Page 535 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 535
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 535
bu mahnını mәxsusi mәnim üçün seçib. Əvvәl-әvvәl mәn heç
fikir vermirdim bu mahnıya. Adi bir şey, buradakı mühiti müşayiәt
edәn bir sәs fonu idi, mәsәlәn, elektrik bilyardının şaqqıltısı
kimi, yaxud, sәnә layla çalan vә tәkliyini az qala xoş bir şeyә
çevirәn melodiyalardan biri kimi. Onu dinlәyәndә mәn tezdәn
durub, Ledbruk Qrouv küçәsiylә “Barker”ә işә getdiyim sәhәrlәri
xatırlayırdım. “Barker”dә işlәmәk çәtin idi, lakin sәhәr tezdәn
durmağım mәnim yaddaşımda günün qalan vaxtlarından necәsә
ayrılırdı. Onlar bir möhlәt, bir müjdә idi – hәtta qışda, әtraf
zülmәt içindә olanda belә. Yazın ilk günlәrindә isә ağaclar bәyaz,
çәhrayı çiçәklәrlә bәzәnirdi. Mәn “Barker”i dә, işdәn sonra
axşam saatlarını da çoxdan unutmuşam. İndi mәn yalnız Ledbruk
Qrouv küçәsiylә zülmәtdә dә, günәş şüaları altında da bu gün
nәsә tәzә bir şey olacağına bir ümidlә piyada getdiyim o sәhәrlәri
xatırladım.
Sonra bu musiqi mәnә bir dә hәmin o nahardan sonrakı saat-
ları xatırlatdı ki, biz – Rene ilә mәn iti gәzdirirdik. Renenin get-
mәsinә bir neçә gün qalmış. Şәnbәlәrin birindә, Portebelloda
alış-veriş günü. Mәn onda “Barker”dәn mәzuniyyәt götürmüşdüm.
Azad idim, amma bu da heç nәyi dәyişmirdi. Rene onsuz da ge-
dirdi. İlahi, Renesiz keçirmәli olacağım boş vә mәnasız günlәrdәn
necә qorxurdum! Vә birdәn hәmin o şәnbә – xoş havalı, günәşli
şәnbә. Portobello-roudun lap әvvәlindә, keçmiş mәktәblә üzbәüz,
küçәnin ortasında “Rollefleks”li zırpı bir kişi durmuşdu. Sәyyar
fotoqraf. Küçәdә yoldan ötәnlәr hәlә az idi vә o, bizdәn yapışdı.
İtlә birlikdә şәklimizi çәkdi. Sonra üzәrinә nömrә yazılmış bir
kağız verdi mәnә vә dedi ki, әgәr şәkli almaq istәyirәmsә, gәlәn
hәftә onun çalışdığı atelyeyә gәlmәliyәm. Sonra biz bukinistlәrin
kitab satdığı keçmiş mәktәbin binasına girdik. Rene bir neçә
kitab seçdi vә biz sәs-küylü şәnbә camaatının arasında yolumuza
davam etdik.
bu mahnını mәxsusi mәnim üçün seçib. Əvvәl-әvvәl mәn heç
fikir vermirdim bu mahnıya. Adi bir şey, buradakı mühiti müşayiәt
edәn bir sәs fonu idi, mәsәlәn, elektrik bilyardının şaqqıltısı
kimi, yaxud, sәnә layla çalan vә tәkliyini az qala xoş bir şeyә
çevirәn melodiyalardan biri kimi. Onu dinlәyәndә mәn tezdәn
durub, Ledbruk Qrouv küçәsiylә “Barker”ә işә getdiyim sәhәrlәri
xatırlayırdım. “Barker”dә işlәmәk çәtin idi, lakin sәhәr tezdәn
durmağım mәnim yaddaşımda günün qalan vaxtlarından necәsә
ayrılırdı. Onlar bir möhlәt, bir müjdә idi – hәtta qışda, әtraf
zülmәt içindә olanda belә. Yazın ilk günlәrindә isә ağaclar bәyaz,
çәhrayı çiçәklәrlә bәzәnirdi. Mәn “Barker”i dә, işdәn sonra
axşam saatlarını da çoxdan unutmuşam. İndi mәn yalnız Ledbruk
Qrouv küçәsiylә zülmәtdә dә, günәş şüaları altında da bu gün
nәsә tәzә bir şey olacağına bir ümidlә piyada getdiyim o sәhәrlәri
xatırladım.
Sonra bu musiqi mәnә bir dә hәmin o nahardan sonrakı saat-
ları xatırlatdı ki, biz – Rene ilә mәn iti gәzdirirdik. Renenin get-
mәsinә bir neçә gün qalmış. Şәnbәlәrin birindә, Portebelloda
alış-veriş günü. Mәn onda “Barker”dәn mәzuniyyәt götürmüşdüm.
Azad idim, amma bu da heç nәyi dәyişmirdi. Rene onsuz da ge-
dirdi. İlahi, Renesiz keçirmәli olacağım boş vә mәnasız günlәrdәn
necә qorxurdum! Vә birdәn hәmin o şәnbә – xoş havalı, günәşli
şәnbә. Portobello-roudun lap әvvәlindә, keçmiş mәktәblә üzbәüz,
küçәnin ortasında “Rollefleks”li zırpı bir kişi durmuşdu. Sәyyar
fotoqraf. Küçәdә yoldan ötәnlәr hәlә az idi vә o, bizdәn yapışdı.
İtlә birlikdә şәklimizi çәkdi. Sonra üzәrinә nömrә yazılmış bir
kağız verdi mәnә vә dedi ki, әgәr şәkli almaq istәyirәmsә, gәlәn
hәftә onun çalışdığı atelyeyә gәlmәliyәm. Sonra biz bukinistlәrin
kitab satdığı keçmiş mәktәbin binasına girdik. Rene bir neçә
kitab seçdi vә biz sәs-küylü şәnbә camaatının arasında yolumuza
davam etdik.
