Page 80 - Patriarxın payızı

yoxlamışdı, cücülәri qovmaq üçün dәhlizdә tәzә tәzәkdәn
ocaq qalamışdı. O bu tәzәklәri vestibüldәn tutmuş
otaqlaracan, bir-birindәn beş metr aralı qoya-qoya
yandırır, tüstünü ciyәrlәrinә çәkә-çәkә uzaq, tumançaq
uşaqlıq illәrini xatırlayırdı... Belә dә uşaqlıq olardımı?..
O illәr necә illәr idi ki, onun ciyәrlәrinә tüstü ilә bir
QABRİEL QARSİA MARKES Bunu fikirlәşә-fikirlәşә, otaqların işıqlarını bir-bir sön -
dolub, bir dәqiqә sonra tüstü ilә dә bir canından çıxırdı?!

dürә-söndürә o, vestibülә qayıtdı, quş qәfәslәrinin üstünә
örtük çәkә-çәkә bir-bir saydı: “Qırx sәkkiz olmalıdı” vә
onlar düz qırx sәkkiz әdәd idi, lakin bununla da generalın
ürәyi soyumadı, әlindә çıraq bütün sarayı bir dә başdan-
başa dolaşdı, on dörd güzgüdә on dörd әksini – әlindә
çıraq aparan on dörd әkiz generalı gördü... saat onu
vurdu, hәr şey qaydasındaydı, qvardiyaçıların yatdığı
otağa da baş çәkdi vә oranın işığını da keçirdi: “Gecәniz
xeyrә qalsın, senyorlar!” Sonra birinci mәrtә bәnin bütün
otaqlarına – bütün qәbul otaqlarına vә tualetlәrә baxdı,
bütün pәrdәlәrin arxasını, stolların altını yoxladı… heç
yerdә heç kim yox idi; cibindәn bir dәstә açar çıxarıb
әliylә yoxlaya-yoxlaya hәr açarın öz qapısını tәyin etdi,
sonra bütün kabinetlәrin qapısını bir-bir açarladı, ardınca
әsas mәrtәbәyә qalxıb orada da bütün otaqları bir-bir
gözdәn keçirdi vә onların da qapılarının hamısını açar -
ladı; nәhayәt, öz yataq otağına girib gizli mücrüsün dәn
bal bankasını çıxardı, yuxusu şirin olsun deyә iki qaşıq
uddu vә anası Bendisyon Alvarado haq qında fikirlәşmәyә
dә vaxt tapdı...
O, Bendisyon Alvaradonu orada – öz malikanәsindә,
әtirli oreqano otları vә melissa kollarının qoxusu içindә
yatdığını tәsәvvürünә gәtirdi… anasının adi boz quşu qu
quşuna çevirәn, indi isә yuxunun ağırlığından keyiyib
hәrәkәtsiz qalan çevik әlini gördü… arvadın yuxulu әli
80 o qәdәr cansız idi, elә bil o yatmamışdı, ölmüşdü…
“Gecәn xeyrә qalsın, ana…” – deyә pıçıldadı vә elә hә -
min dәqiqә dә orada – öz tәnha malikanәsindә uyuyan