Page 149 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 149
Qaranlûq dökanlar kö÷ÿsi 149
Ordan Denizin dostlarına mәktub yollayırdıq. Leonla Elenә. Elen
Kambaseresdәki mәnzilini bizә kirayә verirdi... Mәn Rubirozaya
da bir neçә kәlmә yazdım – xәbәr verirdim ki, pasportlar sağ
olsun, mәnzil başına çata bildik vә ona mәslәhәt görürdüm ki,
bizә qoşulsun – sonuncu dәfә missiyada görüşәndә o deyirdi ki,
“havasını dәyişmәk istәyir”. Ona ünvanımızı yazdım.
Biz Roşbrüona qalxırdıq. Yol kәnarındakı bütün hotellәrdәn
mәşqçilәri tünd-göy xizәk paltarı geymiş dәstә-dәstә uşaq tökülürdü
çölә. Çiyinlәrindә xizәklәrini, konkilәrini daşıyırdılar. Bir neçә
ay qabaq burdakı hotellәri iri şәhәrlәrdәki yoxsul balalarının
ixtiyarına vermişdilәr. Geri dönmәmişdәn, biz asma kanat yolunun
köşkü qarşısında toplaşan adamlara uzaqdan tamaşa edirdik.
Əgәr bizim şaledәn ağ şamların arasıyla dik qalxsan, “Cәnub
Xaçı”ndan üstdә daha bir şale vardı – alçaq, birmәrtәbәli. Orda
bizim üçün Mejevdәn әrzaq gәtirәn qadın yaşayırdı. Onun әri bir
neçә inәk saxlayırdı vә bizim qaldığımız şalenin sahiblәri burda
olmayanda, “Cәnub Xaçı”na da göz-qulaq olurdu. Öz şalelәrinin
böyük zalında sadә bir bar düzәltmişdi, masalar qoyub, bilyard
stolu yerlәşdirmişdi. Bir dәfә nahardan sonra necә oldusa, Denizlә
onlara, süd almağa qalxdıq. O qәdәr dә üz vermәdi bizә, amma
Deniz bilyardı görәn kimi, ondan oynamağa icazә istәdi. Kişi
әvvәlcә tәәccüblәndi, sonra lap әridi. Vә hәtta dedi ki, nә vaxt
istәsә, bilyard oynamaq üçün bura gәlә bilәr.
O zamandan ki, Freddi, Gey Orlova vә Vildmer bizi qoyub
әylәncә dalınca Mejevә getmәyә dadandılar, biz dә axşamlar tez-
tez onlara qalxmağa başladıq. Dostlarımız bizi daim özlәriylә
“Ekip”ә, ya da başqa şalelәrә yığıncağa aparmaq istәyirdilәr,
amma biz yuxarı qalxmağa üstünlük verirdik. Jorj – hәmin kişinin
adı belәydi – vә arvadı yolumuzu hәmişә gözlәyirdilәr. Elә
bilirәm bizdәn xoşları gәlmişdi.
Ordan Denizin dostlarına mәktub yollayırdıq. Leonla Elenә. Elen
Kambaseresdәki mәnzilini bizә kirayә verirdi... Mәn Rubirozaya
da bir neçә kәlmә yazdım – xәbәr verirdim ki, pasportlar sağ
olsun, mәnzil başına çata bildik vә ona mәslәhәt görürdüm ki,
bizә qoşulsun – sonuncu dәfә missiyada görüşәndә o deyirdi ki,
“havasını dәyişmәk istәyir”. Ona ünvanımızı yazdım.
Biz Roşbrüona qalxırdıq. Yol kәnarındakı bütün hotellәrdәn
mәşqçilәri tünd-göy xizәk paltarı geymiş dәstә-dәstә uşaq tökülürdü
çölә. Çiyinlәrindә xizәklәrini, konkilәrini daşıyırdılar. Bir neçә
ay qabaq burdakı hotellәri iri şәhәrlәrdәki yoxsul balalarının
ixtiyarına vermişdilәr. Geri dönmәmişdәn, biz asma kanat yolunun
köşkü qarşısında toplaşan adamlara uzaqdan tamaşa edirdik.
Əgәr bizim şaledәn ağ şamların arasıyla dik qalxsan, “Cәnub
Xaçı”ndan üstdә daha bir şale vardı – alçaq, birmәrtәbәli. Orda
bizim üçün Mejevdәn әrzaq gәtirәn qadın yaşayırdı. Onun әri bir
neçә inәk saxlayırdı vә bizim qaldığımız şalenin sahiblәri burda
olmayanda, “Cәnub Xaçı”na da göz-qulaq olurdu. Öz şalelәrinin
böyük zalında sadә bir bar düzәltmişdi, masalar qoyub, bilyard
stolu yerlәşdirmişdi. Bir dәfә nahardan sonra necә oldusa, Denizlә
onlara, süd almağa qalxdıq. O qәdәr dә üz vermәdi bizә, amma
Deniz bilyardı görәn kimi, ondan oynamağa icazә istәdi. Kişi
әvvәlcә tәәccüblәndi, sonra lap әridi. Vә hәtta dedi ki, nә vaxt
istәsә, bilyard oynamaq üçün bura gәlә bilәr.
O zamandan ki, Freddi, Gey Orlova vә Vildmer bizi qoyub
әylәncә dalınca Mejevә getmәyә dadandılar, biz dә axşamlar tez-
tez onlara qalxmağa başladıq. Dostlarımız bizi daim özlәriylә
“Ekip”ә, ya da başqa şalelәrә yığıncağa aparmaq istәyirdilәr,
amma biz yuxarı qalxmağa üstünlük verirdik. Jorj – hәmin kişinin
adı belәydi – vә arvadı yolumuzu hәmişә gözlәyirdilәr. Elә
bilirәm bizdәn xoşları gәlmişdi.
