Page 154 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

manerası, açıq rәngli gözlәri, ağ dişlәri, diqqәtli olması – bütün
bunlar mәnә xoş gәlirdi, baxmayaraq ki, Gey Orlova tez-tez
gülәrәk deyirdi ki, ruslar vә polyaklarla mütlәq ehtiyatlı olmaq
lazımdır.

Hәmin sәhәr lap tezdәn Denizlә әşyalarımızı yığdıq. Qalanları
hәlә yatırdı, biz dә onları oyatmaq istәmәdik. Mәn Freddiyә
yazdım hәr şeyi.

Onlar bizi yolun kәnarında gözlәyirdi, Bessonun qara maşınında
– hәlә Salanşda gördüyümüz maşında. Vrede sükan arxasında,
Besson yanındaydı. Baqaj yerini özüm açdım ki, çantalarımızı,
çamadanı ora qoyum vә Denizlә mәn maşının arxa oturacağında
yerlәşdik.

Bütün yol boyu bircә kәlmә dә kәsmәdik. Vrede mәncә,
narahat idi.

Qar yağırdı. Vrede maşını yavaş sürürdü. Dağ yollarıyla
gedirdik. İki saat keçdi.

Yalnız Vrede maşını saxlayıb pulları tәlәb edәndә, içimdә
mübhәm bir nigaranlıq baş qaldırdı. Mәn әsginas dәstәsini ona
uzatdım. Saydı. Sonra çönüb, mәnә gülümsündü. Dedi ki, sәrhәdi
keçmәmişdәn, daha tәhlükәsiz olsun deyә, ayrılmalıyıq. Mәn
Bessonla piyada gedәcәm, o isә Denizlә bir yerdә maşında,
baqajı aparacaq. Bir saatdan sonra artıq o tәrәfdә, dostlarının
yanında görüşәcәyik... O elә bayaqkı kimi gülümsünürdü. Qәribә
bir tәbәssüm idi – onu indi dә yuxularımda görürәm...

Bessonla mәn maşından düşdük. Deniz irәli, Vredenin yanına
keçdi. Mәn ona baxdım vә ürәyimә damanlardan qәlbim sıxıldı.
İstәyirdim maşını açıb, onu düşürәm, ikimiz gedәk. Amma öz-
özümә dedim ki, sәn elә tәbiәtәn narahatsan, daim nәsә uydurursan.
Deniz, görünür, heç nigaran deyildi, әhvalı lap әla idi. Mәnә bir
hava öpüşü göndәrdi.