Page 529 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 529
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 529
yeganә avtobus isә sol sahildәki mәhәllәlәrdәn qırağa çıxmır vә
mәnim heç bilmirәm nә üçün qorxduğum hәmin marşrutla hәrәkәt
edirdi: Renn küçәsi, Vojirar küçәsi.
Ertәsi gün mәn yenә Allere meydanındakı hәmin kafeyә
getdim. Parisin bu başından o başına metroda getmәyin nә mәnası
var axı?! Burda, evin yaxınlığında qalmaq, kәnddәki kimi piyada
gәzmәk yaxşı deyilmi?
Hәlә bir neçә gün qabaq şәhәrin üzәrindә yenә mavi sәma vә
qış günәşi parlayırdı. Mәn açıq terrasdakı masanın arxasında
otururdum; kafenin dәrinliklәrindәn elektrik bilyardının şaqqıltısı
eşidilirdi. Bir nәfәr – qonşuluqdakı klinikada işlәyәn qarasaç,
ağxalatlı birisi hәr gün saat ikidәn üçün yarısına kimi burda
bilyard oynayırdı. Saat düz iki otuzda kafeni tәrk edib, öz
klinikasına gedirdi. Bu dәqiqlik mәni dә özümәmәxsus bir şәkildә
sakitlәşdirirdi. Saat üçdә kafe sahibinin boksyor cinsindәn olan
iti elә qapının ağzında, sәkidә uzanırdı. Tәxminәn elә o vaxt
üzbәüzdәki mәtbәәnin darvazası açılır, ordan çıxan yük maşını
kafenin qabağında saxlayırdı. Maşından iki cavan oğlan düşüb,
barın piştaxtasına yaxınlaşırdılar ki, adama bir stәkan nәsә içsinlәr.
Onlardan biri musiqi makinasına pul atırdı vә ordan hәmişә eyni
mahnının notları sәslәnirdi: “Whinter Shade of Pale” (“Solğun,
ağ kölgә”– ingiliscә) – mәnә Londonu xatırladan mahnı. Sonra
çıxıb gedirdilәr. Onların nisbәtәn cavanı hәr dәfә tәbәssümlә
başını tәrpәdirdi mәnә. Yük maşını Allere küçәsinә gedәn döngәdә
görünmәz olurdu. Bir neçә dәqiqәdәn sonra boksyor durub, ka-
feyә qayıdırdı. Vә bundan sonra, düz axşama kimi bura bir ins-
cins gәlmirdi.
Mәhz onda, bu erkәn axşamların birindә anladım ki, niyә mәni
dan yeri sökülәndә at nallarının çaqqıltısı oyadır yuxudan. Bir dәfә
Allere meydanındakı kafedәn qayıdanda hәlә tanımadığım Bransyon
küçәsiylә getdim. Baxmayaraq ki, mәn hәmişә Kastanyariyә
yeganә avtobus isә sol sahildәki mәhәllәlәrdәn qırağa çıxmır vә
mәnim heç bilmirәm nә üçün qorxduğum hәmin marşrutla hәrәkәt
edirdi: Renn küçәsi, Vojirar küçәsi.
Ertәsi gün mәn yenә Allere meydanındakı hәmin kafeyә
getdim. Parisin bu başından o başına metroda getmәyin nә mәnası
var axı?! Burda, evin yaxınlığında qalmaq, kәnddәki kimi piyada
gәzmәk yaxşı deyilmi?
Hәlә bir neçә gün qabaq şәhәrin üzәrindә yenә mavi sәma vә
qış günәşi parlayırdı. Mәn açıq terrasdakı masanın arxasında
otururdum; kafenin dәrinliklәrindәn elektrik bilyardının şaqqıltısı
eşidilirdi. Bir nәfәr – qonşuluqdakı klinikada işlәyәn qarasaç,
ağxalatlı birisi hәr gün saat ikidәn üçün yarısına kimi burda
bilyard oynayırdı. Saat düz iki otuzda kafeni tәrk edib, öz
klinikasına gedirdi. Bu dәqiqlik mәni dә özümәmәxsus bir şәkildә
sakitlәşdirirdi. Saat üçdә kafe sahibinin boksyor cinsindәn olan
iti elә qapının ağzında, sәkidә uzanırdı. Tәxminәn elә o vaxt
üzbәüzdәki mәtbәәnin darvazası açılır, ordan çıxan yük maşını
kafenin qabağında saxlayırdı. Maşından iki cavan oğlan düşüb,
barın piştaxtasına yaxınlaşırdılar ki, adama bir stәkan nәsә içsinlәr.
Onlardan biri musiqi makinasına pul atırdı vә ordan hәmişә eyni
mahnının notları sәslәnirdi: “Whinter Shade of Pale” (“Solğun,
ağ kölgә”– ingiliscә) – mәnә Londonu xatırladan mahnı. Sonra
çıxıb gedirdilәr. Onların nisbәtәn cavanı hәr dәfә tәbәssümlә
başını tәrpәdirdi mәnә. Yük maşını Allere küçәsinә gedәn döngәdә
görünmәz olurdu. Bir neçә dәqiqәdәn sonra boksyor durub, ka-
feyә qayıdırdı. Vә bundan sonra, düz axşama kimi bura bir ins-
cins gәlmirdi.
Mәhz onda, bu erkәn axşamların birindә anladım ki, niyә mәni
dan yeri sökülәndә at nallarının çaqqıltısı oyadır yuxudan. Bir dәfә
Allere meydanındakı kafedәn qayıdanda hәlә tanımadığım Bransyon
küçәsiylә getdim. Baxmayaraq ki, mәn hәmişә Kastanyariyә