Page 551 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 551
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 551
– İşimizin mahiyyәtini bir balaca aydınlaşdıra bildinizmi?
O, bunu mehribanlıqla, hәm dә ürәkdәn dedi, sanki mәn
onların “dәrnәyindә” “işlәmәyә” tam layiq deyildim hәlә. Gәrәk
maraq vә itaәt göstәrәydim ki, yaxşı bir şeyә ümidim olaydı.
O dinmәzcә gözümün içinә baxırdı. Əgәr başqa bir kişi mәnә
belә diqqәtlә baxsaydı, özümü birtәhәr hiss edәrdim. Lakin
Keruredan qızların qolunu çimdiklәyәn vә öpüş almağa can atan-
lardan deyildi. Görәsәn, o, nә vaxtsa aşiq olmuşdumu?
– Siz bizim yığıncağa birisigün gәlә bilәrsiniz?
Bunu birbaşa tәklif etdiyinә tәәccüblәndim. Mәn elә bilirdim
tәzәgәlәn uzun bir “sınaq müddәtindәn” keçmәlidir ki, onu “qru-
pun” işindә iştiraka dәvәt etsinlәr. Bunu, mәnә çap üçün verdiyi
mәtndә oxumuşdum. “Sınaq müddәti”. Bu sözlәr orda tez-tez
tәkrarlanırdı.
– Bizim yığıncaqlar lap yaxında, elә bu mәhәllәdә, sizә barә-
sindә danışdığım xanımın evindә keçirilir. Bizim qrupa hәmin
xanım rәhbәrlik edir. O, doktor Bodun böyük dostudur...
Doktor Bodun da adı mәnim çap etdiyim mәtnin az qala hәr
paraqrafında tәkrar olunurdu. O, öz şagirdlәrinә müraciәtlә daim
tәkrar edirdi: “Siz hәmişә özünüzü unudursunuz... Sizә özünüzü
xatırlamaq lazımdır... Siz oyanmalısınız...” Nә qәdәr çox çap
edirdimsә, onun sәsini – kar, yeknәsәq sәsini daha aydın eşidirdim.
Mәn doktor Bodu tәsәvvürümdә canlandırmaq istәyirdim. Mәnә
elә gәlirdi ki, o, aydın baxışlı, mehriban әllәri olan vә bu әllәrinin
bircә toxunuşuyla sәnin bütün qorxularını qovan bir insandır.
Mәn bu fikirlәrimi Keruredanla bölüşmәyә cәsarәt etmirәm ki,
birdәn mәnim barәmdә xәyal qırıqlığına uğrayar, amma әslindә
kifayәt qәdәr sentimental bir qız idim, tipik “midinet” – bu söz
mәni, nәdәnsә, hәmişә öz әsirinә çevirir.
– Bәs siz, – soruşdum ondan, – siz doktor Bodla tanışsınız?
– İşimizin mahiyyәtini bir balaca aydınlaşdıra bildinizmi?
O, bunu mehribanlıqla, hәm dә ürәkdәn dedi, sanki mәn
onların “dәrnәyindә” “işlәmәyә” tam layiq deyildim hәlә. Gәrәk
maraq vә itaәt göstәrәydim ki, yaxşı bir şeyә ümidim olaydı.
O dinmәzcә gözümün içinә baxırdı. Əgәr başqa bir kişi mәnә
belә diqqәtlә baxsaydı, özümü birtәhәr hiss edәrdim. Lakin
Keruredan qızların qolunu çimdiklәyәn vә öpüş almağa can atan-
lardan deyildi. Görәsәn, o, nә vaxtsa aşiq olmuşdumu?
– Siz bizim yığıncağa birisigün gәlә bilәrsiniz?
Bunu birbaşa tәklif etdiyinә tәәccüblәndim. Mәn elә bilirdim
tәzәgәlәn uzun bir “sınaq müddәtindәn” keçmәlidir ki, onu “qru-
pun” işindә iştiraka dәvәt etsinlәr. Bunu, mәnә çap üçün verdiyi
mәtndә oxumuşdum. “Sınaq müddәti”. Bu sözlәr orda tez-tez
tәkrarlanırdı.
– Bizim yığıncaqlar lap yaxında, elә bu mәhәllәdә, sizә barә-
sindә danışdığım xanımın evindә keçirilir. Bizim qrupa hәmin
xanım rәhbәrlik edir. O, doktor Bodun böyük dostudur...
Doktor Bodun da adı mәnim çap etdiyim mәtnin az qala hәr
paraqrafında tәkrar olunurdu. O, öz şagirdlәrinә müraciәtlә daim
tәkrar edirdi: “Siz hәmişә özünüzü unudursunuz... Sizә özünüzü
xatırlamaq lazımdır... Siz oyanmalısınız...” Nә qәdәr çox çap
edirdimsә, onun sәsini – kar, yeknәsәq sәsini daha aydın eşidirdim.
Mәn doktor Bodu tәsәvvürümdә canlandırmaq istәyirdim. Mәnә
elә gәlirdi ki, o, aydın baxışlı, mehriban әllәri olan vә bu әllәrinin
bircә toxunuşuyla sәnin bütün qorxularını qovan bir insandır.
Mәn bu fikirlәrimi Keruredanla bölüşmәyә cәsarәt etmirәm ki,
birdәn mәnim barәmdә xәyal qırıqlığına uğrayar, amma әslindә
kifayәt qәdәr sentimental bir qız idim, tipik “midinet” – bu söz
mәni, nәdәnsә, hәmişә öz әsirinә çevirir.
– Bәs siz, – soruşdum ondan, – siz doktor Bodla tanışsınız?
