Page 353 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Èòèðèëìèø äöíéà 353

Telefon zәng çaldı. Qalxıb, otağa göz gәzdirdim, sonra telefon
naqilini tutub, Qita Vatyenin otağına qaçdım vә aparatı gecә
stolunun altından tapdım.

– Allo! Sizsinizmi, Jan?
Qitanı sәsindәn tanıdım.
– Hә, mәnәm… İşlәriniz necәdir?
– Barritsadayam… bacımgildә… Mәnim mәnzilimә
köçdünüzmü?
– Hә. Söz verirәm, sәliqә-sәhmana fikir verәcәyәm…
– Narahat olmayın, bunun elә bir әhәmiyyәti yoxdur…
– Buraya yalnız gündüzlәr gәlәcәyәm… hava çox istidir…
– Orada gecәlәyin… Mәnzilin adamsız olmasını istәmirәm…
– Elә isә, narahat olmayın… Gecәni burada qalacağam…
– Lap yaxşı… Darıxmırsınız ki?
– Qәtiyyәn… İyirmi il bundan qabaq burada unutduğum göz-
lüyümü tapdım… Gizli otaqda…
O, güldü:
– Bilirsinizmi, o otağa heç vaxt girmirәm. Yәqin, toz basıb
oraları…
– Amma mexanizm әvvәlki kimi işlәyir…
Yenә güldü.
– Dosyeni oxuyub qurtardınızmı?
– Hәlә yox. Bir az qorxuram.
– Oxuyun. Sonra fikrinizi deyәrsiniz. Sabah bu vaxt yenә
zәng edәcәyәm. Hәlәlik, әziz Jan.
– Hәlәlik, Jip.
Dәhlizlә mәtbәxә keçdim. Mәtbәxin divarları ağardılmışdı.
Hәyәtә açılan pәncәrә aralı idi. Aşağıda Rokruanın qarajını gör-
düm, fikirlәşdim ki, görәsәn, onun “sanbim”i hәlә dә qarajdadırmı?
Soyuducunu açdım, portağal şirәsi ilә dolu şüşәlәr burada sax-
lanırdı. Birini götürdüm. Kabinet-rotondaya qayıdanda gördüm