Page 357 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Èòèðèëìèø äöíéà 357

çoxlu adamlar oturmuşdu. Mәn içәridә, böyük aynalı pәncәrәnin
önündә oturdum.

Ofisiant stoluma yaxınlaşdı.
– İki sendviç vә kofe. Bu axşam müştәriniz çoxdur…
– Kinoqrupdur… Bizim mәhәllәdә çәkilişlәri var… – O,
fәrәhlә rejissorun adını dedi.
– Tanınmış rejissordur?
O, gözlәrini bәrәldib, istehzayla gülümsәdi:
– Əlbәttә, eşitmәmisiniz?..
– Bağışlayın, Fransada çoxdan olmamışam…
Söhbәti bu nöqtәyә gәtirdiyimә peşiman oldum. Pәncәrәdәn
stolların әtrafına toplaşmış adamları seyr edirdim. Bax, kәdәrli
baxışları olan o ortayaşlı, sifәtini saqqal basmış qarabәniz adam,
yәqin ki, rejissordur. O, baş barmağının dırnağını gәmirirdi. Ət-
rafında beş-altı adam vardı. Belә görünürdü ki, bu adamlar ona
böyük ehtiram göstәrir, dırnağını gәmirә-gәmirә arabir dediyi
sözlәri süngәr kimi canlarına hopdururlar. Onun yanındakı sarışın
qadın zәrif üz cizgilәri vә gözәl alnı ilә mәnә kimisә xatırladırdı…
Hә, yadıma düşdü, hәlә uşaq yaşlarımda gördüyüm hay-küylü
bir filmdә kiçik qız rolunu oynayırdı. İndi birdәn-birә onu qırx
yaşlarında qadın kimi görürәm. Elә bil, illәrin yükü cәmisi bir
neçә saniyә әrzindә ikimizi dә әzmişdi. Onlara göyәrti, meyvә
vә mineral su gәtirdilәr. Rejissor durmadan qәhvә içirdi. Onlardan
bir az aralıda, terrasın kәnarındakı stolların әtrafında başqa bir
qrup әylәşmişdi. Bunlar texniki heyәt olmalı idi. Sәslәrin yuxu-
gәtirәn ahәngi altında kafeyә göz gәzdirәrkәn, mәnә tanış gәlәn
bir sifәt gördüm: buxağı sallanmış, fındıqdurun sarışın kişi stol
arxasında tәk-tәnha oturub, cigarillo (kiçik siqar – isp.) çәkirdi.
Onu harada görmüşәm? Bir-birimizdәn cәmi bir neçә santimetr
aralı oturmuşduq, bizi yalnız pәncәrә şüşәsi ayırırdı. Başını