Page 394 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

mәnzilin qapısına bәnzәyirdi. Kişi bizә yaxınlaşdı. Bu bәstәboy
kişi әdalarından keçmiş çapara oxşayırdı.

– Çamadanların hamısı qaydasındadır?
O, mәni tәәccüblәndirәn qәtiyyәtli, sәrt sәslә danışırdı. Bizә
qәtiyyәn fikir vermirdi, onu yalnız çamadanlar maraqlandırırdı.
– Hәr şey qaydasındadır, – dedim. – Hәr şey. Özüm yoxlamışam.
Mәnim şövqlü davranışımı görüb, gülümsündü. Bәlkә dә,
әvvәlcә elә düşünürmüş ki, cavan olduğuma görә tapşırığa ciddi
yanaşmayacağam.
Sonra giriş qapısını açdı. Qara vә ağ plitәlәrlә döşәnmiş
böyük vestibül.
– Çamadanları buraya qoyun.
Sürücülәrlә mәn çamadanları evә daşımağa başladıq. Kişi
çamadanları divar boyunca, boy sırası ilә düzmәyimizә xüsusi
nәzarәt edirdi. İş qurtardıqdan sonra o, cibindәn sürtülmüş qәhvәyi
pulqabı çıxardı, barmağını tüpürüklәyib pulları saydı vә sürücülәrlә
hesablaşdı.
Vestübülün ortasında ikimiz qaldıq, o vә mәn. Nә qımıldanmağa,
nә dә söz söylәmәyә ürәk elәmirdim. O, çamadanları nәzәrdәn
keçirirdi. Şübhәsiz, onları sayırdı. Sonra üzünü mәnә tutdu. Bir
neçә saniyә susub, tәntәnәli şәkildә bәyan etdi:
– Madam yatır.
Bunu deyib, qollarını sinәsindә çarpazladı vә yenә gülümsündü.
Onu elә bil dәyişmişdilәr. Mәnә yaxınlaşıb, әlini çiynimә qoydu.
– Sağ olun, әziyyәt çәkmisiniz… Madam sizin barәnizdә
danışmışdı… Dedi ki, sizi görmәk istәyir…
– Doğrudan?
Deyәsәn, sәsimin çılğın tonu onu tәәccüblәndirmişdi. Sözün
açığı, fikirlәşirdim ki, sürücülәr gedәndәn sonra mәni dә yola
salacaqlar vә bir daha madam Bleni görmәyәcәyәm.
– Gedәk…