Page 288 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 288
Ïàòðèê Ìîäèàíî
sakitcә söhbәt edә bilsinlәr. Qonaq otağına әlindә çamadan olan
Roje Vensan da gәldi. Balaca Elen, Anni vә Jan D. onun dalınca
içәri girib, qapını örtdülәr. Mәn onlara pillәkәnin başından baxır-
dım. Görәsәn, onlar qonaq otağında nәdәn danışacaqdılar? Vә
bir dә telefonun necә zәng çaldığını eşitdim.
Bir müddәtdәn sonra Anni bizi çağırdı. Birlikdә yemәk
otağında şam etdik: Anni, balaca Elen, Jan D., Roje Vensan vә
biz. Hәmin axşam nahar vaxtı biz hәmişәki kimi xalatlarımızda
deyildik, gündüz geydiyimiz paltarlardaydıq. Xörәyi balaca Elen
bişirirdi – axı o, “әla aşpaz idi”.
Doktor Verden küçәsindә biz bir ildәn artıq yaşadıq. Mәnim
xatirәlәrimdә payız, qış, yaz, yay bir-birini sürәtlә әvәz edir.
Qışda, Milad bayramı günlәrindә biz kilsәmizin xorunda oxuyurduq.
Anni, balaca Elen vә Matilda da messaya gәlmişdilәr. Ağcaxanım
Miladı öz ailәsindә qeyd edirdi. Biz qayıdanda Roje Vensan evdә
idi, o dedi ki, bizi qonaq otağında gözlәyәn var. Qardaşımla içәri
girdik vә güllü-güllü kresloda, telefonun yanında Şaxta babanı
gördük. O, bizә heç nә demәdi. Dinmәzcә hәrәmizә bir dәnә
gümüşü bağlama verdi. Onu açmağa macal tapmadıq. Şaxta baba
әlinin işarәsiylә bizi hәyәtә çıxan şüşәli qapının qarşısına apardı.
Roje Vensan artırmanın işığını yandırdı. Balaca, açıq-yaşıl maşın
– qardaşımın xoşuna mәhz elә bu rәng gәlirdi – bizim taxtalardan
düzәltdiyimiz döşәmәnin üstündә durmuşdu. Sonra biz birlikdә
şam elәdik. Jan D. dә bizә qoşuldu. O, eynәn elә Şaxta baba
boyda idi, hәrәkәtlәri dә oxşayırdı. Elә saatı da.
Mәktәbin hәyәti qarla örtülüdür. Üstәlik hәlә yağış da yağır,
mart yağışı, qarla bir yerdә. Mәn hesablamışdım ki, belә yağış
iki gün ötür, üçüncüsündә olur, odur ki, havanı qabaqcadan deyә
bilirdim. Vә heç vaxt yanılmırdım. Ömrümüzdә ilk dәfә kinoya
getdik. Ağcaxanımla. Film Lorel vә Hardinin* (Hollivudun
mәşhur komik dueti) iştirakıyla idi. Bağda alma ağacları yenә
sakitcә söhbәt edә bilsinlәr. Qonaq otağına әlindә çamadan olan
Roje Vensan da gәldi. Balaca Elen, Anni vә Jan D. onun dalınca
içәri girib, qapını örtdülәr. Mәn onlara pillәkәnin başından baxır-
dım. Görәsәn, onlar qonaq otağında nәdәn danışacaqdılar? Vә
bir dә telefonun necә zәng çaldığını eşitdim.
Bir müddәtdәn sonra Anni bizi çağırdı. Birlikdә yemәk
otağında şam etdik: Anni, balaca Elen, Jan D., Roje Vensan vә
biz. Hәmin axşam nahar vaxtı biz hәmişәki kimi xalatlarımızda
deyildik, gündüz geydiyimiz paltarlardaydıq. Xörәyi balaca Elen
bişirirdi – axı o, “әla aşpaz idi”.
Doktor Verden küçәsindә biz bir ildәn artıq yaşadıq. Mәnim
xatirәlәrimdә payız, qış, yaz, yay bir-birini sürәtlә әvәz edir.
Qışda, Milad bayramı günlәrindә biz kilsәmizin xorunda oxuyurduq.
Anni, balaca Elen vә Matilda da messaya gәlmişdilәr. Ağcaxanım
Miladı öz ailәsindә qeyd edirdi. Biz qayıdanda Roje Vensan evdә
idi, o dedi ki, bizi qonaq otağında gözlәyәn var. Qardaşımla içәri
girdik vә güllü-güllü kresloda, telefonun yanında Şaxta babanı
gördük. O, bizә heç nә demәdi. Dinmәzcә hәrәmizә bir dәnә
gümüşü bağlama verdi. Onu açmağa macal tapmadıq. Şaxta baba
әlinin işarәsiylә bizi hәyәtә çıxan şüşәli qapının qarşısına apardı.
Roje Vensan artırmanın işığını yandırdı. Balaca, açıq-yaşıl maşın
– qardaşımın xoşuna mәhz elә bu rәng gәlirdi – bizim taxtalardan
düzәltdiyimiz döşәmәnin üstündә durmuşdu. Sonra biz birlikdә
şam elәdik. Jan D. dә bizә qoşuldu. O, eynәn elә Şaxta baba
boyda idi, hәrәkәtlәri dә oxşayırdı. Elә saatı da.
Mәktәbin hәyәti qarla örtülüdür. Üstәlik hәlә yağış da yağır,
mart yağışı, qarla bir yerdә. Mәn hesablamışdım ki, belә yağış
iki gün ötür, üçüncüsündә olur, odur ki, havanı qabaqcadan deyә
bilirdim. Vә heç vaxt yanılmırdım. Ömrümüzdә ilk dәfә kinoya
getdik. Ağcaxanımla. Film Lorel vә Hardinin* (Hollivudun
mәşhur komik dueti) iştirakıyla idi. Bağda alma ağacları yenә
