Page 434 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

– Hә.
Biz Karmenin yaşadığı evin girişindә dayanmışdıq.
O, motoru söndürüb, mәnә sarı çevrildi.
Onun gözlәri irilәnmişdi, üzümә elә ifadәylә baxırdı ki, elә
bil birdәn-birә qocalmışdı. Bәlkә dә, toranlıqda belә görünürdü –
alaqaranlıqda ovurdları batmış kimi görünürdü.
– Bilmәk istәyirәm, bu mәnzildә kimsә yaşayır, yoxsa yox…
Karmenin içәridәn qapaqları bağlanmış, Jan Qujon küçәsinә
açılan pәncәrәlәrini göstәrdim.
– Bu barәdә nәsә bilirsinizmi?
O, getdikcә artan hәyәcanla üzümә dikilmişdi, mәnimsә başım
fırlanırdı. Az qala ondan “Arvadın necәdir?” deyә soruşacaqdım.
Ürәyimdәn keçirdi ki, onların Karmenlә mәni apardıqları
mәclislәrdәn bildiyim bәzi tәfәrrüatları ona xatırladım. Mәsәlәn,
Martina Xeyuordun belinin sol tәrәfindәki xal hәlә qalırmı?
– Deyәsәn, biz haçansa burada sizinlә görüşmüşük… lap
çoxdan… Madam Blenin mәnzilindә, elәdir? – O, kübar söhbәt
aparırmış kimi sakit әdayla dedi.
– Hә… Deyәsәn, hә…
– O, beş il әvvәl ölüb.
Olüb. Nәdәnsә, birdәn-birә gözlәrim önündә Tenten Karpantye-
rinin әtli sifәti canlandı, hәtta bir anlığa mәnә elә gәldi ki,
mәnimlә danışan oturacağa yayxanmış Xeyuord yox, Tentenin
özüdür.
– O, Parisi çoxdan tәrk etmişdi. Deyәsәn, Lacivәrd sahildә
yaşayırdı.
Yәqin ki, bu gecә Karpantyeri yenә hәmişәki kimi Jorj
Mayonun xәyalat-maşınının arxasınca düşәcәk. Alma meydanı
onun marşrutunun üstündәdir. İstәsәm Xeyuorddan xahiş edәrdim
ki, Mayonun ağ “Lanço”sunun vә Karpantyerinin maşınının gәlib
buradan keçmәsini gözlәsin. Sonra biz dә onların arxasınca gedә