Page 347 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Èòèðèëìèø äöíéà 347

– O deyirdi ki, bu qәziyyәdәn sağ-salamat yaxa qurtaran yal-
nız siz olmusunuz…

– Bunu eşitmәk xoşdur.
– Parisdә çox qalacaqsınız?
– Bir neçә gün.
– Hoteldә qalırsınız?
– Hә.
– Sabah iki hәftәliyә bask sahillәrinә, bacımgilә gedirәm.
Mәnzilin açarını sizә verә bilәrәm…
– Yox… Zәhmәt çәkmәyin…
– Yox-yox… Açarı sizә verәcәyәm… Mәn qayıdana kimi
burada qala bilәrsiniz… Açığı, özüm dә istәyirәm ki, mәn olma-
dığım müddәtdә burada kimsә qalsın…
Fikirlәşdim ki, onunla mübahisә etmәyә dәymәz.
– Burada özünüzü öz evinizdәki kimi hiss edәcәksiniz…
Mәnzili yaxşı tanıyırsınız… Hәm dә, mәnә elә gәlir ki, bu,
Rokruanın da xoşuna gәlәrdi…
Susub, sakitcә üzümә dikildi. Doluxsunmuşdu… Bir damcı
göz yaşı üzüaşağı yuvarlandı. Yerimdәn qalxıb, onun yanında
әylәşdim. O, profildәn daha cavan görünürdü. Sanki son iyirmi
ili aşağı tempdә yaşamışdı vә ya qış yuxusunda keçirmişdi.
– Mәn keçmişi unutmağa çalışıram… Amma bu gün sizә
görә…
O, göz yaşını xәlәtinin yaxalığıyla sildi – bu zaman, xәlәt
yana dartıldığı üçün, onun sinәsi açıldı. O, mәnә sarı çevrildi –
deyәsәn, xәlәtinin әtәyinin çırmanmağı vә yarımçılpaq vәziyyәtdә
olmağı vecinә dә deyildi.
– Keçmiş barәdә düşündüyümüz yetәr, – dedim. – Bağışlayın
mәni, Jip…
O, üzünü üzümә yaxınlaşdırdı.
– Demәli, onun mәni “Jip” adlandırdığını xatırlayırsınız?