Page 517 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 517
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 517
Avqustun sonunda “İmperial”ın portyesi mәnә xәbәr verdi ki,
daimi müştәrilәrindәn olan çox varlı bir әr-arvad övladları üçün
dayә axtarır. Müsyö vә madam Frederik Aspen. Hә ikisinin otuza
yaxın yaşı vardı. Madam özündәnrazı, sarışın qadındı; daim hәr
şeydәn narazı görünürdü. Mәnә bir kәlmә söz dә demәdi –
әslindә, heç gördüm ki, onu? Əri isә elә ilk baxışdan xoşuma
gәlmәdi – o da hәmişә lovğa görünürdü, hәrәkәtlәrindәn, davra-
nışından әrköyün uşaq kimiydi. Hotelin tennis kortunu tәkbaşına
kirayәlәmişdi, çünki istәmirdi o olmayanda, kimsә oynasın burda.
Bir dә skuter tutmuşdu, bütün günü arvadıyla bir yerdә su xizәyi
sürmәk öyrәnirdilәr. Xasiyyәti tünd idi, amma bununla yanaşı,
özündәn aşağı saydığı adamların xoşuna gәlmәyә çalışırdı.
Mәsәlәn, mәnә belә demişdi:
– Yox-yox, mәnә “müsyö” demәyin. Bizim aramızda nә
tәşrifat ola bilәr ki!
Vә bundan sonra da hәqarәtli vә kinayәli baxışları elә bil
boğurdu mәni. Lakin mәn inadla ona “müsyö” deyә müraciәt
edirdim. Çox açıq rәngdә, az qala buruq saçları, günәşin altında
yanıb qaralmış dәrisi, mavi gözlәri vardı – portye mәnә dedi ki,
o “italyan taxtının varisinә” bәnzәyir. Guya mәn bilirdim söhbәt
kimdәn gedir.
Üç gün әrzindә mәn onların üç uşağına qulluq elәdim. İdman
kompleksinin hovuzuna, çimmәyә aparırdım onları. Sonra biz
restoranın terrasına nahar elәmәyә gedirdik vә onları uşaq otağında
yerlәrinә salıb yatızdırırdım. Saat beşdә yenә hovuz. Sәkkizin
yarısında valideynlәrinin otağıyla yanaşı olan uşaq otağında şam
yemәyi. Saat doqquzda yatmaq. Gecә yarısınadәk müsyö vә
madam Aspenlәrin qayıtmasını gözlәyәrәk atamın kitablarından
birini – “Balıqçı Pişiyi” oxuyurdum.
Üç gündәn sonra uşaqlarıyla bir yerdә Cenevrәyә, evlәrinә
getdilәr. Lakin ertәsi gün müsyö Aspen “İmperial”a, bizim port-
Avqustun sonunda “İmperial”ın portyesi mәnә xәbәr verdi ki,
daimi müştәrilәrindәn olan çox varlı bir әr-arvad övladları üçün
dayә axtarır. Müsyö vә madam Frederik Aspen. Hә ikisinin otuza
yaxın yaşı vardı. Madam özündәnrazı, sarışın qadındı; daim hәr
şeydәn narazı görünürdü. Mәnә bir kәlmә söz dә demәdi –
әslindә, heç gördüm ki, onu? Əri isә elә ilk baxışdan xoşuma
gәlmәdi – o da hәmişә lovğa görünürdü, hәrәkәtlәrindәn, davra-
nışından әrköyün uşaq kimiydi. Hotelin tennis kortunu tәkbaşına
kirayәlәmişdi, çünki istәmirdi o olmayanda, kimsә oynasın burda.
Bir dә skuter tutmuşdu, bütün günü arvadıyla bir yerdә su xizәyi
sürmәk öyrәnirdilәr. Xasiyyәti tünd idi, amma bununla yanaşı,
özündәn aşağı saydığı adamların xoşuna gәlmәyә çalışırdı.
Mәsәlәn, mәnә belә demişdi:
– Yox-yox, mәnә “müsyö” demәyin. Bizim aramızda nә
tәşrifat ola bilәr ki!
Vә bundan sonra da hәqarәtli vә kinayәli baxışları elә bil
boğurdu mәni. Lakin mәn inadla ona “müsyö” deyә müraciәt
edirdim. Çox açıq rәngdә, az qala buruq saçları, günәşin altında
yanıb qaralmış dәrisi, mavi gözlәri vardı – portye mәnә dedi ki,
o “italyan taxtının varisinә” bәnzәyir. Guya mәn bilirdim söhbәt
kimdәn gedir.
Üç gün әrzindә mәn onların üç uşağına qulluq elәdim. İdman
kompleksinin hovuzuna, çimmәyә aparırdım onları. Sonra biz
restoranın terrasına nahar elәmәyә gedirdik vә onları uşaq otağında
yerlәrinә salıb yatızdırırdım. Saat beşdә yenә hovuz. Sәkkizin
yarısında valideynlәrinin otağıyla yanaşı olan uşaq otağında şam
yemәyi. Saat doqquzda yatmaq. Gecә yarısınadәk müsyö vә
madam Aspenlәrin qayıtmasını gözlәyәrәk atamın kitablarından
birini – “Balıqçı Pişiyi” oxuyurdum.
Üç gündәn sonra uşaqlarıyla bir yerdә Cenevrәyә, evlәrinә
getdilәr. Lakin ertәsi gün müsyö Aspen “İmperial”a, bizim port-
