Page 134 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 134
Ïàòðèê Ìîäèàíî
34
Vişi. Amerikan maşını Sure parkının hasarının yanında, “De-
la-Pe” hotelinin qarşısında dayanır. Maşın palçıq içindәdir. Ondan
iki kişi vә qadın düşüb otelә sarı gedirlәr. Kişilәrin üzlәri tüklüdür,
onlardan daha ucaboy olanı qadının qoluna girib. Hotelin qarşısında
hәsir kreslolar qoyulub, onlarda adamlar oturub, mürgülәyir vә
qızmar iyul günәşi görünür, onlara qәti mane olmur.
Hollda bu üç nәfәr portyenin piştaxtasına zorla yaxınlaşa
bilirlәr. Onlar kresloların vә üstündә hәtta hәrbi geyimli adamların
da yatdığı açılıb-yığılan çarpayıların arasından keçmәli olurlar.
Digәrlәri beş-on nәfәrlik dәstәlәrә bölünüb, hollun o üzündәki
qonaq zalında ucadan söhbәt edirlәr vә bu sәs küçәdәki yapışqanlı
boğanaqdan daha çox әzir adamı. Nәhayәt, onlar özlәrini portyenin
yanına yetirirlәr vә hündür kişi ona üç pasport uzadır. İkisininki
Dominikan Respublikasının Parisdәki diplomatik missiyasının –
biri Porfirio Rubiroza, ikincisi – Pedro Makevoyun adınadır;
üçüncüsü fransız pasportudur, Deniz İvett Kudrezin adına.
Tәr içindә olan, alnında puçurlanan damlalar üzündәn axıb,
çәnәsindәn qopan portye yorğun hәrәkәtlә pasportları onlara
qaytarır. Yox, bütün Vişidәki hotellәrdә bircә dәnә dә boş yer
yoxdur – “mәlum hadisәlәrlә әlaqәdar”... Cәmi iki dәnә kreslo
qalıb – uzaq başı onları yuxarı aparmaq olar, camaşırxanaya, ya
da birinci mәrtәbәdәki tualet otağına qoymaq olar.
Onun sәsi әtrafın hay-küyündә, liftin metal cingiltisindә,
telefon zәnglәrindә vә portye piştaxtasının üstündә, divara
vurulmuş sәsgüclәndiricidәn yayılan elanların sәdasında әriyib
eşidilmәz olur.
İki kişi vә qadın yorğunluqdan sәmtirlәyә-sәmtirlәyә hoteldәn
çıxırlar. Göy üzünü qәflәtәn boz-bәnövşәyi buludlar alır. Onlar
Sure parkından keçirlәr. Çәmәnliklәr boyunca, daş döşәnmiş
cığırlarda, üstüörtülü qalereyalarda hotelin hollundan da qәlәbәlikdir
34
Vişi. Amerikan maşını Sure parkının hasarının yanında, “De-
la-Pe” hotelinin qarşısında dayanır. Maşın palçıq içindәdir. Ondan
iki kişi vә qadın düşüb otelә sarı gedirlәr. Kişilәrin üzlәri tüklüdür,
onlardan daha ucaboy olanı qadının qoluna girib. Hotelin qarşısında
hәsir kreslolar qoyulub, onlarda adamlar oturub, mürgülәyir vә
qızmar iyul günәşi görünür, onlara qәti mane olmur.
Hollda bu üç nәfәr portyenin piştaxtasına zorla yaxınlaşa
bilirlәr. Onlar kresloların vә üstündә hәtta hәrbi geyimli adamların
da yatdığı açılıb-yığılan çarpayıların arasından keçmәli olurlar.
Digәrlәri beş-on nәfәrlik dәstәlәrә bölünüb, hollun o üzündәki
qonaq zalında ucadan söhbәt edirlәr vә bu sәs küçәdәki yapışqanlı
boğanaqdan daha çox әzir adamı. Nәhayәt, onlar özlәrini portyenin
yanına yetirirlәr vә hündür kişi ona üç pasport uzadır. İkisininki
Dominikan Respublikasının Parisdәki diplomatik missiyasının –
biri Porfirio Rubiroza, ikincisi – Pedro Makevoyun adınadır;
üçüncüsü fransız pasportudur, Deniz İvett Kudrezin adına.
Tәr içindә olan, alnında puçurlanan damlalar üzündәn axıb,
çәnәsindәn qopan portye yorğun hәrәkәtlә pasportları onlara
qaytarır. Yox, bütün Vişidәki hotellәrdә bircә dәnә dә boş yer
yoxdur – “mәlum hadisәlәrlә әlaqәdar”... Cәmi iki dәnә kreslo
qalıb – uzaq başı onları yuxarı aparmaq olar, camaşırxanaya, ya
da birinci mәrtәbәdәki tualet otağına qoymaq olar.
Onun sәsi әtrafın hay-küyündә, liftin metal cingiltisindә,
telefon zәnglәrindә vә portye piştaxtasının üstündә, divara
vurulmuş sәsgüclәndiricidәn yayılan elanların sәdasında әriyib
eşidilmәz olur.
İki kişi vә qadın yorğunluqdan sәmtirlәyә-sәmtirlәyә hoteldәn
çıxırlar. Göy üzünü qәflәtәn boz-bәnövşәyi buludlar alır. Onlar
Sure parkından keçirlәr. Çәmәnliklәr boyunca, daş döşәnmiş
cığırlarda, üstüörtülü qalereyalarda hotelin hollundan da qәlәbәlikdir