Page 72 - Patriarxın payızı

qala ağlını itirmiş Bendisyon Alvarado başını tutub,
әhәnglәndikcә qan sızan divarlara baxırdı... divarlar sanki
qan tәrlәyirdi, xalıları, yaş paltarı sıxırmış kimi, nә qәdәr
burub sıxırdılarsa, qanın ardı kәsilmirdi, qan dәhlizlәr
boyu qıpqırmızı şırımlarla axıb otaqlara dolurdu… son
müharibәnin igid qәhrәmanlarının qәtlini ört-basdır
QABRİEL QARSİA MARKES qan azalmaq әvәzinә elә bil get-gedә bir az da artıb-
etmәkdәn ötrü sәylә yuyulub silinәn, divarlardan qaşınan

çoxalırdı; bu qanlı qәtlan barәdә rәsmәn elan olundu ki,
müharibә veteranlarını, hansısa namәlum sәbәbdәn,
birdәn-birә ağıllarını itirmiş öz mühafizәçilәri öldürüblәr,
daha sonra öldürülәnlәrin milli bayrağa bürünmüş
cәnazәlәri qәhrәmanlar qәbiristanlığında basdırılmışdı,
dualarını yepiskopun özü oxumuşdu, generalların
mühafizәçilәri dә bu tәlәdәn qaçıb canlarını qurtara
bilmәmişdilәr; bircә general Saturno Santos özünü xilas
elәyә bilmişdi, çünki hәr zaman döşündә onu güllәdәn
zireh kimi qoruyan yeddi müqәddәs dua gәzdirirdi, “hәm
dә, senyor, o, iblis idi, istәnilәn an nәyә istәsәn, çevrilә
bilirdi…” tısbağa da ola bilәrdi, gölmәçәyә dә dönә bilәr -
di, istәsәydi, lap ildırıma çevrilәrdi… Prezident buna
yaquar ovlayan xüsusi ov itlәri Saturno Santosun izini
tapa bilmәyәndә bir daha inandı, falçı qarının dediyinә
görә dә belә çıxırdı ki, Santos sağdır: “Bax, bu xaç
padşah odur, mәnim generalım”. Onu, nәyin bahasına
olur-olsun, tapmaq lazım idi, çünki hәr şeyi korlaya
bilәrdi, çünki hәr şeyi bircә o bilirdi, buna görә dә
Santosu gecә-gündüz, aylarla, illәrlә axtardılar vә yalnız
günlәrin bir günü prezident onu öz vaqonunun pәn -
cәrәsindәn gördü: müharibәnin şıdırğı vaxtında bütün
şәhәr әhalisinin federal ordunun ardınca getdiyi kimi,
camaatın, ev әşyaları vә mal-qarasıyla birlikdә, arvadlı-
uşaqlı Santosun ardınca getdiyini öz gözlәriylә gördü...
72 Gördü necә adamlar bu solğunbәnizli, әcaib geyimli,
cırıq pançosunu çiyninә atıb yorğun-arğın yeriyәn
generalın ardınca, yağış başlarına döyә-döyә gedir,