Page 287 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 287
Ùþêìöí éöíýöëëÿøäèðèëìÿñè 287
fikirlәşirdim vә böyüklәrin söhbәtlәri indi mәni maraqlandırmırdı.
Biz aerodromun yanından keçirdik, tezliklә sola dönәcәkdik,
ordan da üzüaşağı yol birbaş bizә aparırdı. Birdәn onlar ucadan
danışmağa başladılar. Dalaşmırdılar, sadәcә, Andre K. barәdә
danışırdılar.
– Hә dә... – Roje Vensan dedi. – Andrenin Loriston küçәsindәki
banda ilә әlaqәsi vardı...
“Andrenin Loriston küçәsindәki banda ilә әlaqәsi vardı”. Bu
cümlә mәni dәhşәtә gәtirdi. Bizim mәktәbin dә özünün bandası
vardı: gülçünün oğlu, bәrbәrin oğlu, bir dә iki-üç başqa oğlan,
onlar artıq yadımda deyil, amma hamısı Doktor Durden küçәsindә
yaşayırdı. Bizi elә dә adlandırırdılar: “Doktor Durden küçәsinin
bandası”. Andre K. da bandadan imiş, elә bizim kimi, intәhası
başqa küçәnin bandasından. Qardaşımla mәn görәn kimi özümüzü
itirdiyimiz hәmin bu yaşılgöz vә çilli, ağzında daim siqaret olan
vә telefonla qәribә zәnglәr edәn bu qadın indi mәnә daha yaxın
olmuşdu. Görünür, Roje Vensanla balaca Elen dә hәmin o
“Loristen bandası”nı yaxşı tanıyırdılar. Mәn bu sözlәri onların
söhbәtindә dәfәlәrlә eşitmişәm vә hәtta tәlәffüz edilәrkәn qәribә
sәslәnәn bu sözlәrә qulağım öyrәşib dә. Bir neçә ildәn sonra isә
Loristen bandasını atam xatırlatdı, amma mәnim heç ağlıma da
gәlmәzdi ki, bu banda mәni bu qәdәr uzun müddәt vә әl çәkmәdәn
tәqib edәcәk.
Doktor Durden küçәsinә çatanda Anninin balaca maşını artıq
yerindә dayanmışdı. Onun arxasında yekә bir motosiklet vardı.
Dәhlizdә Jan D. bizә dedi ki, bu motosiklet onun özününküdür,
bura da Parisin özündәn elә bununla gәlib. Hәlә gödәkcәsini
çıxarmağa macal tapmamışdı. Söz verdi ki, sonra bizi növbәylә
motosikletindә gәzdirәcәk. Amma bu gün artıq çox gecdir dedi.
Ağcaxanım sәhәr qayıtmalı idi. Matilda artıq yatmağa getmişdi,
Anni xahiş etdi ki, bir dәqiqәlik biz dә otağımıza qalxaq ki, onlar
fikirlәşirdim vә böyüklәrin söhbәtlәri indi mәni maraqlandırmırdı.
Biz aerodromun yanından keçirdik, tezliklә sola dönәcәkdik,
ordan da üzüaşağı yol birbaş bizә aparırdı. Birdәn onlar ucadan
danışmağa başladılar. Dalaşmırdılar, sadәcә, Andre K. barәdә
danışırdılar.
– Hә dә... – Roje Vensan dedi. – Andrenin Loriston küçәsindәki
banda ilә әlaqәsi vardı...
“Andrenin Loriston küçәsindәki banda ilә әlaqәsi vardı”. Bu
cümlә mәni dәhşәtә gәtirdi. Bizim mәktәbin dә özünün bandası
vardı: gülçünün oğlu, bәrbәrin oğlu, bir dә iki-üç başqa oğlan,
onlar artıq yadımda deyil, amma hamısı Doktor Durden küçәsindә
yaşayırdı. Bizi elә dә adlandırırdılar: “Doktor Durden küçәsinin
bandası”. Andre K. da bandadan imiş, elә bizim kimi, intәhası
başqa küçәnin bandasından. Qardaşımla mәn görәn kimi özümüzü
itirdiyimiz hәmin bu yaşılgöz vә çilli, ağzında daim siqaret olan
vә telefonla qәribә zәnglәr edәn bu qadın indi mәnә daha yaxın
olmuşdu. Görünür, Roje Vensanla balaca Elen dә hәmin o
“Loristen bandası”nı yaxşı tanıyırdılar. Mәn bu sözlәri onların
söhbәtindә dәfәlәrlә eşitmişәm vә hәtta tәlәffüz edilәrkәn qәribә
sәslәnәn bu sözlәrә qulağım öyrәşib dә. Bir neçә ildәn sonra isә
Loristen bandasını atam xatırlatdı, amma mәnim heç ağlıma da
gәlmәzdi ki, bu banda mәni bu qәdәr uzun müddәt vә әl çәkmәdәn
tәqib edәcәk.
Doktor Durden küçәsinә çatanda Anninin balaca maşını artıq
yerindә dayanmışdı. Onun arxasında yekә bir motosiklet vardı.
Dәhlizdә Jan D. bizә dedi ki, bu motosiklet onun özününküdür,
bura da Parisin özündәn elә bununla gәlib. Hәlә gödәkcәsini
çıxarmağa macal tapmamışdı. Söz verdi ki, sonra bizi növbәylә
motosikletindә gәzdirәcәk. Amma bu gün artıq çox gecdir dedi.
Ağcaxanım sәhәr qayıtmalı idi. Matilda artıq yatmağa getmişdi,
Anni xahiş etdi ki, bir dәqiqәlik biz dә otağımıza qalxaq ki, onlar
