– Neynәk, olsun. Öz әmәyimә görә niyә pul almayım ki.
– Mәn düşünürәm ki, siz bu işi bitirәndә, yığıncaqlarımızdan
birinә gәlmәyiniz faydalı olar.
Onun sözlәrinә görә, bu yığıncaqlar hәftәdә bir dәfәdәn az
olmayaraq, bayaq xatırlatdığı hәmin o xanımın evindә keçirilirdi.
Onlar altı-yeddi nәfәr olur, “öz üzәrlәrindә iş” seanslarında iştirak
edirdilәr – mәnim çap etmәli olduğum mәtnin dә adı elәydi.
– İstәrdinizmi bizimlә işlәyәsiniz?
Onun sәsi yumşaq, mehriban çıxırdı vә mәn inandım ki, bu
adam yaxşılığımı istәyir. Qәflәtәn palto cibindәn siqaret qutusu
çıxarıb mәnә uzatdı. Göy “Qoluaz”.
– Alın. Bu, sizi gümrah edәcәk.
Rәdd etmәyә, siqaret çәkmәdiyimi demәyә cәsarәtim çatmadı.
– Hә, nәdir, bizә qoşulmaq istәyirsiniz? – deyә, bu dәfә lap
әrkyana soruşdu, amma eyni zamanda ahәngindә keşiş yox, bir
gimnaziya müәlliminin israrı vardı.
Cavab verdim ki, istәyirәm. Adam tәnhalıqdan әziyyәt çәkәndә
nәyә razılaşmaz ki...
– Çox şadam, çox şadam. Gәlәn dәfә biz bu barәdә daha
geniş danışarıq.
O, Port-de-Vanva gedәn avtobusa minmәliydi. Kafedә gәlәn
görüşümüzü iki gündәn sonraya, hәmişәki saata tәyin etdi.
Vidalaşarkәn mәnә әl elәdi vә mәn gördüm ki, bu dәfә ayaqlarında
sәndәl deyil, ipli qara çәkmәlәrdir.
– Lakin mәn istәmirәm ki, siz pulsuz çalışasınız.
O, qoltuq cibindәn pulqabısını çıxardı, Branson küçәsinin
alverçilәrininki kimi qalın deyildi vә mәnә dörd qatlanmış yüzfranklıq
әsginas uzatdı. Götürmәyә cәsarәt etmәdiyimdәn lәngiyirdim.
– Bu mәnim pulum deyil, – dedi. – Onu sizin üçün bir
tanışımız yollayıb; onun evindә yığışırıq hәmişә. Mәn ona sizin
haqqınızda danışmışam.
– Neynәk, olsun. Öz әmәyimә görә niyә pul almayım ki.
– Mәn düşünürәm ki, siz bu işi bitirәndә, yığıncaqlarımızdan
birinә gәlmәyiniz faydalı olar.
Onun sözlәrinә görә, bu yığıncaqlar hәftәdә bir dәfәdәn az
olmayaraq, bayaq xatırlatdığı hәmin o xanımın evindә keçirilirdi.
Onlar altı-yeddi nәfәr olur, “öz üzәrlәrindә iş” seanslarında iştirak
edirdilәr – mәnim çap etmәli olduğum mәtnin dә adı elәydi.
– İstәrdinizmi bizimlә işlәyәsiniz?
Onun sәsi yumşaq, mehriban çıxırdı vә mәn inandım ki, bu
adam yaxşılığımı istәyir. Qәflәtәn palto cibindәn siqaret qutusu
çıxarıb mәnә uzatdı. Göy “Qoluaz”.
– Alın. Bu, sizi gümrah edәcәk.
Rәdd etmәyә, siqaret çәkmәdiyimi demәyә cәsarәtim çatmadı.
– Hә, nәdir, bizә qoşulmaq istәyirsiniz? – deyә, bu dәfә lap
әrkyana soruşdu, amma eyni zamanda ahәngindә keşiş yox, bir
gimnaziya müәlliminin israrı vardı.
Cavab verdim ki, istәyirәm. Adam tәnhalıqdan әziyyәt çәkәndә
nәyә razılaşmaz ki...
– Çox şadam, çox şadam. Gәlәn dәfә biz bu barәdә daha
geniş danışarıq.
O, Port-de-Vanva gedәn avtobusa minmәliydi. Kafedә gәlәn
görüşümüzü iki gündәn sonraya, hәmişәki saata tәyin etdi.
Vidalaşarkәn mәnә әl elәdi vә mәn gördüm ki, bu dәfә ayaqlarında
sәndәl deyil, ipli qara çәkmәlәrdir.