Page 483 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 483
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 483
әziyyәt çәkirdi. Mәhәllәlәrindәn kәnara çıxmırdı. Biz tez-tez tәk
qalırdıq. Gündüzlәr onunla agentliyә gedirdim. Elә “Rona”
hotelindәki kimi, bir küncdә әylәşir vә işini bitirәnәdәk şәkilli
jurnallara baxırdım. O isә tәngnәfәs gonbulla danışırdı. Vә bir dә
telefonla elә hey kimәsә zәng çalırdılar. Gonbul, dәri kresloda
otururdu, o isә yazı masasının qırağında. Onlar telefonun dәstәyini
bir-birinә ötürürdülәr. Ya da tәk gonbul danışırdı, o isә ehtiyat
qulaqcıqla söhbәti dinlәyirdi. Hәrdәn dә hәmin o qarasaç, eleqant
tip gәlirdi, onda gonbul masa arxasındakı yerini ona verirdi.
Gi çamadanları, pal-paltarı olan otağa girir, sonra da digәr
ikisi dәstәyi bir-birinә ötürә-ötürә, telefonla danışanda mәnә
yaxınlaşırdı. Bir dәstә pul uzadırdı. Cenevrәdәki kimi. Gülüm-
sünürdü. Deyirdi ki, burda niyә oturmusan, niyә gözlәyirsәn mәni.
Darıxarsan. Yaxşısı budur, mağazalara baş çәk, pal-paltar al özünә,
isti şeylәr al. Düz deyirdi, qış yaxınlaşırdı, mәnimsә heç paltom
da yox idi. Qәribә qızsan, deyirdi, sәn nә fikirlәşirsәn, sözümә
baxsan, daha yaxşı olar. Yallah, marş burdan – get özünә palto al!
Onda agentlikdәn çıxıb, Fobur-Sent-Onore küçәsiylә gәzmәyә
başladım, amma dükanlara girmәyә ürәyim gәlmirdi. Elә
Cenevrәdәki kimi. Amma bir dәfә nә tәhәr oldusa, ürәklәndim,
özümә plaş vә daha bir cüt ayaqqabı aldım.
Gecәlәr, hotel nömrәsindә mәndәn uşaqlığım haqda, ailәmiz
barәdә soruşurdu. Amma mәn ondan nümunә götürüb, izlәri
dolaşdırmağa çalışırdım. Özümü dә inandırmaq istәyirdim ki,
Liondan gәlmiş vә bircә dәnә, hәqiqi adı olan sadә bir qız onu
maraqlandıra bilmәz.
Bir dәfә, bazar ertәsi mәn hәmişәki kimi, onunla görüşmәliydim.
Noyabr ayı idi, hava tez qaralırdı. Lakin Frederik Bastia küçәsinә
çatanda, mәncә, hava hәlә işıqlı idi. Hotelin girişindә durmuş iki
qara maşın, küçәnin qarşı tәrәfindә dayanmış, polisә oxşayan
kişilәr diqqәtimi cәlb etdi. Hotelә girdim. Qadın-portye öz yerindә
әziyyәt çәkirdi. Mәhәllәlәrindәn kәnara çıxmırdı. Biz tez-tez tәk
qalırdıq. Gündüzlәr onunla agentliyә gedirdim. Elә “Rona”
hotelindәki kimi, bir küncdә әylәşir vә işini bitirәnәdәk şәkilli
jurnallara baxırdım. O isә tәngnәfәs gonbulla danışırdı. Vә bir dә
telefonla elә hey kimәsә zәng çalırdılar. Gonbul, dәri kresloda
otururdu, o isә yazı masasının qırağında. Onlar telefonun dәstәyini
bir-birinә ötürürdülәr. Ya da tәk gonbul danışırdı, o isә ehtiyat
qulaqcıqla söhbәti dinlәyirdi. Hәrdәn dә hәmin o qarasaç, eleqant
tip gәlirdi, onda gonbul masa arxasındakı yerini ona verirdi.
Gi çamadanları, pal-paltarı olan otağa girir, sonra da digәr
ikisi dәstәyi bir-birinә ötürә-ötürә, telefonla danışanda mәnә
yaxınlaşırdı. Bir dәstә pul uzadırdı. Cenevrәdәki kimi. Gülüm-
sünürdü. Deyirdi ki, burda niyә oturmusan, niyә gözlәyirsәn mәni.
Darıxarsan. Yaxşısı budur, mağazalara baş çәk, pal-paltar al özünә,
isti şeylәr al. Düz deyirdi, qış yaxınlaşırdı, mәnimsә heç paltom
da yox idi. Qәribә qızsan, deyirdi, sәn nә fikirlәşirsәn, sözümә
baxsan, daha yaxşı olar. Yallah, marş burdan – get özünә palto al!
Onda agentlikdәn çıxıb, Fobur-Sent-Onore küçәsiylә gәzmәyә
başladım, amma dükanlara girmәyә ürәyim gәlmirdi. Elә
Cenevrәdәki kimi. Amma bir dәfә nә tәhәr oldusa, ürәklәndim,
özümә plaş vә daha bir cüt ayaqqabı aldım.
Gecәlәr, hotel nömrәsindә mәndәn uşaqlığım haqda, ailәmiz
barәdә soruşurdu. Amma mәn ondan nümunә götürüb, izlәri
dolaşdırmağa çalışırdım. Özümü dә inandırmaq istәyirdim ki,
Liondan gәlmiş vә bircә dәnә, hәqiqi adı olan sadә bir qız onu
maraqlandıra bilmәz.
Bir dәfә, bazar ertәsi mәn hәmişәki kimi, onunla görüşmәliydim.
Noyabr ayı idi, hava tez qaralırdı. Lakin Frederik Bastia küçәsinә
çatanda, mәncә, hava hәlә işıqlı idi. Hotelin girişindә durmuş iki
qara maşın, küçәnin qarşı tәrәfindә dayanmış, polisә oxşayan
kişilәr diqqәtimi cәlb etdi. Hotelә girdim. Qadın-portye öz yerindә
