Page 250 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 250
Ïàòðèê Ìîäèàíî
hissini güclәndirәn bir dә o idi ki, söküntülәrin әmәlә gәtirdiyi
bu açıq sahәdәn Sena görünürdü.
Növbәti bazar günü köhnә-kürüşçü “malı” götürmәk üçün rәfi-
qәmin atasının yanına, – o, Kellerman bulvarında, Jantilyi zastavasının
yanında yaşayırdı, – mәnim görüş tәyin etdiyim yerә gәldi. Musiqi
mücrüsünü, kostyumları, köynәk vә tuflilәri maşınına yüklәdi.
Hamısına görә mәnә o vaxtkı pulla yeddi yüz frank verdi.
Sonra tәklif elәdi ki, gedib bir az içәk. Biz Şarleti stadionuyla
üzbәüzdәki kafelәrdәn birinә girdik.
Mәndәn nә işlә mәşğul olduğumu soruşdu. Bilmәdim nә
cavab verim. Axırda sadәcә onu dedim ki, oxumağın daşını atmı-
şam. Sonra özüm onu sorğu-suala çәkdim. Belә mәlum oldu ki,
Jarden-Sen-Pol küçәsindәki anbarı onun şәriki olan yaxın qohumu
işlәdir, özü isә Bloşin bazarıyla Klinyankur zastavasının
yaxınlığındakı onlara mәxsus başqa yerin işlәrini aparır. Hәm dә
elә oralarda doğulmuşdu – Klinyankur zastavasına yaxın yerdә,
Polşa yәhudisinin ailәsindә.
Müharibә vә işğal dövründәn birinci mәn söz saldım. O vaxt-
lar onun on sәkkiz yaşı olub. Bir dәfә şәnbә günü Bloşin bazarı
yaxınlığında, Sent-Uanda yәhudilәrә necә tutqu düzәltdiklәrini
vә özünün möcüzә nәticәsindә necә xilas olduğunu xatırlayırdı.
Ondan Ney bulvarının yaşayış mәhәllәsinin arxasındakı boş
çöllüyü soruşdum. O yer şәnbә günlәri anamın mәni Bloşin
bazarına apardığı vaxtlardan yadımda qalıb. Heç demә, köhnә-
kürüşçü öz valideynlәri ilә elә orda yaşayıbmış. Elizabet-Rollan
küçәsindә. Küçәnin adını dәrhal yadımda saxlamağım onu
tәәccüblәndirdi. Hәmin mәhәllәyә Düzәnlik mәhәllәsi deyirdilәr.
Müharibәdәn sonra oralıqdakı bütün evlәri köçürmüşdülәr, indi
yerindә idman meydançası vardı. Mәn bu alverçiylә danışa-danışa
çoxdan görüşmәdiyim atamı düşünürdüm. Mәnim o vaxtkı
yaşımda – on doqquz yaşında olarkәn atam hәlә maliyyә akulası
olmağı arzulamırdı, bu fikrә düşmәmişdi: onda o, Paris әtrafında
hissini güclәndirәn bir dә o idi ki, söküntülәrin әmәlә gәtirdiyi
bu açıq sahәdәn Sena görünürdü.
Növbәti bazar günü köhnә-kürüşçü “malı” götürmәk üçün rәfi-
qәmin atasının yanına, – o, Kellerman bulvarında, Jantilyi zastavasının
yanında yaşayırdı, – mәnim görüş tәyin etdiyim yerә gәldi. Musiqi
mücrüsünü, kostyumları, köynәk vә tuflilәri maşınına yüklәdi.
Hamısına görә mәnә o vaxtkı pulla yeddi yüz frank verdi.
Sonra tәklif elәdi ki, gedib bir az içәk. Biz Şarleti stadionuyla
üzbәüzdәki kafelәrdәn birinә girdik.
Mәndәn nә işlә mәşğul olduğumu soruşdu. Bilmәdim nә
cavab verim. Axırda sadәcә onu dedim ki, oxumağın daşını atmı-
şam. Sonra özüm onu sorğu-suala çәkdim. Belә mәlum oldu ki,
Jarden-Sen-Pol küçәsindәki anbarı onun şәriki olan yaxın qohumu
işlәdir, özü isә Bloşin bazarıyla Klinyankur zastavasının
yaxınlığındakı onlara mәxsus başqa yerin işlәrini aparır. Hәm dә
elә oralarda doğulmuşdu – Klinyankur zastavasına yaxın yerdә,
Polşa yәhudisinin ailәsindә.
Müharibә vә işğal dövründәn birinci mәn söz saldım. O vaxt-
lar onun on sәkkiz yaşı olub. Bir dәfә şәnbә günü Bloşin bazarı
yaxınlığında, Sent-Uanda yәhudilәrә necә tutqu düzәltdiklәrini
vә özünün möcüzә nәticәsindә necә xilas olduğunu xatırlayırdı.
Ondan Ney bulvarının yaşayış mәhәllәsinin arxasındakı boş
çöllüyü soruşdum. O yer şәnbә günlәri anamın mәni Bloşin
bazarına apardığı vaxtlardan yadımda qalıb. Heç demә, köhnә-
kürüşçü öz valideynlәri ilә elә orda yaşayıbmış. Elizabet-Rollan
küçәsindә. Küçәnin adını dәrhal yadımda saxlamağım onu
tәәccüblәndirdi. Hәmin mәhәllәyә Düzәnlik mәhәllәsi deyirdilәr.
Müharibәdәn sonra oralıqdakı bütün evlәri köçürmüşdülәr, indi
yerindә idman meydançası vardı. Mәn bu alverçiylә danışa-danışa
çoxdan görüşmәdiyim atamı düşünürdüm. Mәnim o vaxtkı
yaşımda – on doqquz yaşında olarkәn atam hәlә maliyyә akulası
olmağı arzulamırdı, bu fikrә düşmәmişdi: onda o, Paris әtrafında