Page 478 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

Gi kitabın üz qabığında adını oxudu vә yenә eyni mehribanlıqla
soruşdu:

– Hә, Madeyra necәdir, gözәldirmi?
Bilmirәm, sәrxoş idi, yoxsa, ürәyi elә-belә bulanırdı – onda
olurdu hәrdәn. Bu hollda onunla tәk idik – Bulon meşәsindәki ilk
günümüz kimi – bәzәk-düzәkli gәzәn ailәlәrin, qaragül xәzindәn
mantoların arasında, tәk. Amma әvәzindә, indi mәnә onun әsl adı
bәlliydi. Amma hәqiqәtәn öz adıydımı bu? Parisdә görüşdüyü
adamların heç biri onu bu adla tanımırdı. Maraqlıdır, neçә yaşına
kimi bu adla yaşayıb, görәsәn? Özündәn soruşmağa cәsarәt
elәmirdim. Bir dәfә, günorta mәni taksiylә Vinez küçәsinә apardı,
çünki Mirey Maksimoff yәqin nigaran qalmışdı: artıq üç gün idi
ki, mәndәn xәbәri yox idi, istәyirdim sakitlәşdirim. Birdәn o dedi:
– İndi sәnә göstәrәcәm ki, balaca oğlan uşağı olanda, harda
yaşayırdım.
Mәhz belә dedi, Paris әtrafında yaşayanların diliylә, – oğlan
uşağı.
– Lap yaxındadı, Bulon meşәsinin yanında.
O, maşını Ranlaq Bağının girişindә saxlatdırdı: “oğlan uşağı”
kimi sadә ifadә bu dәbdәbәli mәhәllә ilә heç uzlaşmırdı. Biz
xiyabanla addımladıq. Günәş yüngül buludların o üzündәn zorla
görünürdü, әtrafda hәr şey mis-kürәn rәngә boyanmışdı.
Ayaqlarımızın altında xәzәl xışıldayırdı.
– Bax, – mәn bu bağda oynayırdım, cümә axşamları, bir dә
bazar günlәri...
Ondan nәsә soruşmağa yenә çәkinirdim. Çox gәnc idim vә
kişilәri dә pis tanıyırdım, amma tez anladım ki, bu, suallara
cavab verәn adamlardan deyil.
Biz parkın dәrinliklәrinә çatdıq vә ordan geniş bir küçәyә
çıxdıq. Daha bir neçә addım atıb, tindәki ilk evin qarşısında ayaq
saxladı.