Page 401 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 401
Èòèðèëìèø äöíéà 401
– Madam sizi buraya gәtirmәyimi әmr etmişdi… Gözlәyin.
O, yәqin ki, vanna otağındadır…
O, mәni otağa saldı vә dal-dalı çәkilib, otaqdan çıxdı.
Musiqi sәsi kiçik, dәyirmi mәrmәr stolun üstündәki tranzistordan
gәlirdi. Şüşәli qapıların arasından bağçadakı çiçәk lәki, otlar vә
aylı göy üzünün bir parçası görünürdü.
Güllü parçayla üzlәnmiş yumşaq kәtilә oturdum. Otağın o
başındakı lampa әtrafa solğun sarı işıq yayırdı. Kiçik gecә
stolunun üstünә necә gәldi atılmış dәrmanların, qәzet vә jurnalların
arasında yoğun şam yanırdı, otağa yayılan әnbәr qoxusu, heç
şübhәsiz, bu şamdan gәlirdi.
Bәr-bәzәkli talvarı olan enli çarpayı. Amma bu talvar çox
yüngül tәsir bağışlayır, dәyirmidir, aerostatın zәnbilinә dә oxşayır,
nәhәng hәşәrata da.
– Buradasınız?
Sәs otağın o başından, aralı qapının arxasından gәlirdi.
– Bәli, madam.
– Mәni “madam” çağırmayın. Hә, sizi gözlәtdiyimә görә
mәni bağışlayın.
– Eybi yoxdur.
– Yәqin, acsınız…
– Yox.
– Əlbәttә, acsınız. İndi sizә şam yemәyi gәtirәrlәr.
O, uzaqdan yaxşı eşidilsin deyә, bir az ucadan danışmağa
başladı. Onun tәlәffüzündә güclә sezilәn xalq şivәsi ifadә olunurdu.
– Bu musiqi xoşunuza gәlirmi?
Saksafonun uzun sızıltıları. Tanış melodiya idi. Usandırıcı-
uzun, mürgü doğuran – “Portuqaliyada aprel” melodiyası.
Az keçmiş qapının ağzında göründü. Ayaqları yalın, saçları
dağınıq idi. Ağ hamam xalatındaydı. Ayağa qalxdım.
– Yox-yox… Qalxmayın…
– Madam sizi buraya gәtirmәyimi әmr etmişdi… Gözlәyin.
O, yәqin ki, vanna otağındadır…
O, mәni otağa saldı vә dal-dalı çәkilib, otaqdan çıxdı.
Musiqi sәsi kiçik, dәyirmi mәrmәr stolun üstündәki tranzistordan
gәlirdi. Şüşәli qapıların arasından bağçadakı çiçәk lәki, otlar vә
aylı göy üzünün bir parçası görünürdü.
Güllü parçayla üzlәnmiş yumşaq kәtilә oturdum. Otağın o
başındakı lampa әtrafa solğun sarı işıq yayırdı. Kiçik gecә
stolunun üstünә necә gәldi atılmış dәrmanların, qәzet vә jurnalların
arasında yoğun şam yanırdı, otağa yayılan әnbәr qoxusu, heç
şübhәsiz, bu şamdan gәlirdi.
Bәr-bәzәkli talvarı olan enli çarpayı. Amma bu talvar çox
yüngül tәsir bağışlayır, dәyirmidir, aerostatın zәnbilinә dә oxşayır,
nәhәng hәşәrata da.
– Buradasınız?
Sәs otağın o başından, aralı qapının arxasından gәlirdi.
– Bәli, madam.
– Mәni “madam” çağırmayın. Hә, sizi gözlәtdiyimә görә
mәni bağışlayın.
– Eybi yoxdur.
– Yәqin, acsınız…
– Yox.
– Əlbәttә, acsınız. İndi sizә şam yemәyi gәtirәrlәr.
O, uzaqdan yaxşı eşidilsin deyә, bir az ucadan danışmağa
başladı. Onun tәlәffüzündә güclә sezilәn xalq şivәsi ifadә olunurdu.
– Bu musiqi xoşunuza gәlirmi?
Saksafonun uzun sızıltıları. Tanış melodiya idi. Usandırıcı-
uzun, mürgü doğuran – “Portuqaliyada aprel” melodiyası.
Az keçmiş qapının ağzında göründü. Ayaqları yalın, saçları
dağınıq idi. Ağ hamam xalatındaydı. Ayağa qalxdım.
– Yox-yox… Qalxmayın…