Page 424 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

onların hәr biri barәdә mәnә müfәssәl mәlumatlar versin. Axı o,
onları tanıyırdı. Ancaq bunu ondan xahiş etmәdim.

Deyәsәn, Karmen ehtiyatsız davrandı – fotoşәklin şüşәsi sındı.
O, çәrçivәni döşәmәyә qoydu.

– Neylәmәk olar… Qoy burada qalsın.
Şüşә qırıntısı barmağını kәsmişdi, bir neçә damcı qan çıxdı.
Ona dedim ki, fotoya hayıfdır. Şüşә qırıqlarını tәmizlәdim vә
şәkli ehtiyatla çәrçivәdәn çıxardım. Ancaq onu Karmenә uzadan
kimi әlimdәn alıb, parça-tikә etdi. Bu, Fred Qobsona o qәdәr dә
xoş münasibәt deyildi.
Evdәn çıxdıq, o, arxasınca qapını örtüb, mәhәccәrә söykәndi.
– Burada yaşamaq istәrdinmi? Rokruayla danışaram, buranı
tәmir edәrik…
Qarşımızda baxımsızlıqdan bakirә meşәlәr kimi keçilmәz
olmuş park görünürdü. O, yavaş-yavaş evә yaxınlaşmaqdaydı,
bu gedişlә günlәrin bir günü onu da udacaqdı. Artıq ot vә mamır
şüşәbәndә yeriklәmişdi, at tövlәsinin qaralmış qapılarını yarpaq
basmışdı, sanki içәridәn ağaclar yarpaqlamışdı. Kolluqlara nә
qәdәr diqqәtlә baxsam da, bayaq keçib gәldiyimiz xiyabanın
haradan başlayıb, harada qurtardığını görә bilmirdim.
– Tәsәrrüfatın bu hissәsini satmaq istәmәdim… Lüsyenlә
Fredin xatirәlәri var burda…
Demәli, Fred Qobson da ölüb?
– Tәmir etmәk lazımdır… Buraları belә qoymaq olmaz…
Bizdәn bir az aralıda Yurel bel götürüb, inadla alaq otlarını
tәmizlәmәyә çalışırdı. Bu dәqiqәlәrdә o, Landda böyük qum
tәpәlәrini bellә düzlәmәyә çalışan uşağa oxşayırdı.
– Yәqin ki, tәsәrrüfatı bu gündә görmәk onu ağrıdır…
Karmenin baxışları harasa, uzaqlara zillәnmişdi. Yәqin ki,
gözlәri önündә sәliqәli xiyabanlar, çәmәnliklәr, ağ barılar, ora-
bura vurnuxan mehtәrlәr, at minmәyә hazırlaşan Fred Qobson,