Page 372 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

burnuna oxşayan barısını gördüm. Heç yerdә işıq yanmırdı. Yәqin
ki, Karmen buranı çoxdan tәrk edib. O, indi hardadır, neylәyir?
Bunu Tentendәn soruşmağa ürәk elәmәdim. Hәm dә, ifadәsindәn
dә göründüyü kimi, o, Karmeni yaxından tanımırdı. Buna baxma-
yaraq, bәxtimi sınamaq istәdim vә boğazımı arıtlayıb soruşdum:

– Mayonun bir rәfiqәsi vardı, bu hasarın o üzündә, birinci
mәrtәbәdә yaşayırdı…

– Doğrudan?
– Onu tanımırdınızmı?
– Yox.
Elә dә bilirdim. Sәnin üçün vacib olan suala heç vaxt cavab
ala bilmirsәn. Eybi yoxdur: Karmenin başına nә iş gәldiyini
özüm dә öyrәnә bilәrәm. Bu maraqsız statist olmadan da ötüşәrәm.
– Mayonun tanıdığı o qәdәr qız-qadın vardı ki… – o dedi. –
Hamısını yadda saxlaya bilmәzdim.
Monten küçәsilә irәlilәyirdik.
– Qәzetlәrdә onun Monten küçәsindә öldüyünü yazmışdılar,
– dedim.
– Elә yazmışdılar… Amma doğru deyil…
Tenten küçәnin sonuna az qalmış, köhnә qarajın qarşısında
maşını saxladı. Yavaş-yavaş bizdәn uzaqlaşan “Lança” Ron-
Puen meydanından keçib, Mantinyon küçәsi tәrәfә getdi.
– Onu itirәcәksiniz, – dedim.
– Bir azdan Monten küçәsilә geri qayıdacaq… Odur ki, onu
burada gözlәyәcәyik…
– Mәn yoruldum… Hotelә qayıtmaq istәrdim…
–Bizi yarı yolda qoya bilmәzsiniz!.. –Tenten tәşvişlә mәnә
sarı çevrildi.
O, haqlıydı. Onları yarı yolda qoya bilmәzdim. Mәn әlimi
qapqana salmışdım, o da әlimi tutub sıxmışdı, artıq geriyә yol
yox idi.