Page 155 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Qaranlûq dökanlar kö÷ÿsi 155

O sәhәr әynindә skuns xәzindәn kürk, alabәzәk naxışları olan
sviter vә Freddinin xizәk şalvarı vardı. Deniz iyirmi altı yaşın
içindәydi. Açıqrәngli saçlar, yaşıl gözlәr, boyu bir altmış beş
olardı. Baqajımız çox deyildi – iki çanta vә tünd-qәhvәyi çamadan.

Vrede elә bayaqkı kimi gülümsünәrәk mühәrriki işә saldı.
Deniz aşağı endirilmiş pәncәrәdәn başını çıxardı vә mәn ona әl
elәdim. Baxışlarımla uzaqlaşan maşını izlәyirdim. Mәn xırda
qara nöqtәyә çevrilәnә kimi, maşının arxasınca baxdım.

Sonra Bessonun dalınca getdim. Uzaqdan onun kürәyini, qar
üstündәki izlәrini görürdüm. Qәflәtәn o dedi ki, kәşfiyyata gedir,
çünki sәrhәdә yaxınlaşırdıq. Xahiş etdi ki, onu burda gözlәyim.

Tәxminәn on dәqiqәdәn sonra başa düşdüm ki, qayıtmayacaq.
Niyә mәn Denizi bu tәlәyә saldım axı? Vredenin dә Denizi atıb
gedәcәyi, hәr ikimizin mәhv olacağımız barәdә fikri var gücümlә
özümdәn uzaqlaşdırırdım...

Qar bayaqkı kimi yağırdı. Mәn yolboyu yadda saxlamaq üçün
nişanәlәr axtara-axtara gedirdim. Xeyli getdim. Sonra qarın
üstündә uzandım. Ətrafım bәmbәyaz idi.

38

Qatardan Salanşda düşdüm. Günәş parlayırdı. Vağzal
meydanında mühәrriki işlәyәn avtobus gözlәyirdi. Yeganә taksi,
“Sitroyen-19” sәkinin yanında durmuşdu. Mindim.

– Mejevә sürün, – sürücüyә dedim.
Taksi yerindәn tәrpәndi. Tәxminәn altmış yaşında, saçı artıq
çallaşmış sürücü xәz yaxalığı sürtülmüş qalın gödәkcә geymişdi.
Konfet sümürürdü.
– Yaxşı havadır, hә? – dedim.
– Hә...
Pәncәrәdәn baxaraq onda getdiyimiz yolu tanımağa çalışırdım,
amma buralar qarsız tamam başqa cür görünürdü. Günәşin işığına