Page 396 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

Bağın hündür qara barısının yanına narıncı şezlonq qoyulmuşdu.
Onu çәmәnliyin ortasına çәkib, üstündә oturdum. Günәşli gün
idi, küçәdәn maşınların boğuq sәsi eşidilirdi, sanki bağın barısına
dalğalar çırpılırdı. Özümü xoşhal hiss edirdim, şezlonqa uzandım.
Göy üzündә yüngül bahar buludları süzürdü.

Sonra әtrafa göz gәzdirmәyә başladım. Qarşımdakı üç şüşәli
qapısı olan qonaq otağı rotonda kimi qabağa çıxmışdı. Sağ tә-
rәfdә daha iki şüşәli qapı vardı. Qapıların şüşәlәri içәridәn qapalı
idi. Bәlkә bu, madam Blenin yataq otağıdır? Ürәyimdәn keçdi ki,
qapı taxtalarının arasından baxım, görüm madam doğrudanmı bu
otaqda yatır? Ancaq qonaq otağına qayıtdım. Kiçik stolun üstünә
siqaret vә arxa tәrәfindә hansısa restoranın adı yazılmış kibrit
qutusu qoyulmuşdu. Yenidәn divana әylәşdim. İngilis tütünü bo-
ğazımı acışdırırdı, mәn başım üstündә yavaş-yavaş әriyib havaya
qarışan tüstü topasına baxırdım. Otaq gün işığına qәrq olmuşdu,
sonra qәfildәn qaranlıqlaşdı, sanki indicә tufan qopacaqdı.
Oturduğum yerdәn göy üzünün bir hissәsini görürdüm. Sükut vә
işığın bu şәkildә oynaması ürәyimdә kәdәrli hisslәr oyadırdı.

Günortaya kimi qonaq otağından bağa, bağdan da qonaq
otağına keçmәklә mәşğul oldum. Mәni xatırlayan, yanıma gәlәn
olmadı. Sonra qonaq otağının qapılarından birini açıb, barmaqlarımın
ucunda, qıvraq hәrәkәtlә otaqların anfiladası ilә irәliyә getdim.
Bәzi otaqlar bomboş idi. Digәrlәrindә üstü çexolla örtülmüş
mebel gözә dәyirdi. Sonrakı günlәrdә bәlli olacaqdı ki, qonaq vә
yataq otaqlarından savayı evdәki bütün otaqlar baxımsız qalıb,
bir növ zibilxanaya çevrilib. Burada ürәyin istәyәn hәr şeyi
tapmaq olardı – yәhәrlәr, qayış-üzәngi, çilçıraqlar, xalçalar,
mebel. Bütün bunlar bir zamanlar Lüsyen Blenin Antib burnundakı
vә Şantayidәki evlәrindәn gәtirilmiş әşyalar idi. Onun
kolleksiyasından olan zürafә müqәvvası keçmiş yemәk otağının
ortasında tәk-tәnha dayanmışdı.