Page 358 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 358
Ïàòðèê Ìîäèàíî
yüngülcә çevirib, o da mәni gördü vә hәyәcanla gülümsünәrәk
yerindәn qalxdı, kafeyә girib, mәnim stoluma yaxınlaşdı.
– Bağışlayın… Rober Karpantyeri…
O, çox siqaret çәkәn adamlar kimi xırıltılı sәslә danışırdı.
Bәlkә dә, sadәcә sәsi batmışdı. Parlayan mavi gözlәri, kәkili vә
dik burnu onu nisbәtәn cavan göstәrsә dә, yaxından baxanda,
ona hardasa qırx beş yaş vermәk olardı. Ona öz adımı demәk
istәmirdim deyә, cavab vermәdim.
– Mәncә, biz tanışıq…
O, stul çәkib oturdu.
– İyirmi il әvvәl görüşmüşük, – dedim. – O vaxtdan Parisdә
olmamışam…
– İyirmi il?
– İyirmi il olar.
O, gözlәrini mәchul bir nöqtәyә zillәyib, xatırlamağa çalışırdı.
– Bәlkә, Jorj Mayonun kompaniyasında görüşmüşük? Jorj
Mayo… onu tanıyırsınız? – O, bu adı parol kimi astadan dedi.
– Hә, – dedim. – Jorj Mayo ilә tanışam…
Qitanın yataq otağındakı şәkilә bәnzәyәn fotonu – işıqla
kölgәnin oynaşdığı profili xatırladım. Fotoşәkli mәnә Jorj Mayo
bağışlamışdı. Ancaq Rokruanın şәklindәn fәrqli olaraq, burada
yalnız onun sifәti görünürdü. Onda öz şәklini dostlarına vermәk
әnәnәsi artıq aradan qalxırdı, amma, ola bilsin, bu şәkillәri
onlardan özüm istәmişdim.
– Jorj Mayonu tez-tez görürdünüz?
– Tez-tez. Bәs siz?
– Onunla hәr gün görüşürdüm.
– Siz… Deyәsәn, o vaxtlar onun katibi idiniz?
“Sürücüsü” demәk istәmәdim. Amma ona baxdıqca, gözlәrim
önündә canlanan mәnzәrә heç bir şübhә qoymurdu: Mayonun
maşınının sükanı arxasında oturan mәhz bu gombul sarışın idi.
yüngülcә çevirib, o da mәni gördü vә hәyәcanla gülümsünәrәk
yerindәn qalxdı, kafeyә girib, mәnim stoluma yaxınlaşdı.
– Bağışlayın… Rober Karpantyeri…
O, çox siqaret çәkәn adamlar kimi xırıltılı sәslә danışırdı.
Bәlkә dә, sadәcә sәsi batmışdı. Parlayan mavi gözlәri, kәkili vә
dik burnu onu nisbәtәn cavan göstәrsә dә, yaxından baxanda,
ona hardasa qırx beş yaş vermәk olardı. Ona öz adımı demәk
istәmirdim deyә, cavab vermәdim.
– Mәncә, biz tanışıq…
O, stul çәkib oturdu.
– İyirmi il әvvәl görüşmüşük, – dedim. – O vaxtdan Parisdә
olmamışam…
– İyirmi il?
– İyirmi il olar.
O, gözlәrini mәchul bir nöqtәyә zillәyib, xatırlamağa çalışırdı.
– Bәlkә, Jorj Mayonun kompaniyasında görüşmüşük? Jorj
Mayo… onu tanıyırsınız? – O, bu adı parol kimi astadan dedi.
– Hә, – dedim. – Jorj Mayo ilә tanışam…
Qitanın yataq otağındakı şәkilә bәnzәyәn fotonu – işıqla
kölgәnin oynaşdığı profili xatırladım. Fotoşәkli mәnә Jorj Mayo
bağışlamışdı. Ancaq Rokruanın şәklindәn fәrqli olaraq, burada
yalnız onun sifәti görünürdü. Onda öz şәklini dostlarına vermәk
әnәnәsi artıq aradan qalxırdı, amma, ola bilsin, bu şәkillәri
onlardan özüm istәmişdim.
– Jorj Mayonu tez-tez görürdünüz?
– Tez-tez. Bәs siz?
– Onunla hәr gün görüşürdüm.
– Siz… Deyәsәn, o vaxtlar onun katibi idiniz?
“Sürücüsü” demәk istәmәdim. Amma ona baxdıqca, gözlәrim
önündә canlanan mәnzәrә heç bir şübhә qoymurdu: Mayonun
maşınının sükanı arxasında oturan mәhz bu gombul sarışın idi.