Page 112 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

işıqlar sakitcә sönüb-yanırdılar vә onların növbәlәşәn siqnalları
palmaların mehdәn yellәnmәsi kimi nizamlı, sakit idi.

Qoş avenyusunun lap axırında, Ulduz meydanına çathaçatda
bir zamanlar ser Bazil Zaxarova mәxsus olan mülkün ikinci
mәrtәbәsinin iri pәncәrәlәrindә mütlәq işıq yanırdı. Sonralar,
amma bәlkә dә elә onda da bu binanın ikinci mәrtәbәsinә tez-tez
qalxırdım. Saysız-hesabsız kabinet, oradakı saysız-hesabsız
adamlar. Bәzilәri qrup-qrup söhbәt edir, digәrlәri telefonun diskini
tәlәsik fırladırdılar. İrәli-geri addımlayanlar o qәdәrdi ki. Vә
bütün bu adamlar heç paltolarını da çıxarmırdılar. Görәsәn nәdәn
keçmişin bәzi mәnzәrәlәri qәflәtәn fotoqrafik bir dәqiqliklә
canlanır yaddaşda?

Biz Viktor Hüqo xiyabanının yaxınlığındakı bask restoranında
şam edirdik. Dünәn axşam o restoranı tapmağa cәhd göstәrdim,
amma nәticә vermәdi. Baxmayaraq ki, bütün rayonu dolaşdım.
Bu restoran iki xәlvәt, sakit küçәnin tinindәydi, qabağındakı
qırmızı-yaşıl parçalı talvarın altındakı terrasın kәnarlarına dibçәklәr
düzülmüşdü. Terras adamla doludur. Danışıq sәslәrini, bakalların
cingiltisini eşidirәm, restoranın içindә qırmızı ağacdan piştaxta
vә onun üzәrindә Gümüş sahilin peyzajından ibarәt uzun bir
freska görürәm. Yaddaşımda bәzi sifәtlәr dә qalıb. Denizin
yanında işlәdiyi La Boesi küçәsindәn olan hәmin o sarışın adam
yadımdadır, – hәrdәn bircә dәqiqәlik bizim masaya otururdu.
Bığlı qarasaç kişini, kürәnsaç qadını, daha bir sarışın qıvrımsaçı
– o, elә hey gülürdü, – amma tәәssüf... mәn bu sifәtlәri hәmin
adamların adlarına aid edә bilmirәm... Sirri yalnız özünә bәlli
olan kokteyli hazırlayan barmenin keçәl başı. O kokteylin adını
– restoran da elә adlanırdı – xatırlasam bәs edәrdi ki, başqa
xatirәlәr dә canlansın, amma necә? Dünәn axşam bilә-bilә ki, elә
hәmin küçәlәrdir, mәn yenә onları gәzib-dolaşır, amma yenә
tanıya bilmirdim. Evlәr dә, sәkilәrin eni dә dәyişmәmişdi, amma