Page 390 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 390
Ïàòðèê Ìîäèàíî
– Burada qoyduğu dörd әdәd dәriylә işlәnmiş parça çamadanı
da әlavә et…
Çamadanlar baryerin yanına qoyulmuşdu. Portye, sürücü vә
mәn onları yük maşınına daşıdıq.
Portye mәnә bir konvert uzatdı.
– Sizin biletiniz…
Sürücüylә yanaşı oturdum. Portye maşının basamağına qalxdı.
– Sen-Jerve vağzalında neylәyәcәksiniz, bilmirәm… Orada
yükdaşıyanlar olmur… Sәn ona kömәk edәrsәn, Anri?
– Baxarıq, – sürücü cavab verdi.
– Yaxşı yol, – portye dedi. – Madam Blenә mәndәn salam
deyәrsiniz.
Maşın yerindәn tәrpәndi. Bir әliylә sükanı tuta-tuta o biri
әliylә mәnә siqaret uzatdı.
– Bu xanım özüylә hәmişә bu qәdәr yük götürür?
– Bilmirәm.
Doğrudan da bilmirdim. Dağ yolu ilә namәlum istiqamәtә yol
aldıq.
Qatar vağzalda on dәqiqә dayandı. Adamsız platformanı vә
gözlәmә zalının aralı qapısından sızan sarı işığı fotoda görürmüş
kimi xatırlayıram. Bir az aralıda әl arabasının üstündә oturmuş
yükdaşıyanın vә sürücünün kölgәlәri görünür. Onlar siqaret çә-
kirlәr. Vaqonda pәncәrә şüşәsini aşağı salıb, onların alçaqdan
söhbәtini dinlәyirәm.
Sonra qatar yavaş-yavaş tәrpәnir. Hәlә axşam olmayıb.
Qarşımdakı mәnzәrәyә baxıram. Dağlar, taxta-şalban fabriklәri,
kiçik çaylar, yaylaq evlәri, otluqlarla vә qayalıqlarla örtülü geniş
sahәlәr. Yeniyetmә vaxtlarımda bir neçә il buradakı kollecdә
oxumuşdum, odur ki, hәr dәfә Yuxarı Savoyanı tәrk edәndә
içimdәn yüngül bir sızıltı keçirdi. Salanş. Klyuz. Eks-le-Ben.
Göl vә atılmış pontonlar. Budur, Yuxarı Savoyada madam Lüsyen
– Burada qoyduğu dörd әdәd dәriylә işlәnmiş parça çamadanı
da әlavә et…
Çamadanlar baryerin yanına qoyulmuşdu. Portye, sürücü vә
mәn onları yük maşınına daşıdıq.
Portye mәnә bir konvert uzatdı.
– Sizin biletiniz…
Sürücüylә yanaşı oturdum. Portye maşının basamağına qalxdı.
– Sen-Jerve vağzalında neylәyәcәksiniz, bilmirәm… Orada
yükdaşıyanlar olmur… Sәn ona kömәk edәrsәn, Anri?
– Baxarıq, – sürücü cavab verdi.
– Yaxşı yol, – portye dedi. – Madam Blenә mәndәn salam
deyәrsiniz.
Maşın yerindәn tәrpәndi. Bir әliylә sükanı tuta-tuta o biri
әliylә mәnә siqaret uzatdı.
– Bu xanım özüylә hәmişә bu qәdәr yük götürür?
– Bilmirәm.
Doğrudan da bilmirdim. Dağ yolu ilә namәlum istiqamәtә yol
aldıq.
Qatar vağzalda on dәqiqә dayandı. Adamsız platformanı vә
gözlәmә zalının aralı qapısından sızan sarı işığı fotoda görürmüş
kimi xatırlayıram. Bir az aralıda әl arabasının üstündә oturmuş
yükdaşıyanın vә sürücünün kölgәlәri görünür. Onlar siqaret çә-
kirlәr. Vaqonda pәncәrә şüşәsini aşağı salıb, onların alçaqdan
söhbәtini dinlәyirәm.
Sonra qatar yavaş-yavaş tәrpәnir. Hәlә axşam olmayıb.
Qarşımdakı mәnzәrәyә baxıram. Dağlar, taxta-şalban fabriklәri,
kiçik çaylar, yaylaq evlәri, otluqlarla vә qayalıqlarla örtülü geniş
sahәlәr. Yeniyetmә vaxtlarımda bir neçә il buradakı kollecdә
oxumuşdum, odur ki, hәr dәfә Yuxarı Savoyanı tәrk edәndә
içimdәn yüngül bir sızıltı keçirdi. Salanş. Klyuz. Eks-le-Ben.
Göl vә atılmış pontonlar. Budur, Yuxarı Savoyada madam Lüsyen