Page 366 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 366
Ïàòðèê Ìîäèàíî
– Siqaret istәyirsiniz?
– Sağ olun, istәmirәm.
Neon lampasının işığı onun allanmış sifәtindә, açıqrәngli
kәkilindә vә mavi köynәyindә әks olunurdu. Çoxlu parlaq rәnglәr
vardı. Onun çәnәsindәn süzülüb, stolun üstünә düşәn tәr damcılarını
izlәyirdim. O, siqaret yandırdı.
– Çәkdiyiniz film necә adlanır?
O, bir anlığa duruxdu.
– Necә adlanır? Hә… “İyulda görüş”…
– Bu adda film var axı…
– Var, amma onlar bunu bilmirlәr… Onların dәrsini vermәk
lazımdır. Quruluşçu rejissor Jorj Mayonun adını da eşitmәyib…
– Siqaretdәn bir qullab vurub, mәnә sarı әyildi. – Hә, dünәn
axşam sizә vacib bir şey demәk istәyirdim… Mayo ölmәyib.
Son sözlәri aramla tәlәffüz etdi. Çölә üfürdüyü tüstü dumanından
başı görünmәz oldu.
– Ciddi sözümdür… Bu gecә Mayonu görәcәksiniz…
Birdәn-birә ondan qorxmağa başladım.
– Əvvәlcә әmәlli-başlı karıxacaqsınız… İlk dәfә mәn özüm
dә… O, az dәyişilib…
Özümü әlә almaq üçün yumruqlarımı düyünlәdim vә dәlilәri
hirslәndirmәmәk üçün hansı tonda danışırlarsa, mәn dә onunla
hәmin tonda danışmağa başladım:
– Neylәmәk olar… O, haradadır?
– Parisdә. Buraya yaxın bir yerdә. Bir neçә dәqiqәdәn sonra
onu görәcәksiniz.
– O olduğuna әminsinizmi?
– Ədbәttә. Yoxsa, bunu sizә demәyә risk etmәzdim. Belә
şeylәrlә zarafat etmirlәr. Özü dә mәn… Kabuslar vә fırlanan
stollar barәdә nağıllardan zәhlәm gedir…
– Siqaret istәyirsiniz?
– Sağ olun, istәmirәm.
Neon lampasının işığı onun allanmış sifәtindә, açıqrәngli
kәkilindә vә mavi köynәyindә әks olunurdu. Çoxlu parlaq rәnglәr
vardı. Onun çәnәsindәn süzülüb, stolun üstünә düşәn tәr damcılarını
izlәyirdim. O, siqaret yandırdı.
– Çәkdiyiniz film necә adlanır?
O, bir anlığa duruxdu.
– Necә adlanır? Hә… “İyulda görüş”…
– Bu adda film var axı…
– Var, amma onlar bunu bilmirlәr… Onların dәrsini vermәk
lazımdır. Quruluşçu rejissor Jorj Mayonun adını da eşitmәyib…
– Siqaretdәn bir qullab vurub, mәnә sarı әyildi. – Hә, dünәn
axşam sizә vacib bir şey demәk istәyirdim… Mayo ölmәyib.
Son sözlәri aramla tәlәffüz etdi. Çölә üfürdüyü tüstü dumanından
başı görünmәz oldu.
– Ciddi sözümdür… Bu gecә Mayonu görәcәksiniz…
Birdәn-birә ondan qorxmağa başladım.
– Əvvәlcә әmәlli-başlı karıxacaqsınız… İlk dәfә mәn özüm
dә… O, az dәyişilib…
Özümü әlә almaq üçün yumruqlarımı düyünlәdim vә dәlilәri
hirslәndirmәmәk üçün hansı tonda danışırlarsa, mәn dә onunla
hәmin tonda danışmağa başladım:
– Neylәmәk olar… O, haradadır?
– Parisdә. Buraya yaxın bir yerdә. Bir neçә dәqiqәdәn sonra
onu görәcәksiniz.
– O olduğuna әminsinizmi?
– Ədbәttә. Yoxsa, bunu sizә demәyә risk etmәzdim. Belә
şeylәrlә zarafat etmirlәr. Özü dә mәn… Kabuslar vә fırlanan
stollar barәdә nağıllardan zәhlәm gedir…