Page 420 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

burada fırlanan val eyni mahnını sonsuza kimi sәslәndirә bilәrdi.
Pasyans kartları xalçanın üstündә tökülüb-qalmış olardı.

Karmen dodağını büzәrdi, onun gözlәrindә kәdәrin ani izlәri
görünәrdi. Bütün gecәni gәzib-dolaşandan sonra Jorj Mayo,
Xeyuordlar vә mәn onu evә gәtirәndә dә üzündәn hәmin ifadә
әskik olmazdı. O, evin giriş qapısının önündә maşından enәrdi,
bir az getdikdәn sonra arxaya dönüb әl elәyәrdi vә mәn hәr dәfә
özümü inandırmağa çalışırdım ki, bu, mәnә ünvanlanmış işarәdir.
Jorj Mayo deyәrdi ki, indi o, zibilxanaya çevirdiyi otaqlarda tәk-
tәnha dolaşmağa başlayacaq. Sonra mәni Truayon küçәsinә
aparardı. Bir dәfә qaldığım hoteldәn Karmenә zәng edib soruşdum:
“hәr şey qaydasındadırmı”, mәnim gәlmәyimi istәmir ki? O, “hәr
şey qaydasındadır” – dedi. Mәnә tәşәkkür etdi, dedi ki, yatmaq
vaxtımdır. Elә yaşımdır ki, mütlәq yatıb, yuxumu almalıyam…

Elә yaşımdır ki… Bax, indi mәnim dә otuz doqquz yaşım var.
Vә onun sәhәr saat altıda nә üçün qәm dәryasına qәrq olduğunu
daha yaxşı başa düşürәm. Onun Eden-Rokda çәkdirdiyi şәkildәn
fәrqli olaraq, nә üçün kәdәrlә gülümsәdiyini dә anlayıram. Divana
uzanırsan, amma gözünә yuxu getmir – artıq bunun sәbәbini dә
bilirәm.

Pәncәrә taxtalarının arasından içәriyә işıq sızırdı. Quşların
sәsi eşidilirdi.

– Bu mәrdimazar quşlar… Axırıma çıxacaqlar, görәcәksәn…
Yenidәn kәdәrlәnәrdi. Mәnә isә, әksinә, quşların cikkiltisi
layla kimi gәlәrdi…
O, yatağa uzanıb, üzünü üzümә yaxınlaşdırardı. Vә sakitcә
gözlәrini üzümә zillәyәrdi. Yavaş-yavaş dodaqlarının qırışı açılar,
üzü gülmәyә başlayardı – o, Eden-Rokda çәkdirdiyi şәkilә
bәnzәyәrdi. Elә bil hovuzun hәrәkәtsiz sularının üzünә nanә
qoxusu yayılır, suzanbağı yarpağı qalxır.