Page 77 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

olunsalar da, heç birinin tikintisi başa çatdırılmır, amma
hay-küyü çox olurdu, senyor”. O dövrlәr onun belә bir
adәti dә vardı ki, dövlәt şurasının üzvlәrini sarayda yox,
siesta saatlarında – ana sının tamarind budaqları arasında
itib-batan malika nәsindә toplayırdı, әtrafına yığışıb öz
mahud cüb bәlәrindә istidәn buğlanan bu seyrәk bığlı
boşbo ğazları, sellüloid yaxalıqlarında boğulan zәhlә -
sigetmiş çәrәnçi nazirlәri yellәncәkdә gözüyumulu
uzanıb yellәnә-yellәnә, üzünü şlyapasıyla yellәyә-yellәyә
dinlәyirdi. Nazirlәr hey zәvzәyir, o isә onların danışıq -
larını hәyәtdә toyuqların ardınca cuman xoruzların
qanadlarının şappıltıları içindә әridә-әridә, qonşuluqda
nәfәs dәr mәdәn: “Susanna, yanıma gәl, Susanna!”
oxuyan qram mofonun sәsinә, cırcıramaların cırıltısına
qulaq asa-asa mürgülәyirdi. Bunu görәn nazirlәr hörmәtlә
sәslәrini kәsәrәk: “Sakit, general yuxuya getdi!..” –
pıçıldayıb aradan çıxmaq istәyәndә isә o, xorultusunu
kәsmәdәn, gözünü açmadan: “Davam edin, eşidirәm!” –
deyirdi vә onlar general siesta saatının canüzәn
mürgüsündәn ayılıb: “Boş söhbәtlәrdi, aranızdan cәmi
bircә nәfәr ortaya iş qoydu: o da sәhiyyә naziri, mәnim
yerlim. Hә, daha ayrı sözünüz yoxdu ki? Di dağılışın,
boşboğazlıq qurtardı” – deyәrәk iclası yekunlaşdıranacan
sözlәrinә davam edirdilәr. Ən zәruri dövlәt mәsәlәlәrini
isә o, şәxsi kömәkçilәri ilә – nahar vaxtı, bir әlindә
nimçә, o biri әlindә qaşıq, otaqda var-gәl elәyә-elәyә
müzakirә edirdi, bir çox mәsәlәlәri isә yolüstü, mәsәlәn,
pillәkәni çıxa-çıxa hәll elәyirdi, bәzәn dә heç hәll
elәmirdi, elә öz-özünә: “Nә istәyirsiniz edin, onsuz da
buranın yiyәsi mәnәm”, – deyә-deyә ötüb gedirdi vә elә
bil heç marağında da deyildi ki, onu sevirlәr, yoxsa yox,
bu barәdә söz düşәndә üzünü turşudub: “Boş şeydi”, –
deyirdi; tez-tez müxtәlif ictimai tәdbirlәrdә görünür,
qırmızı lentlәri hәr yerdә özü kәsir, әn tәhlükәsiz 77
vaxtlarda belә çәkinib getmәdiyi yerlәrә gedir, canını
tәhlükәlәrә mәruz qoya-qoya özünü camaata göstәrirdi: