Page 86 - Patriarxın payızı

deyirdilәr, ancaq sәhiyyә naziri buna qәti etiraz elәyib vә
bildirib ki, başına güllә çaxsalar da, bunu elәmәz.
“Sәmimi sözümdü, mәnim generalım, әlinizi kәsmәyә
haqqım yoxdur, çünki mәn bütün varlığımla sizin bircә
әlinizә dәymәrәm”. Bu әhvalat, onun sәhhәti barәdә
gәzәn şayiәlәr digәr söz-söhbәtlәrә qarışıb, az qala hәr
QABRİEL QARSİA MARKES kimi şәhәrin canına hopur, o isә elә hey fermada öz
küçәdә, hәr tindә danışılır, getdikcә tüstü kimi, duman

әllәriylә süd sağa-sağa Manuela Sançesli, onun qızılgülü
rәngindә olan sabahın açıldığını hiss edirdi... hәr şey
büsbütün Manuelaya oxşayırdı… odur ki o, qızılgül
kollarının altında uyuyan bütün yara-xoralıları qovdur -
mağı әmr elәdi ki, güllәr bu xәstәlәrin iyini tutmasın,
Manuela Sançesin gülünün әtri korlanmasın, sarayın әn
sakit, kimsәsiz künc-bucaqlarını axtarırdı ki, heç kim
oxuduğu “Sәninlә ilk valsı oynadım ki, mәni unut -
mayasan, ey kraliça! Bil ki, unutsan mәni, ölüm olacaq
cәzan!” mahnısını eşitmәsin, bir qәdәr sonra isә hәmin
bu mahnını içindә әridib, canına dolan iztirabları bir az
yüngüllәşdirmәk üçün özünü qadın hәrәmxanasına saldı,
hәmişәki sәbirsiz xoruz rolundan çıxaraq, әvvәlki
tәlәskәnliyә yol vermәdәn, uzun-uzadı aramlı hәzz verib-
hәzz ala-ala qadınları da heyrәtlәndirdi. Qadınlarsa
qaranlıqda xoşbәxt-xoşbәxt qaqqıldayıb, qaynar nәfәs -
lәriylә: “Özünüzü әldәn salırsız, mәnim generalım, özü
dә bu yaşda!” – deyә pıçıldayırdılar. O isә gözәl bilirdi
ki, bütün bunlar özünü aldatmaqdan savayı ayrı bir şey
deyil vә olacağa çarә yoxdur, hәmin gün әvvәl-axır gәlib
çıxacaq vә o, Manuela Sançesin ayağına gedәsi olacaq,
dünyanın bütün müqqәdәsliyinә and verib ondan sevgi
dilәnәcәk… Manuela Sançesin, it döyüşdürülәn mәhәllә -
sinin göbәyindәki zibilliklәrin arasında bitmiş qәddar
sarayına yollanacaq, onu sәbirlә orada axta racaq… vә ora
86 әn bürkülü günlәrin birindә – saat ikidәn sonra, adi
geyimdә, qarovulsuz-filansız, adi maşında yollanacaq,
siestanın ölüm rәngli saatlarında şәhәrin kimsәsiz